French
DeutschŚwiadkowie Jehowy w Liechtensteinie – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Państwo | |
|---|---|
| Liczebność (2023) | 98 |
| % ludności kraju (2023) | 0,24% |
| Liczba zborów (2023) | 1 |
| Rozpoczęcie działalności |
Świadkowie Jehowy w Liechtensteinie – społeczność wyznaniowa w Liechtensteinie, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 98 głosicieli, należących do 1 zboru[1]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziło się 146 osób[2][a]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje Środkowoeuropejskie Biuro Oddziału w Selters w Niemczech[3][4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Początki
[edytuj | edytuj kod]W roku 1920 działalność w tym kraju rozpoczęli szwajcarscy współwyznawcy[5][6].
W 1923 Louis Meyer, były oficer Armii Zbawienia, rozsyłał pocztą publikacje religijne do wszystkich mieszkań w Księstwie, a w Hotelu Rosengarten w Bad Ragaz (przy granicy z Liechtensteinem) zorganizował jednodniowe zgromadzenie, które połączono z kampanią głoszenia nauk Badaczy Pisma Świętego mieszkańcom Liechtensteinu[b][6].
W 1939 roku, gdy w Szwajcarii władze wprowadziły zakaz rozpowszechniania nowo wydanej broszury Faszyzm czy wolność, pozostałą część nakładu rozpowszechniono wśród mieszkańców Liechtensteinu[7].
Rozwój działalności
[edytuj | edytuj kod]W 1956 roku Helen Knechtli ze Szwajcarii szerzyła nauki Świadków Jehowy, przechodząc codziennie na stronę Liechtensteinu przez granicę z miejscowości Buchs; dzięki jej działalności nauki Świadków Jehowy przyjęli później pierwsi mieszkańcy Liechtensteinu[8].
W 1958 roku Blanka Hertenstein, misjonarka – absolwentka Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead, została skierowana z Austrii do Szwajcarii w celu prowadzenia działalności ewangelizacyjnej na terenie Liechtensteinu. Przez półtora roku prowadziła tu działalność kaznodziejską pomimo częstych, ale przez tak długi czas nieskutecznych interwencji wzywanej policji. Gdy została wreszcie ujęta, otrzymała zakaz głoszenia od domu do domu, dalej jednak zapoznawała z wierzeniami Świadków Jehowy osoby, które do tego czasu okazały zainteresowanie ich poznawaniem[8].
W 1961 roku pierwsza mieszkanka Liechtensteinu przyjęła chrzest na kongresie pod hasłem „Zjednoczeni wielbiciele” w Hamburgu. W 1962 było 7 głosicieli; zebrania organizowano w prywatnym mieszkaniu[9].
W roku 1965 zanotowano liczbę 11 głosicieli[9].
W roku 1966 zorganizowana została specjalna kampania rozpowszechniania czasopisma „Przebudźcie się!” (z 8 sierpnia 1966 r.), które zawierało artykuł Liechtenstein – perła Alp. Towarzystwo Strażnica otrzymało podziękowania od służb rządowych za opublikowany artykuł. W ocenie Świadków Jehowy ta kampania położyła kres utrudnieniom stwarzanym wcześniej przez władze wobec ich działalności[10].
Pierwszy zbór powstał w roku 1973; działalność ewangelizacyjną prowadziło wówczas 16 głosicieli[11].
W latach 80. XX wieku do wsparcia działalności kaznodziejskiej w Liechtensteinie oddelegowano 2 pionierów specjalnych[12].
W roku 2013 zanotowano najwyższą liczbę 92 głosicieli[13]. W maju 2018 roku zorganizowano specjalną weekendową ogólnokrajową kampanię ewangelizacyjną[14].
Zebrania religijne odbywają się w języku niemieckim oraz w języku angielskim (grupa), w Sali Królestwa w przygranicznym szwajcarskim mieście Buchs[15].
