Lorenzo Insigne

Lorenzo Insigne
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Lorenzo Insigne
Geboortedatum	4 juni 1991
Geboorteplaats	Frattamaggiore, Italië
Lengte	163 cm
Been	Rechts
Positie	Aanvaller
Clubinformatie
Huidige club	Toronto FC
Rugnummer	24
Contract tot	30 jun. 2026
Senioren *
Seizoen Club W 0(G) 2009–2022 2009–2010 2010–2011 2011–2012 2022– Napoli → Cavese → Foggia → Pescara Toronto FC 3050(85) 1000(0) 330(19) 370(18) 000(0)
Interlands **
2012–2022  Italië 4500(11)
* Bijgewerkt op 22 mei 2020
** Bijgewerkt op 16 november 2019
Portaal    Voetbal

Lorenzo Insigne (Frattamaggiore, 4 juni 1991) is een Italiaans voetballer die doorgaans als aanvaller speelt. Hij stroomde in 2009 door vanuit de jeugd van Napoli, waar hij in april 2017 zijn contract verlengde tot medio 2022, waarna hij transfervrij naar het Canadese Toronto FC trok. Hij debuteerde in 2012 in het Italiaans voetbalelftal. Zijn broer Roberto is ook actief in het betaald voetbal.^[1]

Insigne stroomde in 2009 door vanuit de jeugdopleiding van SSC Napoli. Op 24 januari 2010 maakte Insigne zijn Serie A-debuut voor Napoli in een uitwedstrijd tegen Livorno. In de blessuretijd van de wedstrijd die met 2-0 gewonnen werd, verving Insigne Germán Denis.

Snel na zijn debuut verhuurde Napoli Insigne aan Cavese, spelend in de Lega Pro Prima Divisione. Hiervoor speelde hij tien wedstrijden, zonder te scoren. Het seizoen daarna bracht Insigne op huurbasis door bij Foggia, eveneens in de Lega Pro Prima Divisione. Hier maakte hij negentien doelpunten in 33 wedstrijden. In een wedstrijd tegen Lanciano was Insigne goed voor een hattrick.^[2] Napoli verhuurde Insigne gedurende het seizoen 2011/12 voor een derde keer, deze keer aan het op dat moment in de Serie B spelende Pescara. Hij maakte achttien doelpunten in 37 wedstrijden en dwong met de club promotie naar de Serie A af.^[3]

In de zomer van 2012 keerde Insigne terug bij Napoli. Op 16 september maakte hij zijn eerste doelpunt in de Serie A bij een 3–1 zege op Parma. Vier dagen later maakte Insigne zijn Europese debuut in het Europa League-duel met AIK Fotboll. Deze wedstrijd werd met 4–0 gewonnen door Napoli, Insigne was goed voor twee assists. Napoli werd tweede in de Serie A. Insigne speelde in deze competitie 37 wedstrijden en scoorde hierin vijf keer. Op 18 september 2013 speelde hij voor het eerst in de Champions League, tegen Borussia Dortmund. Insigne scoorde de 2–0 in de met 2–1 gewonnen wedstrijd. Op 13 april 2014 speelde Insigne in het competitieduel met AS Roma met de aanvoerdersband om. Op 3 mei won Napoli voor de vijfde keer in haar clubhistorie de Coppa Italia. In de finale werd Fiorentina met 1–3 verslagen. Insigne was in de eerste helft verantwoordelijk voor zowel de 0–1 als de 0–2. In een competitiewedstrijd met datzelfde Fiorentina op 9 november 2014 scheurde Insigne zijn kruisband.^[4] Vijf maanden later keerde Insigne terug op het voetbalveld tegen AS Roma. Hij miste ook de Supercoppa, die na een strafschoppenreeks tegen Juventus werd gewonnen. Napoli bereikte dat seizoen de halve finale van de Europa League. Daarin werd het uitgeschakeld door FK Dnipro.

In de eerste acht competitiewedstrijden van het seizoen 2015/16 scoorde Insigne zesmaal. In het seizoen daarna maakte Insigne twintig doelpunten in 49 wedstrijden over alle competities, waarvan achttien in de Serie A. Daarmee eindigde Insigne op de zevende plaats van de topscorerslijst. Op 15 februari 2017 scoorde Insigne in de achtste finale van de Champions League tegen uiteindelijk winnaar Real Madrid. Echter verloor Napoli over twee wedstrijden met 6–2. Op 14 oktober 2017 scoorde Insigne tegen AS Roma zijn honderdste doelpunt in clubvoetbal. Nadat Marek Hamšík in februari 2019 vertrok bij Napoli, werd Insigne de eerste aanvoerder.

Seizoen	Club	Competitie	Competitie		Beker		Internationaal		Overig		Totaal
			Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
2009/10	→ Cavese	Lega Pro	10	0	0	0	—		—		10	0
Club totaal			10	0	0	0	0	0	0	0	10	0
2010/11	→ Foggia	Lega Pro	33	19	0	0	—		—		33	19
Club totaal			33	19	0	0	0	0	0	0	33	19
2011/12	→ Pescara	Serie B	37	18	1	2	—		—		38	20
Club totaal			37	18	1	2	0	0	0	0	38	20
2009/10	Napoli	Serie A	1	0	0	0	—		—		1	0
2012/13			37	5	1	0	5	0	0	0	43	5
2013/14			36	3	5	3	10	3	—		51	9
2014/15			20	2	1	0	9	0	0	0	30	2
2015/16			37	12	0	0	5	1	—		42	13
2016/17			37	18	4	1	8	1	—		49	20
2017/18			37	8	2	1	9	5	—		48	14
2018/19			28	10	2	0	11	4	—		41	14
2019/20			37	8	4	3	5	2	—		46	13
2020/21			35	19	4	0	8	0	1	0	48	19
Club totaal			305	85	23	8	70	16	1	0	399	109
Carrière totaal			385	122	24	10	74	16	1	0	480	148

Bijgewerkt t/m 22 april 2021.

