جماعت - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
جماعت یا جمع [۱] (به انگلیسی: Crowd) یا توده مردم (به انگلیسی: Populace) یک گروه مردمی شامل همهٔ جمعیت در یک محل خاص و معین است. نام آن از واژه پُپولاس از زبان لاتین برگرفته شدهاست و بهمعنای «مردم» است. همینطور معنای یک نژاد، ملت، تابعیت، یا محل را نیز میدهد. واژهٔ اسپانیایی آن یعنی پوئبلو نیز ریشهٔ زبان لاتین دارد.
مفهوم جماعت از نظر روانشناسی
[ویرایش]جماعت گروه متجانس موقتی است که به اقتضای وضع یا حادثه ای، خود به خود به وجود میآید و بر اثر کنشهای متقابل، دارای رفتاری مشترک میشود و به جنب و جوش میپردازند.[۲]
پانویس
[ویرایش]- ↑ «جماعت» [جامعهشناسی] همارزِ «crowd»؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوازدهم. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۶۶-۸ (ذیل سرواژهٔ جماعت)
- ↑ کوئن، مبانی جامعهشناسی، 330.
منابع
[ویرایش]- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «توده مردم». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۱ اکتبر ۲۰۱۲.
- کوئن، بروس (۱۹۳۸). مبانی جامعهشناسی. سمت.
پیوند به بیرون
[ویرایش]در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ جماعت موجود است.