گریس کلی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گریس کلی
گریس کلی در۱۹۵۴
شاهدخت همسر موناکو
سلطنت۱۹ آوریل ۱۹۵۶ – ۱۴ سپتامبر ۱۹۸۲
زاده۱۲ نوامبر ۱۹۲۹
فیلادلفیا، پنسیلوانیا
 ایالات متحده آمریکا
درگذشته۱۴ سپتامبر ۱۹۸۲ (۵۲ سال)
موناکو،  موناکو
همسرانرینیه سوم، شاهزاده موناکو
فرزند(ان)شاهدخت کارولین
شاهزاده آلبرت دوم
شاهدخت استفانی
نام کامل
گریس پاتریشیا کلی
دودمانخاندان گریمالدی (پس از ازدواج)
پدرجان بی. کلی
مادرمارگارت کاترین مِیجر
پیشهبازیگر، مدل
امضاءگریس کلی's signature

گریس پاتریشیا کلی (به انگلیسی: Grace Patricia Kelly) ‏(زاده ۱۲ نوامبر ۱۹۲۹ – درگذشته ۱۴ سپتامبر ۱۹۸۲)، مدل، بازیگر مشهور هالیوود و برنده جایزهٔ اسکار[۱] و سپس با ازدواج با رینیهٔ سوم، حُکم‌ران شاهزاده‌نشین موناکو، ملکهٔ آن کشور و ملقب به عنوان سلطنتی گریس موناکو شد.[۲] بنیاد فیلم آمریکا او را به عنوان سیزدهمین زن افسانه بزرگ پرده سینما نامگذاری کرد.

انجمن فیلم آمریکا وی را از جملهٔ بزرگ‌ترین بازیگران زن تمامی دوران‌ها می‌داند.[۳][۴][۵] وی در فیلم‌های زیادی از آلفرد هیچکاک از جمله پنجره پشتی، ام را به نشانه مرگ بگیر، گرفتن یک دزد بازی کرده است که بیشتر شهرت خود در سینما را از این راه به دست آورده است.

زندگی

[ویرایش]

گریس کلی در سال ۱۹۲۹ در فیلادلفیا پنسیلوانیا به دنیا آمد. پدرش جان بی. کلی قهرمان المپیک و فرزند مهاجری ایرلندی و میلیونری خودساخته بود و مادرش مارگریت کاترین دختر مهاجری آلمانی بود.[۶] دو خواهر و یک برادر داشت.

در دوازده سالگی در یکی از نقش‌های اصلی نمایشنامه‌ای ظاهر گشت. تحصیلات خود را در آموزشگاه راوینهال و مدرسه استیونس و آموزشگاه هنرهای دراماتیک نیویورک به پایان برد. مدتی به عنوان مدل مشغول کار شد. در سال ۱۹۴۷ به برادوی راه یافت و در نقش دختر ریموند ماسی در نمایش پدر اثر عمویش جرج کلی به روی صحنه رفت. در نمایش‌هایی چندی به ایفای نقش پرداخت و در چند نمایش تلویزیونی بازی کرد.[۷][۸]

فیلم‌ها

[ویرایش]
در سال ۱۹۷۲

موفقیت‌هایش در نمایش‌های تلویزیونی سبب شد تا در سال ۱۹۵۱ در اولین فیلمش چهارده ساعت به کارگردانی هنری هاتاوی در نقش کوچکی ظاهر شود.[۹] سال بعد در نقش ایمی کین در فیلم وسترن ماجرای نیمروز و در کنار گری کوپر و کارگردانی فرد زینه‌مان حضوری برجسته یافت و به بازیگری محبوب تبدیل گشت.[۱۰] در سال ۱۹۵۳ بازی در فیلم موگامبو در کنار کلارک گیبل و اوا گاردنر و کارگردانی جان فورد بر شهرت و محبوبیت او افزود.[۱۱] در سال ۱۹۵۴ در فیلم ام را نشانه قتل بگیر به کارگردانی آلفرد هیچکاک بازی کرد. بازی در فیلم دختر روستایی در سال ۱۹۵۴ جایزهٔ اسکار را برای او به ارمغان آورد.[۱] در سال ۱۹۵۵ در دو فیلم گرفتن یک دزد و پنجره پشتی به کارگردانی هیچکاک بازی کرد.[۱۰]

فیلم‌شناسی

[ویرایش]
A black and white publicity photo of Grace Kelly and James Stewart for Rear Window
Grace Kelly and جیمز استوارت in a publicity photo for پنجره عقبی (۱۹۵۴)
سال نام نقش یادداشت‌ها Ref(s)
1951 Fourteen Hours Louise Anne Fuller [۱۲]
1952 نیمروز Amy Fowler Kane [۱۳]
1953 موگامبو Linda Nordley [۱۴]
1954 ام را به نشانه مرگ بگیر Margot Mary Wendice [۱۵]
1954 پنجره عقبی Lisa Carol Fremont [۱۶]
1954 پل‌ها در توکو-ری Nancy Brubaker [۱۷]
1954 دختر روستایی Georgie Elgin [۱۸]
1954 آتش سبز Catherine Knowland [۱۹]
1955 گرفتن یک دزد Frances Stevens [۲۰]
1956 قو Princess Alexandra [۲۱]
1956 قشر مرفه Tracy Lord [۲۲]
1956 The Wedding in Monaco خودش فیلم مستند [۲۳]
1959 Glück und Liebe in Monaco خودش فیلم آلمانی‌زبان
English title: "Happiness and Love in Monaco" 		[۲۴]
1977 The Children of Theatre Street راوی فیلم مستند [۲۵]
[۲۶]

شاهدخت موناکو

[ویرایش]
همراه با همسرش رینیه سوم، شاهزاده موناکو ۱۹۶۱ در کاخ سفید

با ازدواج با شاهزادهٔ موناکو در ۱۹ آوریل سال ۱۹۵۶ بازی در فیلم را کنار گذاشت. برای سال‌ها، نمایش و پخش فیلم‌های گریس کلی در قلمروی شاهزاده‌نشین موناکو، ممنوع بود.[۲۷]

گریس کلی در ۱۳ سپتامبر ۱۹۸۲ در حادثهٔ اتومبیل به‌شدت مجروح شد.[۲۸] او یک روز بعد و در سن ۵۲ سالگی در بیمارستانی که بعدها نام بیمارستان مرکزی شاهدخت گریس را بر آن نهادند، درگذشت.