Insigne maakte op 11 september 2012 zijn debuut in het Italiaans voetbalelftal in de tweede kwalificatiewedstrijd voor het wereldkampioenschap voetbal 2014 tegen Malta (2–0 winst). Na de rust viel hij in voor Alessandro Diamanti.^[5] Hij nam met de Italiaanse jeugdploeg (U21) deel aan het Europees kampioenschap 2013 in Israël, waar Jong Italië in de finale met 4–2 verloor van Jong Spanje. Op 14 augustus 2013, in zijn tweede interland, maakte Insigne zijn eerste doelpunt voor Italië in een vriendschappelijke wedstrijd met Argentinië. Desondanks werd de wedstrijd met 1–2 verloren.

Bondscoach Cesare Prandelli nam Insigne op in de Italiaanse selectie voor het WK 2014 in Brazilië^[6] en gaf hem als invaller speeltijd in het tweede groepsduel tegen Costa Rica, dat met 0–1 werd verloren. Italië moest na de groepsfase het toernooi verlaten. Insigne maakte ook deel uit van de Italiaanse ploeg op het EK 2016 in Frankrijk.^[7] Italië werd in de kwartfinale na strafschoppen uitgeschakeld door Duitsland. Insigne kreeg in deze wedstrijd een invalbeurt, die hij ook kreeg in de achtste finale tegen Spanje en in de laatste groepswedstrijd tegen Ierland.

Interlands van Lorenzo Insigne voor  Italië
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Soort wedstrijd	Doelpunten
Als speler bij SSC Napoli
1.	11 september 2012	Italië – Malta	2 – 0	Kwalificatie WK 2014
2.	14 augustus 2013	Italië – Argentinië	1 – 2	Vriendschappelijk	75'
3.	6 september 2013	Italië – Bulgarije	1 – 0	Kwalificatie WK 2014
4.	15 oktober 2013	Italië – Armenië	2 – 2	Kwalificatie WK 2014
5.	4 juni 2014	Italië – Luxemburg	1 – 1	Vriendschappelijk
6.	20 juni 2014	Costa Rica – Italië	1 – 0	WK 2014
7.	24 maart 2016	Italië – Spanje	1 – 1	Vriendschappelijk
8.	29 maart 2016	Duitsland – Italië	4 – 1	Vriendschappelijk
9.	29 mei 2016	Italië – Schotland	1 – 0	Vriendschappelijk
10.	22 juni 2016	Italië – Ierland	0 – 1	EK 2016
11.	27 juni 2016	Italië – Spanje	2 – 0	EK 2016
12.	2 juli 2016	Duitsland – Italië	1 – 1 (6 – 5 n.s.)	EK 2016
13.	12 november 2016	Liechtenstein – Italië	0 – 4	Kwalificatie WK 2018
14.	24 maart 2017	Italië – Albanië	2 – 0	Kwalificatie WK 2018
15.	7 juni 2017	Uruguay – Italië	3 – 0	Vriendschappelijk
16.	11 juni 2017	Italië – Liechtenstein	5 – 0	Kwalificatie WK 2018	35'
17.	2 september 2017	Spanje – Italië	3 – 0	Kwalificatie WK 2018
18.	5 september 2017	Italië – Israël	1–0	Kwalificatie WK 2018
19.	6 oktober 2017	Italië – Noord-Macedonië	1 – 1	Kwalificatie WK 2018
20.	9 oktober 2017	Albanië – Italië	0 – 1	Kwalificatie WK 2018
21.	10 november 2017	Zweden – Italië	1 – 0	Kwalificatie WK 2018
22.	23 maart 2018	Argentinië – Italië	2 – 0	Vriendschappelijk
23.	27 maart 2018	Engeland – Italië	1 – 1	Vriendschappelijk	27' (pen.)
24.	28 mei 2018	Italië – Saoedi-Arabië	2 – 1	Vriendschappelijk
25.	1 juni 2018	Frankrijk – Italië	3 – 1	Vriendschappelijk
26.	4 juni 2018	Italië – Nederland	1 – 1	Vriendschappelijk
27.	7 september 2018	Italië – Polen	1 – 1	Nations League 2018/19
28.	10 oktober 2018	Italië – Oekraïne	1 – 1	Vriendschappelijk
29.	14 oktober 2018	Polen – Italië	0 – 1	Nations League 2018/19
30.	17 november 2018	Italië – Portugal	0 – 0	Nations League 2018/19
31.	8 juni 2019	Griekenland – Italië	0 – 3	Kwalificatie EK 2020	30'
32.	11 juni 2019	Italië – Bosnië en Herzegovina	2 – 1	Kwalificatie EK 2020	49'
33.	12 oktober 2019	Italië – Griekenland	2 – 0	Kwalificatie EK 2020
34.	15 november 2019	Bosnië en Herzegovina – Italië	0 – 3	Kwalificatie EK 2020	37'

Bijgewerkt op 22 mei 2020.^[8]

Competitie
	Aantal	Jaren
Pescara
Kampioen Serie B	1x	2011/12
Napoli
Coppa Italia	2x	2013/14,2019/20
Supercoppa	1x	2014

Competitie	Winnaar		Runner-up		Derde
	Aantal	Jaren	Aantal	Jaren	Aantal	Jaren
Italië
EK voetbal	1x	1 2020