کارل دوازدهم - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کارل دوازدهم
پادشاه سوئد دوک بزرگ فنلاند دوک برمن-وردن دوک پالاتین-تسوایبروکن
دوران	۵ آوریل ۱۶۹۷ – ۳۰ نوامبر ۱۷۱۸
۱۴ دسامبر ۱۶۹۷
پس از	کارل یازدهم
پیش از	اولریکا الیونورا
زاده	۱۸ ژوئن ۱۶۸۲ قلعه تره کرونور، استکهلم، سوئد
درگذشته	۳۰ نوامبر ۱۷۱۸ (۳۶ سال) هالدن، نروژ
آرامگاه	کلیسای ریدارهولمن، استکهلم
دودمان	پالاتین-تسوایبروکن
پدر	کارل یازدهم
مادر	اولریکا الیونورا دانمارک
امضاء

کارل دوازدهم (۱۷ ژوئن ۱۶۸۲ – ۳۰ دسامبر ۱۷۱۸) پادشاه سوئد از سال ۱۶۹۷ تا ۱۷۱۸ میلادی بود. کارل دوازدهم تنها پسر در قید حیات کارل یازدهم و اولریکا الیونورا بود. او در سن ۱۵ سالگی به حکومت رسید.

در سال ۱۷۰۰، اتحاد سه‌گانه دانمارک-نروژ، لهستان-لیتوانی و روسیه حمله‌ای سه جانبه را به ایالات سوئدی هولشتاین-گوتورپ، لیوونی و اینگری آغاز کردند. این فرصت خوبی برای آنها بود؛ زیرا، شاه جوان و بی تجربه‌ای بر سوئد فرمان می‌راند. این هجوم سبب آغاز جنگ بزرگ شمالی شد. تا سال ۱۷۰۶ میلادی، کارل برخلاف انتظار، با قدرت، تمامی دشمنان سوئد به جز روسیه را از میدان به در کرد.

در ژوئن ۱۷۰۹ میلادی، کارل به روسیه هجوم برد. این هجوم که به نبرد پلتاوا مشهور است، با شکست کارل دوازدهم به پایان رسید. کارل مجبور شد چند سالی به امپراتوری عثمانی پناه ببرد. کارل بار دیگر در ۱۷۱۴ به سوئد بازگشت. او این بار به نروژ حمله کرد تا سرزمین‌های نروژ را از دانمارک بگیرد. اما دو لشکرکشی ناموفق وی به نروژ، سرانجام به کشته شدن کارل در نبرد فردریکستن در ۱۷۱۸ میلادی انجامید. در این زمان، کلیه متصرفات سوئد به جز سرزمین اصلی آن و بخشی از فنلاند، به‌دست دیگر کشورها افتاده بود. سرانجام پیمان نیشتاد بین روسیه و سوئد در ۱۷۲۱ میلادی، به جنگ بزرگ شمالی و حیات امپراتوری سوئد پایان داد.

کارل دوازدهم با وجود ناکامی در حفظ امپراتوری سوئد، یک رهبر نظامی برجسته و سیاستمداری ماهر بود. او به علت اشتغال به جنگ، هیچ‌گاه ازدواج نکرد و فرزندی نیز نداشت. با مرگ او، خواهرش اولریکا الیونورا به فرمانروایی سوئد رسید.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Charles XII of Sweden». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ دی ۱۳۹۱.