14 Samodzielny Pułk Lotnictwa Rozpoznania i Korygowania Ogniem Artylerii – Wikipedia, wolna encyklopedia

14 Samodzielny Pułk Lotnictwa Rozpoznania i Korygowania Ogniem Artylerii
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

luty 1945

Rozformowanie

wrzesień 1945

Dowódcy
Pierwszy

mjr Nikołaj Sołowiew

Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Wojska Lotnicze

Rodzaj wojsk

Wojska lotnicze

14 Samodzielny Pułk Lotnictwa Rozpoznania i Korygowania Ogniem Artyleriioddział lotnictwa artylerii ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Jednostka została zorganizowana w lutym 1945 roku na lotnisku Bogorodsk, w Moskiewskim Okręgu Wojskowym, na bazie radzieckiego 93 Berlińskiego Czerwonego Sztandaru Orderu Suworowa Pułku Lotnictwa Rozpoznania i Korygowania Ogniem Artylerii[1](ros. 93-й отдельный корректировочно-разведывательный Берлинский Краснознаменный ордена Суворова авиационный полк). Równocześnie zmieniono numer poczty polowej z 22614 na 83752. Na stanowisko dowódcy pułku wyznaczono majora Mikołaja Sołowiewa, dotychczasowego zastępcę dowódcy 93 plrkoa.

Pułk utworzono w oparciu o sowiecki etat Nr 015/408 - корректировочный разведывательный авиаполк o stanie 270 żołnierzy, w tym 40 pilotów i 25 nawigatorów. Zgodnie z etatem, w pułku powinno znajdować się 36 samolotów, w tym 21 samolotów Ił-2, 10 samolotów Ła-5 i 5 samolotów Po-2[1].

W dniach 8 i 26 marca (rzut ziemny) oraz 13 kwietnia 1945 roku (rzut powietrzny) pułk został przebazowany na lotnisko Sanniki koło Sochaczewa, gdzie miał zostać uzupełniony polskim personelem lotniczym[1].

W dniu 1 maja 1945 roku pułk liczył 191 żołnierzy, w tym 25 pilotów i 26 nawigatorów oraz 16 samolotów Ił-2 i 5 samolotów Po-2.

Na podstawie rozkazu Nr 0249/Org. Naczelnego Dowódcy WP z dnia 13 września 1945 roku i rozkazu Nr 0173 dowódcy Lotnictwa WP z dnia 16 września 1945 roku pułk został rozformowany, a na jego bazie utworzono 1 Samodzielną Eskadrę Korekcji i Zwiadu o stanie etatowym 86 osób.

Na podstawie rozkazu Nr 019/Org. Naczelnego Dowódcy WP z dnia 22 stycznia 1946 roku i rozkazu Nr 08 dowódcy Lotnictwa WP z dnia 24 stycznia 1946 roku eskadra została rozformowana w lutym tego roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Krzemiński 1981 ↓, s. 96-97.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Izydor Koliński, Przejście lotnictwa polskiego na stopę pokojową w latach 1945-1947, WPH Nr 1 (107) z 1984 roku.
  • Czesław Krzemiński: Pułki Ludowego Lotnictwa Polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1981. ISBN 83-206-0196-7.
  • Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.