Alfons Mucha

Alfons Mucha
Alfons Mucha (ca. 1906)
Persoonsgegevens
Volledige naam	Alfons Maria Mucha
Geboren	Ivančice, 24 juli 1860
Overleden	Praag, 14 juli 1939
Beroep(en)	Kunstschilder
Signatuur
Oriënterende gegevens
Stijl(en)	Jugendstil
RKD-profiel
Website
Portaal    Kunst & Cultuur

Alfons Maria Mucha (Ivančice, 24 juli 1860 - Praag, 14 juli 1939) was een kunstenaar geboren in Moravië, het huidige Tsjechië. Zijn werken zijn onlosmakelijk verbonden met de Jugendstil-kunststroming, populair aan het begin van de twintigste eeuw.

In 1887 vertrok Mucha uit zijn geboorteland naar het toenmalige centrum van de kunst: Parijs. Zeven jaar later, in 1894 brak hij door met een affiche voor het toneelstuk Gismonde, met de Franse actrice Sarah Bernhardt in de hoofdrol. Zij was de ster van het Parijse theater. Zijn werk bestond voornamelijk uit affiches maar hij maakte ook schilderijen (zie hieronder), decors, meubelen, kostuums en juwelen. De affiches werden toentertijd zelfs van de straat geroofd. Zijn stijl kenmerkt zich door de sierlijke lijnen, frisse pastelkleuren en weelderige motieven.

Zie Slavisch Epos voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In 1910 keerde Mucha ondanks zijn enorme succes in Parijs terug naar Tsjechië. Hij wijdde de rest van zijn leven aan een serie monumentale werken over de historie van het Slavische volk, de Tsjechen in het bijzonder. Hij hoopte hiermee na jaren onderdrukking van het Oostenrijks-Hongaarse keizerrijk weer een nationalistisch besef aan te wakkeren. De Amerikaan Charles Crane sponsorde het werk. Mucha zelf vond deze serie zijn belangrijkste werk. Het gaf uiting aan zijn patriottistische gevoelens en zijn steun aan het panslavisme. Voor deze twintig werken maakte hij meerdere studiereizen door Oost-Europa.

Mucha werkte achttien jaar aan de schilderijen die de belangrijkste gebeurtenissen uit de Slavische geschiedenis weergeven. De werken zijn verdeeld langs vier lijnen: allegorie, religie, veldslagen en cultuur. De hoofdthema's zijn de viering van het Slavische volk, de bevrijding van buitenlandse machten en de Slavische eenheid. In 1919 werden de eerste elf werken tentoongesteld in het Clementinum in Praag. Ze werden maar matig ontvangen. In 1928 doneerde Mucha het hele epos aan de stad Praag. In 1935 werden de doeken opgerold en tijdens de Tweede Wereldoorlog en het daaropvolgende communistisch regime werden ze vergeten.

Pas in 1963 werden de doeken weer tentoongesteld in het kasteel in Moravsky Krumlov in Mucha's geboorteland Moravië. Eind juli 2010 werd de expositie gesloten. De werken werden overgebracht naar Praag, hoewel de familie van Mucha zich hiertegen verzet.

Naast de productie van vele kunstwerken was Mucha ook actief in de wereld van de vrijmetselarij.^[1][2] Hij trad toe tot de Parijse grootloge in 1898 en stichtte later de Tsjechische vrijmetselarij. Later heeft hij verschillende hoge functies bekleed binnen deze loge.

Mucha is overleden op 14 juli 1939 te Praag. Hij is bijgezet in het Slavínpantheon op het Vyšehradkerkhof te Praag.

• Rijksmuseum Amsterdam, Amsterdam^[3]

• 
  Job (1896)
• 
  Rêveur (1897)
• 
  Monaco Monte Carlo (1897)
• 
  Prinzessin Hyazinthe (1911)

• Alphonse Mucha et Son Oeuvre. Speciale aflevering van La Plume. 1897.
• Alfons Mucha 1860-1939. Tentoonstellings-catalogus, Mathildenhohe Darmstadt. 1980.
• Mucha 1860-1939: peintures, illustrations, affiches, arts decoratifs. Catalogus tentoonstelling in het Grand Palais, Paris. 1980.
• Abdy. The French Poster. Studio Vista. 1969.
• Stanley Appelbaum. The Complete "Masters of the Poster". Dover. 1990.
• Victor Arwas, et al. Alphonse Mucha: Spirit of Art Nouveau. Art Services International. 1998.
• Ann Bridges. Alphonse Mucha: Complete Graphic Works. Harmony Books. 1980.
• Anna Dvorak. Mucha's Le Pater. Somogy. 2001.
• Arthur Elridge. Mucha: Triumph of Art Nouveau. 1992
• Patricia Frantz Kery. Great Magazine Covers of the World. Abbevile. 1982.
• Marta Kadlecikova. Mucha: Pastely/Pastelle/Pastels. BB/art. 1996.
• Dalibor Kusak and Marta Kadlecikova. Mucha. BB/art. 1992.
• Josef Moucha. Alfons Mucha. Torst. 2005.
• Jiri Mucha. Alphonse Mucha: His Life and Art. Heinemann. 1966.
• Jiri Mucha. Alphonse Mucha: Master of Art Nouveau. Paul Hamlyn. 1966.
• Jiri Mucha, Marina Henderson, Scharf. Mucha: Posters en foto's. St. Martins/Academy. 1971.
• Jiri Mucha, Marina Henderson. Alphonse Mucha: Graphic Works. St. Martins. 1973.
• Jiri Mucha. Alphonse Mucha: His Life and Art. Academy. 1989.
• Sarah Mucha. Alphonse Mucha--Celebrating the Creation of the Mucha Museum. Mucha Limited. 2000.
• Sarah Mucha. Alphonse Mucha: An Exhibition at the Imperial Stables, Prague Castle. Mucha Limited. 1994.
• Graham Ovenden. Mucha Photographs. Academy. 1974.
• Jack Rennert and Alain Weill. Alphonse Mucha: Complete Posters and Panels. G. K. Hall & Co. 1984
• Alain Weill. Art Nouveau Postcards. Dover. 1977.
• Alfons Mucha - Meditation und Botschaft. Catalogus van de tentoonstelling in het Museum Fridericianum. 1989.
• Jack Rennert et al. Poster Veiling International Catalogs. Posters Please. 1985-2006.
• Jack Rennert. Posters of the Belle Epoque: The Wine Spectator Collection. Wine Spectator Press. 1999.
• Alain Weill. The Poster: A Worldwide Survey and History. G. K. Hall and Co. 1985.
• Toulouse-Lautrec and his Contemporaries: Posters of the Belle Epoque. Catalogus van de tentoonstelling in het Los Angeles County Museum of Art. 1985.

• The Mucha Foundation
• Mucha-museum in Praag
• An Introduction to the Work of Alphonse Mucha and Art Nouveau (lezing door Ian Johnston)
• Afbeeldingen en een uitleg van het Slavisch Epos (door John Price)
• Een onbekende kant van Alfons Mucha (postzegels ontworpen door Mucha)

Zie de categorie Alfons Mucha van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.