ژوزفین بوآرنه - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
ژوزفین بوآرنه | |
---|---|
| |
امپراتریس همنشین فرانسه | |
تصدی | ۱۸ مه ۱۸۰۴ – ۱۰ ژانویه ۱۸۱۰ |
تاجگذاری | ۲ دسامبر ۱۸۰۴ |
ملکهٔ همنشین ایتالیا | |
تصدی | ۲۳ مه ۱۸۰۵ – ۱۰ ژانویه ۱۸۱۰ |
زاده | ماری ژوزف رز تاشر دولا پاژری ۲۳ ژوئن ۱۷۶۳ بخش داوفین، سنت لوسیا، آنتیل کوچک |
درگذشته | ۲۹ مهٔ ۱۸۱۴ (۵۰ سال) روی ملمیزون، پادشاهی فرانسه |
آرامگاه | کلیسای سنت-پیر-سنت-پل، روی ملمیزون، فرانسه |
همسران |
|
فرزند(ان) | |
خاندان | دولاپاگری |
امضاء |
ژوزفین بناپارت (پیش از ازدواج ماری ژوزف رز تاشر دولا پاژری؛[الف] ۲۳ ژوئن ۱۷۶۳ – ۲۹ مه ۱۸۱۴)[۱] معروف به ژوزفین بوآرنه (فرانسوی: Joséphine de Beauharnais)، از ۱۸۰۴ تا ۱۸۱۰ امپراتریس فرانسه و نخستین همسر امپراتور ناپلئون بود.
ژوزفین در سال ۱۷۷۹ به عقد ازدواج ویکنت الکساندر بوهارنه درآمد. ژوزفین پس از مرگ ویکنت در سال ۱۷۹۶ با ژنرال بناپارت که شش سال جوانتر از وی بود، ازدواج کرد و در سال ۱۸۰۴ ملکه فرانسه شد. پس از خیانتهای متقابل ناپلئون او را در سال ۱۸۰۹ طلاق گفت. وی مادربزرگ مادری ناپلئون سوم و مادر بزرگ پدری ژوزفین لوختنبرگ نیز میباشد.[۲]
نام ژوزفین در کودکی ماری ژوزه روزه و از خانواده دولاپاگری بود. پدر الکساندر نامهای به پدر وی مینویسد و درخواست ازدواج پسرش با کاترین (خواهر ژوزفین) را مطرح میکند. نامه چند روز پس از مرگ کاترین میرسد و لاجرم ژوزفین به ازدواج الکساندر در میآید.[۳]
رابطه زناشویی آنان مدت طولانی ادامه نیافت. الکساندر بهانه جویی میکند و او را به یک صومعه میفرستد. جدایی آنان با اعدام لویی و تغییر وضع حکومتی تکمیل میشود. ژوزفین جزء زنان درجه اول پاریس میشود و با بناپارت که شش سال جوانتر از وی بود، ازدواج میکند. مدتها پیش از تاجگذاری، این دو نیز رابطه خود را با یکدیگر سرد میبینند. نقش خواهران بناپارت و ولخرجیهای ژوزفین در این رابطه بی تأثیر نبودهاست.[۴] با وجود ازدواج، خیانت متقابل و نهایتاً جدایی ناپلئون از ژوزفین، آخرین کلمات ناپلئون در بستر مرگ دربارهٔ ژوزفین بودهاست: «فرانسه، ارتش، در راس ارتش، ژوزفین»[۵]
یادداشتها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]پیوند به بیرون
[ویرایش]- کتاب صوتی در مالکیت عمومی The Heroines of History واقع در LibriVox
عمومی | |
---|---|
کتابخانههای ملی | |
نهادهای پژوهش هنری | |
واژهنامههای زندگینامهای | |
سایر |
|