ژ – Wikipedia, wolna encyklopedia
Informacje podstawowe | |
Postać izolowana | ړ |
---|---|
Postać początkowa | ړـ |
Postać środkowa | ـړـ |
Postać końcowa | ـړ |
Podstawowe pismo | |
Pochodzenie | |
Oparty na grafemie | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Že (ژ) – litera rozszerzonego alfabetu arabskiego, wykorzystywana w językach: kurdyjskim, ujgurskim (w Chinach), urdu, paszto, perskim[1][2][3][4][5]. Używana jest do oznaczenia dźwięku [ʒ], tj. spółgłoski szczelinowej zadziąsłowej dźwięcznej.
Litera ta wchodziła także w skład alfabetu języka osmańskiego[6].
Postacie litery
[edytuj | edytuj kod]Postać: | izolowana | końcowa | środkowa | początkowa |
---|---|---|---|---|
Wygląd: | ژ | ـژ | ـژ | ژ |
Kodowanie
[edytuj | edytuj kod]Znak | ژ | |
---|---|---|
Nazwa w Unikodzie | Arabic Letter Jeh | |
Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo |
Unicode | 1688 | U+0698 |
UTF-8 | 218 152 | da 98 |
Odwołania znakowe SGML | ژ | ژ |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ K.K. Kurdojew , Z.A. Jusupowa , Kurdsko-russkij słowarʹ (sorani), Moskwa: Russkij jazyk, 1983, s. 16-18 (ros.).
- ↑ Pashto language, alphabet and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-02] .
- ↑ Persian alphabet, pronunciation and language [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-02] .
- ↑ Richard Delacy , Beginner's Urdu script, Lincolnwood, Ill.: NTC/Contemporary Pub, 2001, XV–XVI, ISBN 0-07-141987-X, OCLC 52770901 [dostęp 2020-10-02] .
- ↑ Uighur romanization. Institute of the Estonian Language, 23.09.2012. (ang.).
- ↑ Turkish language, alphabets and pronunciation [online], omniglot.com [dostęp 2020-10-02] .