Łotewski Związek Rolników – Wikipedia, wolna encyklopedia

Centrowa Partia Łotewski Związek Rolników
Ilustracja
Państwo

 Łotwa

Lider

Augusts Brigmanis

Data założenia

12 maja 1917; reaktywacja 5 lipca 1990

Adres siedziby

Republikas laukumā 2, 813.,814.kab., Rīgā, LV-1010

Ideologia polityczna

centryzm

Poglądy gospodarcze

agraryzm

Młodzieżówka

Jaunieši Latvijai (Młodzież dla Łotwy)

Barwy

     zieleń

Obecni posłowie

5 (z listy ZZS)

Strona internetowa

Centrowa Partia Łotewski Związek Rolników (łot. Centriskā partija Latvijas Zemnieku savienība, LZS) – centrowa agrarystyczna partia polityczna działająca na Łotwie w latach 1917–1934 i od 1990, obecnie część bloku politycznego Związek Zielonych i Rolników. W latach 2002–2011 wchodziła w skład centroprawicowej koalicji rządzącej krajem, ponownie znalazła się w rządzącej koalicji w styczniu 2014.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Partia istniała w dwudziestoleciu międzywojennym (pod nazwą Latviešu Zemnieku savienība, LZS) i była jednym z dwóch głównych ugrupowań politycznych działających na Łotwie (obok Łotewskiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej). Do jej działaczy należeli Kārlis Ulmanis, Zigfrīds Meierovics, Miķelis Valters, Kārlis Pauļuks, Alberts Kviesis i Jānis Čakste. Ugrupowaniu, które szybko zdominowało życie polityczne Łotwy, udało się zrealizować ważne postulaty społeczne, w tym radykalną reformę własności ziemskiej.

W 1990 partia została reaktywowana pod nieco zmienioną nazwą (Latvijas Zemnieku savienība, LZS), mającą podkreślać pluralizm etniczny kraju. W wyborach 1993 wprowadziła do Sejmu 12 posłów, w dwa lata później – 8. Kandydat LZS Guntis Ulmanis był wybierany na dwie kadencje na urząd prezydenta Łotwy (1993–1996; 1996–1999). W latach 1998–2002 partia nie była reprezentowana w parlamencie, a przed wyborami 2002 zawiązała sojusz z pozaparlamentarną Łotewską Partią Zielonych[1], wprowadzając do Sejmu 7 z 12 posłów z listy ZZS (w trakcie kadencji liczba ta wzrastała do 8 i 9 posłów). Jego przedstawicielka Ingrīda Ūdre była marszałkiem Sejmu (2002–2006) oraz kandydatką Łotwy do objęcia teki komisarza europejskiego. W skład rządów centroprawicowych w latach 2002–2006 wchodzili nieprzerwanie przedstawiciele ludowców: Mārtiņš Roze (minister rolnictwa) i Dagnija Staķe (minister zabezpieczenia społecznego).

Obecnie zasiada w Sejmie 13 przedstawicieli Łotewskiego Związku Rolników[2]. W pierwszym rządzie Valdisa Dombrovskisa partia reprezentowana była przez 3 ministrów: zabezpieczenia społecznego (Uldis Augulis), rolnictwa (Jānis Dūklavs) oraz oświaty i nauki (Tatjana Koķe), w jego drugim gabinecie przez ministrów komunikacji (Uldis Augulis), rolnictwa (Jānis Dūklavs), oświaty i nauki (Rolands Broks) oraz zabezpieczenia społecznego (Ilona Jurševska). Partia nie weszła w skład trzeciego rządu Dombrovskisa, jednak jej przedstawiciele znaleźli się w rządzie Laimdoty Straujumy.

LZS uczestniczyła dwukrotnie w wyborach do Parlamentu Europejskiego: w 2004 i 2009 w ramach Związku Zielonych i Rolników, nie uzyskując w nich mandatów poselskich.

Władze

[edytuj | edytuj kod]

Przewodniczącym partii jest od 2000 Augusts Brigmanis (przewodniczy jednocześnie Klubowi Poselskiemu ZZS), a funkcję jego zastępców pełnią: Uldis Augulis i Andris Rāviņš[3]. Urząd sekretarza generalnego sprawuje Artūrs Graudiņš[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]