تارح - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تارح
نگاره‌ای از تارح در Promptuarii Iconum Insigniorum
زادهٔ	اور کلدیس
درگذشت	حران
فرزندان	ناحور هاران ابراهیم ساره
والدین	ناحور (پدر)

تارَح یا تارَخ (به عبری: תָּרַח؛ به معنی دوره‌گرد) پسر ناحور، پدر ابراهیم و از شخصیت‌های عهد عتیق است. او دو زن به نام‌های نجیا و نونا و سه پسر به نام‌های هاران، ناحور، ابراهیم داشت، و لوط پسر هاران است. بر اساس روایات یهودی، او بت‌پرست بود^[۱] و پسرش ابراهیم را برای مجازات به نمرود سپرد.^[۲] اما پس از آن که ابراهیم از آتش به سلامت بیرون آمد، توبه کرد و ابراهیم به او وعده بهشت داد. در قرآن، نام پدر ابراهیم، آزر آمده‌ است. برخی مفسرین(مسلمان) قرآن، تارخ را با آزر برابر دانسته‌اند.^[۳] در حالی‌که برخی اظهار داشته‌اند که آزر عموی ابراهیم بوده و سرپرستی وی را بر عهده گرفته بوده‌ است.^[۴] نام تارخ در شجره‌نامه محمد پیامبر اسلام، به‌عنوان پدر ابراهیم ذکر شده‌است.^[۵] علی شریعتی اعتقاد داشت که روایات مربوط به تارخ بی‌اعتبار است و نام اصلی پدر ابراهیم آزر است، هرچند چنین ادعایی از سوی ایشان نشانگر این است که وی اعتقادی به درستی کتاب‌مقدس ندارد.^[۶]

• عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر، ۱۳۸۰، ISBN 9643071634
• کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ‎۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
• یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
• جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴
• ابن هشام (۱۳۶۰)، سیرت رسول‌الله صلی الله علیه و سلم، ترجمهٔ رفیع‌الدین اسحاق بن محمد همدانی قاضی، به کوشش علی‌اصغر مهدوی.، تهران: انتشارات خوارزمی، ص. ۵۱۹
• ابوبکر عتیق نیشابوری (۱۳۸۰)، تفسیر سورآبادی، به کوشش سعیدی سیرجانی.، تهران: فرهنگ نشر نو، شابک ۹۶۴-۷۴۴۳-۰۷-۲
• محمد حسین طباطبایی (۱۳۶۷)، تفسیر المیزان، ترجمهٔ محمد باقر موسوی همدانی، به کوشش عبدالله زاهد.، قم: نشر رجاء
• علی شریعتی مزینانی (۱۳۸۳)، چه باید کرد، تهران: نشر قلم، ص. ۱۸۱، شابک ۹۶۴-۳۱۶-۰۵۸-۰