گفته می‌شود که او قبل ازدواج، معشوقه آخرین شاه ایران، محمدرضا پهلوی بوده است.[۲۹]

نگارخانه

[ویرایش]


پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ IMDb
  2. ↑ جشنواره فیلم کن با گریس موناکو آغاز به‌کار می‌کند، بی‌بی‌سی فارسی
  3. ↑ Kearns, Kevin C. (September 21, 2018). Ireland 1963: A Year of Marvels, Mysteries, Merriment and Misfortune (به انگلیسی). Gill & Macmillan Ltd. ISBN 978-0-7171-8076-9.
  4. ↑ "A Celebration of Grace Kelly". Irish America (به انگلیسی). January 1, 2008. Archived from the original on December 29, 2021. Retrieved December 29, 2021.
  5. ↑ "Grace Kelly: An Understudied Irish-American Icon | H-Announce | H-Net". networks.h-net.org. Archived from the original on February 2, 2022. Retrieved December 29, 2021.
  6. ↑ «The Death of Grace Kelly Her Serene Highness Princess Grace of Monaco». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۶ مارس ۲۰۰۹.
  7. ↑ Mallory, Mary (June 30, 2018). Living with Grace: Life Lessons from America's Princess (به انگلیسی). Rowman & Littlefield. ISBN 978-1-4930-3687-5.
  8. ↑ Stein, Robert (2005). Media Power: Who Is Shaping Your Picture of the World? (به انگلیسی). iUniverse. ISBN 978-0-595-35825-0. Archived from the original on September 28, 2023. Retrieved December 29, 2021.
  9. ↑ Wendy, Leigh (2007). True Grace: the life and death of an American princess. Macmillan. pp. 51. ISBN 978-0-312-34236-4. http://books.google.com/books?id=Gc8ULiZWFHAC&pg=PA51&dq=%22fourteen+hours%22+basehart&ei=TVTFScmaOaCIzQSTj6TbDQ#PPA51,M1.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ IMDb
  11. ↑ گریس کلی
  12. ↑ Spoto 2010, p. 54–55.
  13. ↑ Spoto 2010, p. 69–70.
  14. ↑ Spoto 2010, p. 103–104.
  15. ↑ Spoto 2010, p. 113–114.
  16. ↑ Ebert, Roger (February 20, 2000). "Rear Window Movie Review & Film Summary (1954)". راجرایبرت.کام. Archived from the original on May 10, 2015. Retrieved May 24, 2015.
  17. ↑ Crowther, Bosley (January 21, 1955). "The Bridges at Toko Ri (1954) The Screen in Review; 'Bridges at Toko-ri' Is Fine Film of War". نیویورک تایمز. Archived from the original on April 5, 2015. Retrieved May 24, 2015.
  18. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام country وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  19. ↑ Crowther, Bosley (December 25, 1954). "Green Fire (1954) 'Green Fire' Is Yule Bill at Mayfair". نیویورک تایمز. Archived from the original on May 26, 2015. Retrieved May 24, 2015.
  20. ↑ Spoto 2010, p. 171.
  21. ↑ Crowther, Bosley (April 27, 1956). "The Swan (1956) Screen: The World of Make-Believe; Grace Kelly, Guinness Star in 'The Swan'". نیویورک تایمز. Archived from the original on May 26, 2015. Retrieved May 24, 2015.
  22. ↑ Crowther, Bosley (August 10, 1956). "High Society (1956) Screen: No 'Philadelphia Story,' This; 'High Society' Lacks Hepburn Sparkle Sinatra, Crosby, Grace Kelly Are Starred". نیویورک تایمز. Archived from the original on May 26, 2015. Retrieved May 24, 2015.
  23. ↑ Crowther, Bosley (May 18, 1956). "The Wedding in Monaco (1956) Screen: History Class; Gettysburg and Monaco Wedding Share Bill". نیویورک تایمز. Archived from the original on May 26, 2015. Retrieved May 25, 2015.
  24. ↑ Wydra 2014, p. 434.
  25. ↑ Klemesrud, Judy (December 18, 1977). "Princess Grace Makes a Movie but It's No Comeback". نیویورک تایمز. Archived from the original on April 7, 2020. Retrieved November 14, 2019.
  26. ↑ "The Children of Theatre Street". تایم اوت (مجله). Archived from the original on April 7, 2020. Retrieved November 14, 2019.
  27. ↑ گریس کلی؛ فرشته‌ای در قصه پریان، بی‌بی‌سی فارسی
  28. ↑ [Grace Kelly Biography http://www.thebiographychannel.co.uk/biographies/grace-kelly.html بایگانی‌شده در ۱۳ ژانویه ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine]
  29. ↑ «معشوقه‌های هالیوودی محمدرضا پهلوی».


منابع

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ گریس کلی موجود است.


پیوند به بیرون

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=گریس_کلی&oldid=40659259»