فهرست سفیران ایران در روسیه - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
فهرست سفیران ایران در روسیه شامل دورهٔ اتحاد جماهیر شوروی نیز میشود.
صفوی
[ویرایش]- سید حسین ۱۵۵۳ میلادی
- هادی بیگ
- بوداق بیگ
- خسرو خان (۱۰۰۱ ه.ق)
- حاج اسکندر
- امامقلی بیگ پاکیزه (۱۰۰۴ ه.ق)
- حسینعلی بیگ بیات (۱۰۰۷ ه.ق)
- اسماعیل بیگ اعتمادالدوله (از سوی شاه تهماسب دوم)
- احمد خان تفنگچیباشی (از سوی شاه عباس سوم)[پانویس ۱]
افشار
[ویرایش]- قرچقای خان قلماق (از سوی نادر شاه افشار)
زند
[ویرایش]- محمد خان مکری (از سوی علیمرادخان زند)
قاجار
[ویرایش]- ابوالحسن شیرازی (۱۲۲۸–۱۲۳۱ ه.ق)
- میرزا محمدصادق همای مروزی (۱۰ ربیعالاول ۱۲۴۱–رمضان ۱۲۴۱ ه.ق)
- خسرو میرزا (۱۲۴۴ ه.ق)
تشکیل نمایندگی دائم ایران در روسیه در زمان صدارت امیرکبیر
- میرمحمدحسین عضدالملک قزوینی (کاردار) (۱۲۶۷–۱۲۷۰ ه.ق)
- محمود خان ناصرالملک (قراگوزلو) (کاردار) (۱۲۷۰–۱۲۷۱ ه.ق)
- عباسقلی نوری (سیفالملک، سرتیپ نوری، میرپنجهٔ نوری) (۱۸ ذیقعدهٔ ۱۲۷۱–۲۴ محرم ۱۲۷۳ ه.ق)[پانویس ۲]
- محمدقاسم خان والی (وزیر مقیم و سپس وزیر مختار) (۱۲۷۳–۱۲۷۹ ه.ق)
- عبدالغفار صدیقالملک (۱۲۷۷–۱۲۷۹ ه.ق)
- عبدالرحیم ساعدالملک
- اسدالله وکیلالملک (۱۳۰۱–۱۳۰۴ ه.ق)
- محمود علاءالملک
- رضا ارفعالدوله (رمضان ۱۳۱۲–۱۳۱۹ ه.ق)[پانویس ۳]
- حسن مشیرالملک (۱۳۲۰–۱۳۲۳ ه.ق)
- علیقلی مشاورالممالک (کاردار) (۱۳۲۳–۱۳۲۶ ه.ق)
- پرنس اسحاق خان مفخمالدوله (۱۳۲۶ ه.ق)
- حیدر قلی خان غیابی شاملو یکم (۱۳۲۹ ه.ق)
- پرنس اسحاق خان مفخمالدوله (۱۳۳۳ ه.ق)
- اسدالله اسد بهادر (کاردار)
- مرتضیقلی ممتازالملک (۱۲۹۷–۱۲۹۹ ه.خ)
- علیقلی خان مشاورالممالک[پانویس ۴] (۱۳۰۱–۱۳۰۵ ه.خ)
پهلوی
[ویرایش]- علیقلی مسعود انصاری (۱۳۰۷–اسفند ۱۳۰۹)
- فتحالله پاکروان (۱۴ فروردین ۱۳۱۰–۱۳۱۲)
- محمد ساعد (اسفند ۱۳۱۲–خرداد ۱۳۱۵)
- انوشیروان سپهبدی (خرداد ۱۳۱۵–فروردین ۱۳۱۷)
- محمد ساعد (فروردین ۱۳۱۷–۳۱ خرداد ۱۳۲۱)
- مجید آهی (۱۳۲۱–۱۳۲۵)
