Żyła płucna prawa dolna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Żyła płucna prawa dolna
Serce, płuca i naczynia klatki piersiowej, widok od tyłu. Żyły płucne podpisane pulmonary vein.
Powierzchnia przyśrodkowa (śródpiersiowa) prawego płuca. Żyły płucne podpisane Pulmonary veins, dolna po prawej stronie ilustracji.

Żyła płucna prawa dolna (łac. vena pulmonalis dextra inferior)[1][2], żyła płucna dolna prawa (vena pulmonalis inferior dextra)[3][4] – w anatomii człowieka jedna z czterech żył krążenia małego, prowadzących krew natlenowaną z płuc do lewego przedsionka serca[4]. Żyła płucna prawa dolna zazwyczaj zbiera krew z dolnego płata prawego płuca[3][4], ale możliwe są odmienności w obszarze unaczynienia, szczególnie gdy płaty nie są całkowicie od siebie oddzielone[4].

Powstaje z połączenia dwóch żył (nazywanych też gałęziami), dzielących się dalej na mniejsze odgałęzienia (części). Są to[2][1][3][4]:

  • żyła górna płuca prawego (vena superior pulmonis dextri), inaczej gałąź górna (ramus superior), gałąź szczytowa (ramus apicalis)
    • część wewnątrzsegmentowa (pars intrasegmentalis)
    • część międzysegmentowa (pars intersegmentalis), inaczej część podsegmentowa (pars infrasegmentalis)
  • żyła podstawna wspólna płuca prawego (vena basalis communis pulmonis dextri)
    • żyła podstawna górna płuca prawego (vena basalis superior pulmonis dextri)
      • żyła podstawna przednia płuca prawego (vena basalis anterior pulmonis dextri), inaczej gałąź podstawna przednia (ramus basalis anterior)
        • część wewnątrzsegmentowa (pars intrasegmentalis)
        • część międzysegmentowa (pars intersegmentalis), inaczej część podsegmentowa (pars infrasegmentalis)
    • żyła podstawna dolna płuca prawego (vena basalis inferior pulmonis dextri)

W obrębie wnęki płuca żyła płucna prawa dolna położona jest najniżej ze wszystkich głównych struktur korzenia płuca[5]. Jest nieco dłuższa i szersza niż żyła płucna lewa dolna, u dorosłego człowieka ma średnicę 14 mm. Przebiega poziomo z tyłu od prawego przedsionka serca, żyły głównej górnej i aorty wstępującej. Nie ma w niej zastawek[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Jan Henryk Spodnik, Mianownictwo anatomiczne polsko-angielsko-łacińskie, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2022, s. 241, ISBN 978-83-66960-76-3.
  2. a b Zygmunt Urbanowicz, Współczesne mianownictwo anatomiczne, Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2002, s. 294, ISBN 83-88063-91-X.
  3. a b c Polska Akademia Nauk Wydział Nauk Medycznych, Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, s. 1616, ISBN 83-200-1923-0.
  4. a b c d e Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 437–439.
  5. Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 407.
  6. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 355, ISBN 978-83-200-3257-4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, ISBN 978-83-200-4501-7.