رام‌چریت‌مانس - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

رام‌چَریت‌مانَس یا شری‌رام‌چریت‌مانس (به سانسکریت: श्रीरामचरितमानस) سروده‌ای حماسی در دین هندو به زبان آوادی است که در سده شانزدهم میلادی سروده شده‌است. رشد نهضت باکتی، که نوعی دیانت مردمی و مبتنی بر دلدادگی و شور مذهبی بود، رسوم و سنت‌های برهمنی را به حاشیه راند، و از این رهگذر برخی نوشته‌های بومی ـ زبان به عرصه آیین‌های نیایشی راه یافت. از جمله، نمونه بازآفرینی‌شده‌ای از حماسه رامایانا بود به نام رام‌چریت‌مانس اثر تولْسی داس (۱۶۳۷–۱۵۱۱ م). این اثر تا حدودی توانسته‌است حماسه رامایانا والمیکی را تحت‌الشعاع قرار دهد.

منابع

موحدیان عطار، علی: متون دینی هندو. در: نشریه «هفت آسمان»، بهار ۱۳۸۴ - شماره ۲۵.
ویکی‌پدیای انگلیسی.