کارلمان باواریایی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کارلمان باواریایی
نگاره‌ای از سدهٔ چهاردهم که سه پسر لوئی ژرمن-کارلمان، شارل فربه و لوئی کهتر -را در حال سوگند خوردن در برابر پدر نشان می‌دهد
سلطنت	پادشاه بایرن (۸۸۰-۸۷۶) پادشاه ایتالیا (۸۷۹-۸۷۷)
پیشین	پادشاه بایرن : (لوئی ژرمن) پادشاه ایتالیا : (شارل تاس)
جانشین	پادشاه بایرن : (لوئی کهتر) پادشاه ایتالیا : (شارل فربه)
زاده	۸۳۰
درگذشته	۲۹ سپتامبر ۸۸۰ آلتوتیگ, باواریا
دودمان	کارولنژی‌ها
پدر	لوئی ژرمن
مادر	اما

کارلمان باواریایی(آلمانی:Karlmann، فرانسوی:Carloman de Bavière، لاتین:Karlomannus)(زادهٔ ۸۳۰- مرگ ۲۹ سپتامبر ۸۸۰) بزرگترین پسر لوئی ژرمن بود. وی از ۸۷۶ میلادی شاه بایرن، و از ۸۷۷ تا ۸۷۹-که عزل شد- شاه ایتالیا بود.

او در ۸۶۱ بر پدر شورید و به زودی برادرانش نیز از او تبعیت نمودند. لوئی ژرمن زیر فشار قرار گرفت تا سرزمینش را میان پسرانش بخش کند. به کارلمان وعدهٔ فرمانروایی بر بایرن -که پیشتر هم زیر فرمان او بود- داده شد. به لوئی کهتر زاکسن به علاوهٔ فرانکونی و تورینگن و به شارل فربه هم سواب و رتی می‌رسید.

در ۸۷۶ لوئی ژرمن مرد و پسرهایش به سرزمین‌هایی که می‌خواستند رسیدند. در ۸۷۷ و با مرگ شارل تاس شاه فرانک باختری فرمانروایی بر ایتالیا هم از آن کارلمان شد. ولی در ۸۷۹ سکته مغزی وی را زمین‌گیر نمود و سرزمین‌های زیر فرمانش میان فرزندانش بخش‌شد.

Wikipedia contributors, "Carloman of Bavaria," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Carloman_of_Bavaria&oldid=430659634 (accessed August 4, 2011).