پرستش‌گاه اورشلیم - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پرستش‌گاه اورشلیم (به عبری: בֵּית־הַמִּקְדָּשׁ‬, عبری مدرن: Beit HaMikdash, طبری: Beit HamMiqdāš, اشکنازی: Beis HaMikdosh; گعزی: ቤተ መቅደስ: Betä Mäqdäs) که تلفظ عبری آن «بِت همیقداش»[۱] است به معنای خانه مقدس و معادل واژهٔ عربی بیت‌المَقدِس است. این پرستش‌گاه مجموعه‌ای از معابد مقدس و اماکن مذهبی یهودیان از جمله هیکل سلیمان در کوه معبد را در بر می‌گیرد که در شهر باستانی اورشلیم قرار داشته‌است. بر باور یهودیان، پرستش‌گاه اورشلیم مکان حضور دائمی خدایی است که معبد متعلق به اوست و نیروی الهی او همواره در مکان مقدس پرستشگاه فیضان دارد.

نگارخانه

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. ستاره شناس، یوسف (آذر ۷۸). «بت هميقداش». انجمن کلیمیان تهران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ فروردین ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۱۴ فروردین ۱۳۹۷. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)