69 Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Dowódcy | |
Pierwszy | ppłk Eugeniusz Szumowski |
Ostatni | ppłk Kazimierz Rydzik |
Organizacja | |
Numer | JW 3906[1] |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | Wojska OPK – do 1990 |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
69 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej (69 dr OP) – samodzielny pododdział Wojska Polskiego.
Dywizjon sformowany został w 1974 w Rowach jako 69 dywizjon ogniowy artylerii rakietowej. Rozformowany w 1992.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Rozkazem dowódcy WOPK nr 0188/Org. z 19 września 1974 w Centrum Szkolenia Specjalistów Artylerii i Radiotechniki przeszkolono kadrę dla nowo formowanych dywizjonów: 68 doar i 69 doar[2].
W 1975 do stacji kolejowej Hel przybywają transportem kolejowym z ZSRR pierwsze przeciwlotnicze zestawy rakietowe PZR S-125M Newa, będące zasadniczym sprzętem bojowym dywizjonu.
W ramach restrukturyzacji Sił Zbrojnych, dywizjon został rozformowany w 1992 roku.
Osobny artykuł:Dowódcy dywizjonu
[edytuj | edytuj kod]- 1974–1979 – ppłk Eugeniusz Szumowski
- 1979–1981 – kpt. Andrzej Słoniewski
- 1981–1992 – ppłk Kazimierz Rydzik
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Archiwum Sił Powietrznych
- ↑ Historia 68 dywizjonu rakietowego Obrony Powietrznej.. [dostęp 2011-10-12]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Miejsce dyslokacji 69 dr OP. zumi.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. na zumi.pl
- 69 dr OP na wikimapia.org