12 Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej – Wikipedia, wolna encyklopedia

12 dywizjon rakietowy
Obrony Powietrznej

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	marzec 1962
Rozformowanie	1998
Dowódcy
Pierwszy	kpt. Zbigniew Olejnik
Ostatni	ppłk Ireneusz Zaguła
Organizacja
Numer	JW 1049[1]
Dyslokacja	Zimna Wódka
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska OPK – do 1990 WLOP
Rodzaj wojsk	Wojska obrony przeciwlotniczej
Podległość	1 Brygada Rakietowa OP

12 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej (12 dr OP) – samodzielny pododdział Wojsk Obrony Powietrznej Kraju.

Dywizjon stacjonował w Zimnej Wódce i podległy dowódcy 1 Brygady Rakietowej Obrony Powietrznej. Dywizjon został rozformowany w 1998 roku.

Na podstawie Zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego WP Nr 0012/Org. z dnia 9 lutego 1962 i rozkazu dowódcy 1. Korpusu OPK Nr 0030/Org. z 26 marca 1962, na bazie rozformowanych 96. i 89. pułków artylerii przeciwlotniczej przystąpiono do formowania dywizjonów rakietowych Dywizji Śląskiej. Jednym z nich był 12. dr OP w m. Strzelce Opolskie (Zimna Wódka). Stanowisko dowodzenia i stanowiska ogniowe znajdowały się na południowy wschód od miejscowości Olszowa 50°27′05″N 18°17′28″E/50,451389 18,291111.

W roku 1962 dywizjon odbył swoje pierwsze strzelanie bojowe na poligonie ZSRR.

W roku 1964 wraz z 13 Dywizją, dywizjon włączony został w system dyżurów bojowych Wojsk OPK.

W latach 1967, 1972, 1977, 1981 odbyły się kolejne strzelania bojowe dywizjonu na poligonie w ZSRR.

W roku 1996 dywizjon odbył swoje ostatnie strzelanie bojowe, zakończone oceną bardzo dobrą, na poligonie Wicko Morskie koło Ustki.

 Osobny artykuł: dywizjony rakietowe Obrony Powietrznej.

• kpt. Zbigniew Olejnik – 1962–1967
• mjr Józef Dyrlaga – 1967–1970
• ppłk Czesław Urban – 1970–1975
• ppłk Bronisław Wajda – 1975–1976
• ppłk Eugeniusz Półka – 1976–1990
• kpt. Zbigniew Mizia – 1990–1993
• ppłk Ireneusz Zaguła – 1993–1998

• 12. dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej m. Strzelce Opolskie

• Zdjęcia obiektów 12 dywizjonu. eksplorator.feen.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].