Zjednoczeni wielbiciele – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zjednoczeni wielbiciele – ogólnoświatowa seria kongresów (dużych spotkań religijnych) o charakterze międzynarodowym, zorganizowanych przez Świadków Jehowy, które odbyły się w roku 1961^[1][2][3].

W Ameryce Północnej zorganizowano siedem kongresów międzynarodowych, a w Europie Zachodniej – sześć. Uczestniczyło w nich 481 195 osób, a 10 974 zostało ochrzczonych^[4][1][5].

W Stanach Zjednoczonych kongresy międzynarodowe zorganizowano w sześciu miastach^[6][7][8]. Z okazji kongresu międzynarodowego nadzorcy z Biur Oddziałów uczestniczyli w specjalnym szkoleniu, które odbyło się w Biurze Głównym Świadków Jehowy w Nowym Jorku^[9].

Pierwsze zgromadzenie z serii kongresów międzynarodowych odbyło się w dniach od 20 do 25 czerwca na Yankee Stadium w Nowym Jorku^[6]. Udział wzięły 92 901 osób^[4], w tym zagraniczni delegaci – najwięcej z Kanady^[7]. Program przedstawiono w języku angielskim i hiszpańskim (3048 obecnych^[1][10]). W przemówieniu Zjednoczeni głosiciele ‘Słowa Życia’^[11] Nathan H. Knorr ogłosił wydanie zrewidowanego jednotomowego Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata^[12][1][13].

W dniach od 23 do 27 czerwca kongres odbył się na Sam Houston Coliseum w Houston^[6]. Program przedstawiono w języku angielskim (19 141 obecnych) i hiszpańskim (2159 obecnych)^[1][7].

W Oklahoma City kongres odbył się w dniach od 8 do 15 sierpnia w Fairgrounds Grandstand. Wzięło w nim udział 12 744 osoby^[4][6][7].

W dniach od 15 do 20 sierpnia kongres odbył się na Omaha Civic Auditorium w Omaha, w którym wzięło udział 11 528 osób^[4][6][7].

Kongres na Milwaukee Arena Auditorium w Milwaukee odbył się w dniach od 22 do 27 sierpnia, na którym było 40 552 obecnych^[4][6][7].

W dniach od 29 sierpnia do 3 września kongres odbył się na Candlestick Park Stadium w San Francisco^[6][7]. Program przedstawiono w języku angielskim i hiszpańskim. Skorzystało z niego 50 213 osób^[4][10].

W kongresie, który odbył się w dniach od 11 do 16 lipca w Indroetsparken w Kopenhadze uczestniczyło 33 513 osób. Program został przedstawiony w językach: angielskim, duńskim, fińskim, norweskim i szwedzkim^[10], a skorzystali z niego delegaci z 34 krajów, w tym Świadkowie Jehowy z Danii, Finlandii, Norwegii, Szwecji, Islandii^[14] oraz 3000 delegatów ze Stanów Zjednoczonych i Kanady^[1][15][4].

W dniach od 1 do 6 sierpnia odbył się kongres międzynarodowy w Paryżu. Programu przedstawianego w językach: francuskim, angielskim, polskim, portugalskim oraz hiszpańskim wysłuchały 23 004 osoby. Z programu przedstawionego w języku hiszpańskim skorzystali Świadkowie Jehowy z Hiszpanii, których działalność w tym czasie była w Hiszpanii zakazana oraz Świadkowie Jehowy z Portugalii w języku portugalskim gdzie również obowiązywał zakaz działalności. Obecne były także delegacje ze Szwajcarii, Belgii i innych krajów. Ochrzczono 1203 osoby^[10][1][16]. Podpisana umowa na zorganizowanie kongresu na stadionie Perc des Princes z powodu zagrożenia terrorystycznego została unieważniona. Uzyskano specjalne zezwolenie na przeprowadzenie go w Colombes^[4]

W dniach od 1 do 6 sierpnia kongres odbył się w Amsterdamie. Uczestniczyło w nim 23 708 osób^[1][4]. Obecne były delegacje z Holandii i Belgii^[10].

W dniach od 4 do 9 lipca kongres międzynarodowy przeprowadzono na Empire Stadium w Vancouver^[6]. Liczba obecnych wyniosła 28 952 osoby^[1][17][4].

W dniach od 18 do 23 lipca kongres zorganizowano w Hamburgu^[18]. Terenem kongresu była łąka o powierzchni 80 000 m² w największym parku miasta. Pomimo ulewnego deszczu, w kongresie uczestniczyło 88 338 osób^[19][20][21] z 53 krajów, w tym Świadkowie Jehowy z Niemiec, delegaci z Austrii, Luksemburga, Szwajcarii^[10][22][23] oraz kilka tysięcy z NRD, dla większości których była to ostatnia taka możliwość, aż do lat 90. XX wieku. Kilka dni po zakończeniu zgromadzenia rozpoczęto budowę muru berlińskiego^[24][4]. Ochrzczonych zostało 2301 osób^[25][26], a wśród nich pierwsza współwyznawczyni z Liechtensteinu^[27].

W dniach od 30 lipca do 3 sierpnia kongres odbył się na Twickenham Stadium w Londynie^[10]. Uczestniczyło w nim 48 070 osób^[1][28][4].

W dniach od 18 do 23 lipca kongres przeprowadzono w Palazzo delle Esposizioni w Turynie^[10]. Był to pierwszy kongres międzynarodowy zorganizowany we Włoszech. Uczestniczyły w nim 6372 osoby^[1][4].

Oprócz serii kongresów międzynarodowych na całym świecie zorganizowano zgromadzenia okręgowe.

Kongresy odbyły się w różnych krajach Afryki^[29] (m.in. w Kitwe w Zambii^[30], w którym uczestniczyły delegacje z Ugandy i Kenii^[31]; w Ouansougon w Beninie^[32]), Azji (m.in. na Filipinach^[33]), Oceanii (m.in. w Australii^[34]) i obu Ameryk (m.in. w Salwadorze^[35] i na Bahamach^[36]).

 Osobny artykuł: Publikacje Świadków Jehowy.

• Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata (Biblia, wyd. jednotomowe)^[37][38][39]
• Skorowidz do publikacji Towarzystwa Strażnica 1930-1960 (książka)^[40]
• „Niech będzie uświęcone twoje imię” (książka)^[41]
• Gdy wszystkie narody zjednoczą się pod panowaniem Królestwa Bożego (broszura)^[42]
• Krew, medycyna, a prawo Boże (broszura)^[3]
• Szkice kazań (broszura)^[3]

• Wykład publiczny: Gdy wszystkie narody zjednoczą się pod panowaniem Królestwa Bożego^[3][5], którego treść została opublikowana w broszurze o takim samym tytule^[43].

W miastach kongresowych zorganizowano kampanię informacyjną, polegającą na rozpowszechnianiu specjalnych zaproszeń na zgromadzenia. Przedpołudnia od drugiego do piątego dnia programu międzynarodowych kongresów przeznaczone były na działalność kaznodziejską^[3].