- مظفر فیروز (۱۳۲۵–شهریور ۱۳۲۶)
- حمید سیاح (مهر ۱۳۲۶–۱۳۲۸)
- نادر آراسته (۱۳۲۸–۱۳۳۲)
- حمید سیاح (۱۳۳۳)
- ابوالقاسم اعتصامی (کاردار) (؟ –۱۳۳۴)
- عبدالحسین مسعود انصاری (آذر ۱۳۳۴–۱۳۳۶)
- مصطفی سمیعی (۱۳۳۶–۱۳۳۸)
- عبدالحسین مسعود انصاری (۱۳۳۸–۱۳۴۰)
- علیقلی اردلان (۱۳۴۰–۱۳۴۱)
- طهمورث آدمیت (۱۳۴۲–۱۳۴۴)
- احمد میرفندرسکی (۱۳۴۴–۱۳۵۰)
- محمدرضا امیرتیمور کلالی (۱۳۵۰–۱۳۵۳)
- سلطاناحمد اردلان (۱۳۵۳–۱۳۵۷)
جمهوری اسلامی
[ویرایش]- کامبیز آهی (کاردار موقت) (بهمن ۱۳۵۷–فروردین ۱۳۵۸)
- محمد مکری (فروردین ۱۳۵۸[۱][۲] تا ۱۳۶۲) ۴ سال
- کیا طباطبایی (۱۳۶۲-۱۳۶۵) ۳ سال
- ناصر نوبری (۱۳۶۵–۱۳۶۹) ۴ سال
- نعمتالله ایزدی (۱۳۶۹–۱۳۷۳) ۴ سال
- مهدی صفری (شهریور ۱۳۷۳–شهریور ۱۳۸۰) ۷ سال
- غلامرضا شافعی (۱۳۸۰–۱۳۸۴) ۴ سال
- غلامرضا انصاری (خرداد ۱۳۸۴–مهر ۱۳۸۷) ۳ سال
- محمودرضا سجادی (۱۵ مهر ۱۳۸۷–مهر ۱۳۹۲) ۵ سال
- مهدی سنایی (آذر ۱۳۹۲–آذر ۱۳۹۸) ۶ سال
- کاظم جلالی (آذر ۱۳۹۸ تاکنون) متصدی
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ در اصل این سفیر از سوی نادر شاه که در آن زمان وکیلالدوله (نایبالسلطنه) بود فرستاده شد و شاه عباس سوم کودکی بیش نبود.
- ↑ از ۱۸ ذیقعدهٔ ۱۲۷۱ تا ۲۴ محرم ۱۲۷۳ ه.ق عباسقلی نوری (سیفالملک، سرتیپ نوری یا میرپنجهٔ نوری) جهت تبریک تاجگذاری الکساندر دوم به روسیه سفر کرد. او پسرعموی میرزا آقا خان نوری بود. در پی بازگشت او محمدقاسم خان والی به عنوان وزیر مقیم در سنپترزبورگ ماند.
- ↑ عباس میرزا ملکآرا و وجیهالله میرزا امیرخان سردار (بعدها سپهسالار) در ۱۳۱۳ ه.ق جهت تبریک تاجگذاری نیکلای دوم به روسیه رفتند.
- ↑ او در ۱۲۹۹ ه.خ در زمان نخستوزیری حسن پیرنیا در حالی که سفیر ایران در عثمانی بود برای مذاکره با دولت نوبنیاد شوروی از استانبول راهی این کشور شد و ظاهراً در ۱۳۰۱ رسماً وزیر مختار ایران در شوروی گشت.
پانویس
[ویرایش]- ↑ «سفرای جدید ایران در مسکو و پاریس». اطلاعات (۱۵۸۲۰): ۲. ۱۴ فروردین ۱۳۵۸ – به واسطهٔ ویکیانبار.
