پناهگاه حیات وحش مهروئیه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پناهگاه حیات وحش مهروئیه
	پناهگاه حیات وحش مهروئیه
	موقعیت پناهگاه حیات وحش مهروئیه
مکان	ایران
نزدیکترین شهر	فاریاب
مختصات	۲۸°۱۱′۲۶″ شمالی ۵۷°۴۵′۲۱″ شرقی / ۲۸٫۱۹۰۵۶°شمالی ۵۷٫۷۵۵۸۳°شرقی
مساحت; (کیلومتر مربع)	۵,۵۸۲ هزارهکتار مربع
تاسیس	۱۳۶۴ خورشیدی
ارگان سرپرست	اداره کل حفاظت محیط زیست استان کرمان

پناهگاه حیات وحش مهروئیه پناهگاهی در شهرستان فاریاب در جنوب استان کرمان واقع شده‌است.^[۱]

این پناهگاه با آب و هوای گرم و مرطوب از ۳۰سال پیش تاکنون حفاظت می‌شود و یکی ازقدیمی‌ترین جنگلهای کهور جنوب شرقی ایران را در خود جای داده است. پناهگاه حیات وحش مهروئیه زیستگاه جوجه‌آوری «دراج و جیرفتی» دو گونه پرنده بومی ایران که از گونه‌های نادر و حمایت شده نیز می‌باشند به‌شمار می‌آید.

پیشینه

پناهگاه حیات وحش مهروئیه طی مصوبه شماره ۶۳ شورای عالی محیط زیست مورخ ۱۳۶۴/۵/۲۱ بعنوان پناهگاه حیات وحش به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است.

این پناهگاه با وسعت ۵,۵۸۲ هکتار در محدوده شهرستان فاریاب ، ۶۰ کیلومتری شمال کهنوج و ۱۰۰ کیلومتری جنوب غربی شهرستان جیرفت در استان کرمان واقع شده است.

مهروئیه دارای اقلیم خشک بیابانی گرم است. قسمت های شمالی و غربی منطقه شامل اراضی کویری و دیگر بخش های آن پوشیده از جنگل های گرمسیری و مراتع است.

بخش عمده‌ای از منطقه را دشت‌های آبرفتی با پستی و بلندی‌های کم تشکیل می‌دهد.

نا آگاهی جوامع محلی از ارزش‌های طبیعی منطقه و اهمیت اکولوژیک آن سبب شد تا در سال‌های اولیه پیروزی انقلاب، مردم به تصرف و کشت و زرع در بخش جنوبی آن بپردازند و قسمتی از پناهگاه به زمین‌های کشاورزی تبدیل شود.

ظرفیت های اکوتوریسم

از آنجا که این منطقه یک ناحیه کاملا بیابانی است، چندان مورد توجه گردشگران نیست و اندک بازدید کنندگان آن را پژوهشگران و دانشجویانی تشکیل می‌دهند که درباره طبیعت گرم و خشک مهروئیه تحقیق می‌کنند.

منابع آبی:

پناهگاه حیات وحش مهروئیه نیز مانند سایر نقاط جنوبی استان کرمان به ویژه کهنوج، آب و هوای خشک و گرمسیری دارد که متوسط بارندگی آن ۱۴۸ میلی‌متر گزارش شده است و هیچ رودخانه‌ای در آن جریان ندارد.

گونه های جانوری:

این منطقه زیستگاه پرنده کمیاب و حمایت شده جیرفتی محسوب می شود.

کوه «کلمراد» یکی از ارتفاعات نزدیک به منطقه است که که زیستگاه خرس سیاه آسیایی به‌شمار می‌آید.

از دیگر جانوران منطقه می توان گرگ، روباه معمولی، شغال، گربه وحشی، دراج، قمری، سبز قبای هندی، بلبل خرما، چکاوک، هدهد، شهدخوار و انواع پرندگان شکاری را برشمرد.

پوشش گیاهی:

این پناهگاه پوشیده از درختان کهور است و در واقع آخرین بازمانده‌ از جنگل‌‌های جلگه‌ای کهور در جنوب شرقی ایران می‌باشد که به علت شرایط اقلیمی خاص خود، یکی از اکوسیستم‌های نادر طبیعی و حائز اهمیت محسوب می‌شود.

علاوه بر کهور گیاهانی همچون کنار، کهورک (کهورچه)، اسکنبیل و قیچ نیز در این منطقه می‌رویند.