۷ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

۷ یا هَفت، یک عدد طبیعی است که در بین ۶ و ۸ قرار می‌گیرد. این عدد یک عدد اصلی است و در فرهنگ غربی اغلب خوش شانس محسوب می‌شود و معمولاً بسیار نمادین دیده می‌شود.

از میان اعداد، عدد هفت از دیرباز مورد توجه اقوام مختلف جهان بوده و از میترائیسم سرچشمه گرفته‌است. وجود برخی عوامل طبیعی مانند تعداد سیاره‌های مکشوف جهان باستان و همچنین رنگ‌های اصلی امثال آن مؤید رجحان و جنبه مابعد طبیعی آن گردید.^[۱]در اسلام نیز عدد هفت مقدس بوده است مانند هفت آسمان.در ایران باستان نیز هفت اقلیم نمادی از اهورمزدا و شش امشاسپند بوده است.^[۲]

• راز عدد هفت، تألیف مهدی نصیری دهقان،انتشارات ابتکار دانش، چاپ سوم ۱۳۹۱. شابک ‎۹۷۸−۶۰۰−۱۱۱−۰۵۶−۶ خانهٔ کتاب
• ه‍ف‍ت در ق‍ل‍م‍رو ف‍ره‍ن‍گ ج‍ه‍ان، م‍ؤی‍د ش‍ری‍ف م‍ح‍لات‍ی، ۱۳۳۷
• هفت دل‌انگیز: بررسی ارجاعات معنایی عدد هفت در سینما|وب‌سایت انسان‌شناسی و فرهنگ
• تحلیل هفت‌پیکر نظامی، محمد معین، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ اوّل، ۱۳۸۴

• عدد هفت در اساطیر و ادیان|سایت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
• راز عدد هفت، مهدی نصیری دهقان، انتشارات ابتکار دانش|کتابخانهٔ ملّی، شابک ۶-۰۵۶-۱۱۱-۶۰۰-۹۷۸
• ه‍ف‍ت در ق‍ل‍م‍رو ت‍م‍دّن و ف‍ره‍ن‍گ ب‍ش‍ری، ت‍أل‍ی‍ف زه‍ره وال‍ی، انتشارات اس‍اطی‍ر|کتابخانهٔ ملّی، شابک ۷-۰۰۹-۳۳۱-۹۶۴-۹۷۸

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ۷ موجود است.