وارتگس پطروسیان - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

وارتگس پطروسیان
زاده۹ اوت ۱۹۳۲
آشتاراک، استان آراگاتسوتن، ارمنستان
درگذشته۱۵ آوریل ۱۹۹۴ (۶۱ سال)
ایروان
پیشهداستان‌سرا، نمایشنامه‌نویس، شاعر و مقاله‌نگار
ملیتارمنستان ارمنی
جوایز
  • نشان لنین نشان انقلاب اکتبر نشان برجسته افتخار مدال شجاعت کار
    جایزه دولتی ارمنستان شوروی

وارتگِس پطروسیان (ارمنی: Վարդգես Պետրոսյան; زادهٔ ۹ اوت ۱۹۳۲ در آشتاراک - درگذشته ۱۵ آوریل ۱۹۹۴ در ایروان) داستانسرا، نمایش‌نویس، مقاله‌نگار و شاعر ارمنی است. دانشگاه را در رشتهٔ ادبیات روزنامه‌نگاری به پایان رساند. از سال‌های ۱۹۵۴–۱۹۵۷ در نشریه‌های گوناگون به کار پرداخت. وارتگس پطروسیان در سال ۱۹۷۵ به سمت دبیر اول شورای اتحادیه نویسندگان ارمنستان برگزیده‌شد. از آثار او می‌توان به «منظومه‌ای دربارهٔ انسان»، «آخرین شب»، «پرتره‌های نیمه تمام»، «پنجره‌های نیمه باز»، «طرح‌های ارمنی»، مجموعه داستان «آخرین آموزگار» نام برد. رمانی به نام تک‌درخت فندق از او (از طریق انگلیسی) به فارسی ترجمه شده‌است. او با نمایشنامهٔ «وزن سنگین کلاه بقراط» به شهرت رسید و جایزه ارمنستان شوروری و نیز جایزه کومسول را دریافت کرد.

زندگی‌نامه

[ویرایش]

وارتگس پطروسیان در ۱۹۲۳ میلادی در آشتاراک به دنیا آمد. پس از پایان تحصیلات متوسطه، وارد دانشگاه دولتی ایروان و در ۱۹۵۴، از دانشکدهٔ زبان و ادبیات آن دانشگاه فارغ‌التحصیل شد. از آن تاریخ تا ۱۹۷۵، فعالیت گسترده‌ای در عرصهٔ روزنامه‌نگاری داشت و در چند نشریهٔ معتبر، در مقام عضو هیئت تحریریه و سردبیر به کار پرداخت. در ۱۹۷۵، دبیر اول اتحادیه نویسندگان ارمنستان شد و از ۱۹۸۱ تا پایان عمرش، رئیس این انجمن بود. علاوه بر این عضو انجمن نویسندگان اتحاد شوروی نیز بود و در ۱۹۷۶ دبیر هیئت مدیرهٔ آن انجمن شد.

وارتگس پطروسیان فعالیت ادبی را با نوشتن شعر آغاز کرد. نخستین دفتر شعر او در ۱۹۵۸ به چاپ رسید. سپس، به داستان‌نویسی روی آورد و در این عرصه، توانست آثار برجسته ای خلق کند. نوشته‌های وارتگس پطروسیان به چند زبان از جمله انگلیسی، فارسی، بلغاری، چکی، روسی، اوکراینی و دیگر زبان‌های جمهوری‌های شوروی سابق ترجمه شده‌است. وی در ۱۵ آوریل ۱۹۹۴ در ورودی در خانه‌اش کشته می‌شود.[۱]

آثار

[ویرایش]

مهمترین آثار او عبارتنداز: مجموعه داستان‌هایی از ایستگاه‌های کودکی، داستان‌های بلند سال‌های خوشی و ناخوشی (۱۹۷۰)، آخرین معلم (۱۹۸۰)، پنجره‌های نیمه‌باز شهر (۱۹۶۴)، داروخانه‌ای به نام آنی (۱۹۷۳) و تک درخت گردو (۱۹۸۱). مجموعه مقاله‌های اجتماعی، نقدهای ادبی و سفرنامه‌های او در کتابی با نام معادله با بی شمار مجهول در ۱۹۷۷ به چاپ رسیدو آخرین نوشته‌های مهم او دو رمان پیراهن آتشیت و صندلی‌های خالی در جشن تولد هستند.

یادداشت

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Վարդգես Պետրոսյանի առեղծվածային սպանությունը". Archived from the original on 2 اكتبر 2019. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help); Cite has empty unknown parameter: |registration= (help)
  • پطروسیان، وارتگس (۱۳۷۰). تک‌درخت فندق. ترجمهٔ محمدعلی آتشبرگ. تهران: نشر البرز.
  • پتروسیان، وارتگس (۱۳۸۸). ترجمهٔ هانیوش جهانی. «درد دلی در نیمه شب». چیستا. دی و بهمن (۲۶۶ و ۲۶۷): ۶۴–۷۲.
  • . ترجمهٔ ورژیک محمودیان. «انگاره‌های ادبی». فصلنامه ادبی پیمان. سال دهم (۳۷). پاییز ۱۳۸۵.

پیوند به بیرون

[ویرایش]