12 Batalion Remontowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

12 Batalion Remontowy^[3]– samodzielny pododdział logistyczny Sił Zbrojnych PRL i okresu transformacji ustrojowej.

Wchodził w skład 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej. Stacjonował w garnizonie Szczecinie^[4] w kompleksie koszarowym przy ulicy Mickiewicza.

W 1994 przeorganizowany w 7 Rejonowe Warsztaty Techniczne.

• ppłk Witold Pomianowski
• ppłk Tadeusz Drzazgowski
• ppłk mgr inż. Wiesław Kwaczyński

Dowództwo i sztab

• kompania remontu pojazdów gąsienicowych
  • 2 plutony remontu czołgów
  • pluton remontu pojazdów gąsienicowych i sprzętu inżynieryjnego
• kompania remontu uzbrojenia i elektroniki
  • pluton remontu uzbrojenia
  • stacja kontrolno–remontowa
• kompania remontu pojazdów kołowych
  • 2 plutony remontu pojazdów kołowych
  • pluton remontu transporterów kołowych
• pluton robót specjalnych
  • drużyna naprawy elektronicznej i ładowania akumulatorów
  • drużyna spawalnicza
  • 2 drużyny ślusarsko–mechaniczne
  • drużyna kowalsko–blacharska
• pluton remontu sprzętu łączności
  • 2 drużyny remontu
• pluton ewakuacji
• pluton zaopatrzenia
  • 2 drużyny zaopatrzenia
  • drużyna gospodarcza
• pluton medyczny

• Dariusz Faszcza: Z dziejów 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej. Warszawa: Dom Wydawniczy „Bellona”, 2005. ISBN 83-11-10131-0.
• Kazimierz Kozłowski: Pomorze Zachodnie w latach 1945 – 2010. T. I. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2012. ISBN 978-83-7241-870-8.
• Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.