- ↑ «نخستین سفیر جمهوری اسلامی بهزودی عازم مسکو میشود». اطلاعات (۱۵۸۲۶): ۲. ۲۱ فروردین ۱۳۵۸ – به واسطهٔ ویکیانبار.
منابع
[ویرایش]- نوواسیلتسف، ا. پ (پاییز ۱۳۸۳). ترجمهٔ محمدتقی مختاری. «روابط سیاسی ایران و روسیه در نیمهٔ دوم سدهٔ شانزدهم». تاریخ روابط خارجی (۲۰): ۱۵–۳۶. دریافتشده در ۲۰۱۴-۱۰-۱. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازبینی=
را بررسی کنید (کمک) - خلیلی، نسیم (۱۱ مهر ۱۳۹۲). «چشماندازی از روابط ایران و روسیه در عصر صفوی». وبگاه راسخون. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۳۱ مرداد ۱۳۹۳.
- هوشنگ مهدوی، عبدالرضا (۱۳۸۶). «تجاوزهای پیاپی روسیه به ایران پیش از جنگهای ایران و روس». اطلاعات سیاسی - اقتصادی (۲۳۵): ۶۲–۷۳. دریافتشده در ۲۰۱۴-۰۸-۲۲.
- صالحی، نصرالله (۱۳۸۱). «کتابشناسی توصیفی منابع و مآخذ تاریخ ایران (منتشر شده در سال ۱۳۸۰)». کتاب ماه تاریخ و جغرافیا (۶۳): ۳۱–۵۵. دریافتشده در ۲۰۱۳-۱۲-۳۱.
- آهنگران، امیر (۱۳۸۹). «خانهای سلسلهٔ زند و مسئلهٔ قفقاز جنوبی». گنجینه اسناد (۷۸): ۳۲–۴۷. دریافتشده در ۲۰۱۵-۰۷-۰۵.
- معیرالممالک، دوست علی (۱۳۳۶). «رجال عصر ناصری». یغما (۱۰۷): ۱۲۵–۱۲۸. دریافتشده در ۲۰۱۳-۱۲-۳۱.
- ناروند، رضا (۱۳۵۵). «روابط ایران با دول معظم». وحید (۱۹۴): ۲۷۸–۲۸۳. دریافتشده در ۲۰۱۵-۰۶-۰۶.
- ناروند، رضا (۱۳۵۴). «روابط خارجی ایران با دول معظم در اواخر قرن هجدهم». وحید (۱۸۸): ۱۰۵۰–۱۰۵۵. دریافتشده در ۲۰۱۵-۰۷-۰۵.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Liste der iranischen Botschafter in Russland». در دانشنامهٔ ویکیپدیای آلمانی ، بازبینیشده در ۱ ژانویهٔ ۲۰۱۴.
- «هفدهم دی در آینه تاریخ معاصر ایران». خبرگزاری جمهوری اسلامی. ۱۷ دی ۱۳۹۲. بایگانیشده از اصلی در ۲۵ مارس ۲۰۱۴. دریافتشده در ۵ فروردین ۱۳۹۳.
- کریمیان، علی (۱۳۷۶). «نمونه امضای اعضای هیئت دولت از ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۲ ش(۶)». گنجینه اسناد (۲۵): ۶۵–۷۸. دریافتشده در ۲۰۱۴-۰۵-۱۵.
- کریمیان، علی (۱۳۷۸). «نمونه امضای اعضای هیئت دولت از سال ۱۳۲۰ تا۱۳۳۲ش) (۹)». گنجینه اسناد (۳۳): ۷۴–۹۱. دریافتشده در ۲۰۱۴-۰۵-۱۵.
- نایبپور، محمد (مرداد ۱۳۹۰). «مناسبات ایران و روسیه از صفویه تا زندیه» (PDF). ماهنامهٔ «کتاب ماه تاریخ و جغرافیا» (۱۵۹): ۲۵–۳۱. دریافتشده در ۲۰۱۷-۱۲-۲۳.