Statystyki
[edytuj | edytuj kod]Liczba głosicieli
[edytuj | edytuj kod]Dane na podstawie oficjalnych raportów o działalności[16]:
- najwyższa liczba głosicieli osiągnięta w danym roku służbowym[c] (liczby nad słupkami na wykresie)
- przeciętna liczba pionierów w danym roku służbowym (ciemniejszym odcieniem, liczby na słupkach wykresu, od 2017 roku tylko pionierów pełnoczasowych, bez pomocniczych)
Liczba obecnych na Pamiątce
[edytuj | edytuj kod]Dane na podstawie oficjalnych raportów o działalności[16]:
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadzany jest w formie hybrydowej: w Sali Królestwa i poprzez wideokonferencje. Do końca 2023 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczany w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.
- ↑ Największa grupa Badaczy Pisma Świętego nazwę Świadkowie Jehowy przyjęła w 1931 roku.
- ↑ Rok służbowy liczony jest od września poprzedniego roku kalendarzowego do sierpnia danego roku kalendarzowego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liechtenstein – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-14].
- ↑ Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy w poszczególnych krajach w roku 2023 [online], jw.org [dostęp 2023-01-17].
- ↑ Liechtenstein [online], jw.org.
- ↑ Biuro Oddziału w Niemczech [online], jw.org.
- ↑ Jehovas Zeugen in der Schweiz und Liechtenstein. Wer sind sie? Was glauben sie? [online], www.inforel.ch (niem.).
- ↑ a b Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1987, New York: Towarzystwo Strażnica, 1987, s. 133, 134 (ang.).
- ↑ Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1987, New York: Towarzystwo Strażnica, 1987, s. 156 (ang.).
- ↑ a b Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1987, New York: Towarzystwo Strażnica, 1987, s. 190, 191 (ang.).
- ↑ a b Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1987, New York: Towarzystwo Strażnica, 1987, s. 191 (ang.).
- ↑ Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1987, New York: Towarzystwo Strażnica, 1987, s. 192 (ang.).
- ↑ Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, XCV nr 8, 1974, s. 16.
- ↑ Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1987, New York: Towarzystwo Strażnica, 1987, s. 209 (ang.).
- ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2014, New York: Towarzystwo Strażnica, 2014, s. 182, 183.
- ↑ JW Broadcasting — listopad 2019 [online], jw.org, 3 listopada 2019 [dostęp 2019-11-29].
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2014-05-22].
- ↑ a b Dane statystyczne za:
- 1963 — Raport ze służby świadków Jehowy na całym świecie za rok 1963. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXV nr 6, s. 10–13, 1964.
- 1964 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXVI nr 8, s. 10–13, 1965.
- 1965 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXVII nr 14, s. 8–11, 1966.
- 1966 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXVIII nr 5, s. 10–13, 1967.
- 1967 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXIX nr 6, s. 10–12, 1968.
- 1968 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XC nr 4, s. 10–12, 1969.
- 1969 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCI nr 4, s. 14–19, 1970.
- 1970 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCII nr 4, s. 20–25, 1971.
- 1971 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCIII nr 5, s. 18–23, 1972.
- 1972 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCIV nr 6, s. 22–27, 1973.
- 1973 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCV nr 8, s. 12–17, 1974.
- 1974 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCVI nr 8, s. 14–19, 1975.
- 1975 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCVII nr 8, s. 14–19, 1976.
- 1976 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCVIII nr 8, s. 10–15, 1977.
- 1977 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCIX nr 8, s. 14–19, 1978.
- 1978 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. C nr 8, s. 8–13, 1979.
- 1979 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CI nr 7, s. 16–21, 1980.
- 1980 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CII nr 7, s. 18–23, 1981.
- 1981 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CIII nr 7, s. 12–17, 1982.
- 1982 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CIV nr 7, s. 12–17, 1983.
- 1983 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CV nr 8, s. 16–21, 1984.
- 1984 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CVI nr 8, s. 20–25, 1985.
- 1985 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CVII nr 5, s. 20–25, 1986.
- 1986 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CVIII nr 3, s. 6–11, 1987.
- 1987 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CIX nr 3, s. 12–17, 1988.
- 1988 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1988. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 4–7, 15 lutego 1989.
- 1989 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1989. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 20–23, 1 stycznia 1990.
- 1990 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1990. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 18–21, 1 stycznia 1991.
