جماعت - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ازدحامی عادی؛ قاهره، مصر

جماعت یا جمع [۱] (به انگلیسی: Crowd) یا توده مردم (به انگلیسی: Populace) یک گروه مردمی شامل همهٔ جمعیت در یک محل خاص و معین است. نام آن از واژه پُپولاس از زبان لاتین برگرفته شده‌است و به‌معنای «مردم» است. همین‌طور معنای یک نژاد، ملت، تابعیت، یا محل را نیز می‌دهد. واژهٔ اسپانیایی آن یعنی پوئبلو نیز ریشهٔ زبان لاتین دارد.

مفهوم جماعت از نظر روان‌شناسی

[ویرایش]

جماعت گروه متجانس موقتی است که به اقتضای وضع یا حادثه ای، خود به خود به وجود می‌آید و بر اثر کنش‌های متقابل، دارای رفتاری مشترک می‌شود و به جنب و جوش می‌پردازند.[۲]

پانویس

[ویرایش]
  1. «جماعت» [جامعه‌شناسی] هم‌ارزِ «crowd»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۶۶-۸ (ذیل سرواژهٔ جماعت)
  2. کوئن، مبانی جامعه‌شناسی، 330.

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]
  • مردم
  • جمعیت