Bāʾ – Wikipedia, wolna encyklopedia
Informacje podstawowe | |
Postać izolowana | ب |
---|---|
Postać początkowa | بـ |
Postać środkowa | ـبـ |
Postać końcowa | ـب |
Podstawowy alfabet | |
Wartość liczbowa | 2 |
Pochodzenie | |
Oparty na grafemie | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Bāʾ (ب) – druga litera alfabetu arabskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [b], tj. spółgłoski zwartej dwuwargowej dźwięcznej[1]. Pochodzi od fenickiej litery Bet.
W języku polskim litera Bāʾ jest transkrybowana przy pomocy litery B[2].
W arabskim systemie liczbowym literze Bāʾ odpowiada cyfra 2.
Postacie litery
[edytuj | edytuj kod]Postać: | izolowana | końcowa | środkowa | początkowa |
---|---|---|---|---|
Wygląd: | ب | ـب | ـبـ | بـ |
Kodowanie
[edytuj | edytuj kod]Znak | ب | |
---|---|---|
Nazwa w Unikodzie | Arabic Letter Beh | |
Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo |
Unicode | 1576 | U+0628 |
UTF-8 | 216 168 | d8 a8 |
Odwołania znakowe SGML | ب | ب |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Simon Ager: Arabic. omniglot.com. [dostęp 2019-08-17]. (ang.).
- ↑ Magdalena Lewicka , System arabskiej notacji i transliteracji, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, s. 25 .