- 1991 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1991. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 10–13, 1 stycznia 1992.
- 1992 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1992. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 12–15, 1 stycznia 1993.
- 1993 — Rocznik Świadków Jehowy 1994. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1994, s. 34–41.
- 1994 — Rocznik Świadków Jehowy 1995. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1995, s. 34–41.
- 1995 — Rocznik Świadków Jehowy 1996. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1996, s. 34–41. ISBN 83-904630-5-9.
- 1996 — Rocznik Świadków Jehowy 1997. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1997, s. 34–41. ISBN 83-86930-08-X.
- 1997 — Rocznik Świadków Jehowy 1998. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1998, s. 32–39. ISBN 83-86930-18-7.
- 1998 — Rocznik Świadków Jehowy 1999. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1999, s. 32–39. ISBN 83-86930-29-2.
- 1999 — Rocznik Świadków Jehowy 2000. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2000, s. 32–39. ISBN 83-86930-36-5.
- 2000 — Rocznik Świadków Jehowy 2001. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2001, s. 32–39. ISBN 83-86930-44-6.
- 2001 — Rocznik Świadków Jehowy 2002. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2002, s. 32–39. ISBN 83-86930-54-3.
- 2002 — Rocznik Świadków Jehowy 2003. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2003, s. 32–39. ISBN 83-86930-60-8.
- 2003 — Rocznik Świadków Jehowy 2004. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2004, s. 32–39. ISBN 83-86930-72-5.
- 2004 — Rocznik Świadków Jehowy 2005. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2005, s. 32–39. ISBN 83-86930-76-4.
- 2005 — Rocznik Świadków Jehowy 2006. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2006, s. 32–39. ISBN 83-86930-83-7.
- 2006 — Rocznik Świadków Jehowy 2007. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2007, s. 32–39. ISBN 83-86930-89-6.
- 2007 — Rocznik Świadków Jehowy 2008. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2008, s. 32–39. ISBN 83-86930-93-4.
- 2008 — Rocznik Świadków Jehowy 2009. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2009, s. 32–39. ISBN 978-83-61557-00-5.
- 2009 — Rocznik Świadków Jehowy 2010. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2010, s. 32–39. ISBN 978-83-61557-06-7.
- 2010 — Rocznik Świadków Jehowy 2011. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2011, s. 40–47. ISBN 978-83-61557-21-0.
- 2011 — Rocznik Świadków Jehowy 2012. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2012, s. 44–51. ISBN 978-83-61557-26-5.
- 2012 — Rocznik Świadków Jehowy 2013. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2013, s. 180–187. ISBN 978-83-61557-32-6.
- 2013 — Rocznik Świadków Jehowy 2014. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2014, s. 178–187.
- 2014 — Rocznik Świadków Jehowy 2015. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2015, s. 178–187.
- 2015 — Rocznik Świadków Jehowy 2016. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2016, s. 178–187.
- 2016 — Rocznik Świadków Jehowy 2017. Towarzystwo Strażnica, 2016, s. 178–187.
- 2017 — Ilu Świadków Jehowy jest na całym świecie. jw.org. [dostęp 2018-01-11]. – podstrony dla poszczególnych krajów
- 1963 — Raport ze służby świadków Jehowy na całym świecie za rok 1963. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXV nr 6, s. 10–13, 1964.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1987, New York: Watchtower, 1987, s. 113–217 (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Liechtenstein [online], jw.org [dostęp 2017-04-11].
- Religion by Location [online], adherents.com [dostęp 2009-01-17] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-29] (ang.).
- Liechtenstein Religion statistics, definitions and sources [online], nationmaster.com (ang.).
- Religions - Liechtenstein [online], nationsencyclopedia.com (ang.).
- Bureau of Democracy, Human Rights, Labor, International Religious Freedom Report 2002 - Liechtenstein [online], United States Department of State (www.state.gov) (ang.).
- Jehovas Zeugen [online], inforel.ch (niem.).
- 2011 Report of Jehovah's Witnesses Worldwide [online], watchtower.org [dostęp 2012-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-19] (ang.).
- International Religious Freedom Report 2006 [online], United States Department of State (state.gov) (ang.).