Żłobek (pomoc społeczna) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Żłobek – zakład opiekuńczy funkcjonujący w ramach struktur pomocy społecznej (w przeszłości opieki zdrowotnej) dla dzieci w wieku od 20 tygodni do około trzech lat, których rodzice lub opiekunowie pracują poza domem. Żłobek zapewnia dzieciom żywienie, zabiegi pielęgnacyjno-zdrowotne, opiekę wychowawczą oraz niekiedy zajęcia edukacyjne (m.in. języki obce, basen, rytmika).
Działalność żłobków w Polsce reguluje ustawa o opiece nad dziećmi do lat 3[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bożena Kłos, Jolanta Szymańczak, Instytucje opieki dla dzieci w wieku do 3 lat w Polsce, "Analizy BAS" Nr 8/2013, Biuro Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu.