20 Batalion Celny – Wikipedia, wolna encyklopedia

20 Batalion Celny
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1921

Rozformowanie

1922

Tradycje
Rodowód

2/VIII batalion wartowniczy

Dowódcy
Pierwszy

mjr Wincenty Kwieciński

Organizacja
Dyslokacja

Chojnice[1]

Formacja

Bataliony Celne

Podległość

Główna Komenda Batalionów Celnych
1 Brygada Celna
Ministerstwo Skarbu

20 Batalion Celny – jednostka organizacyjna formacji granicznych II Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie rozkazu Ministra Spraw Wojskowych nr 3046/Org z dnia 24 marca 1921 w miejsce batalionów wartowniczych i batalionów etapowych utworzone zostały bataliony celne. 20 batalion celny powstał w granicach DOG Pomorze, a zorganizowano go na bazie 2/VIII batalionu wartowniczego[2]. Etat batalionu wynosił 14 oficerów i 600 szeregowych[3]. Podlegał Komendzie Głównej Batalionów Celnych, a pod względem politycznym Ministrowi Spraw Wewnętrznych[4].

Mimo że batalion był w całym tego słowa znaczeniu oddziałem wojskowym, nie wchodził on w skład pokojowego etatu armii. Uniemożliwiało to uzupełnianie z normalnego poboru rekruta. Ministerstwo Spraw Wojskowych zarówno przy ich formowaniu, jak i uzupełnianiu przydzielało mu często żołnierzy podlegających zwolnieniu, oficerów rezerwy oraz szeregowców i oficerów zakwalifikowanych przez dowództwa okręgów generalnych jako nie nadających się do dalszej służby wojskowej[5].

W listopadzie 1921 Ministerstwo Spraw Wewnętrznych postanowiło powołać brygady celne[6]. 20 batalion celny znalazł się w strukturze 1 Brygady Celnej[7].

21 stycznia 1922 o godzinie 12:00 20 batalion celny został zluzowany przez nowo powstały Inspektorat Straży Celnej „Chojnice”[8]. Batalion został rozwiązany, a jego 3 kompania celna miała początkowo wejść w struktury 9 batalionu celnego stacjonującego w Oświęcimiu. Ostatecznie rozkaz zmieniono i przydzielono kompanię do 12 batalionu celnego stacjonującego w Stryju[8]. W lutym 1922 w podporządkowanie 11 batalionu celnego weszła kompania celna z byłego 20 batalionu celnego. Otrzymała numer 5/11 bc[9].

Służba celna

[edytuj | edytuj kod]

17 maja 1921 Główna Komenda Batalionów Celnych zarządziła zmiany dyslokacyjne batalionów. 3 batalion celny miał ochraniać odcinek granicy od Prądzony do Walentynowa. Sztab batalionu rozlokowany miał być w Chojnicach[10].

Odcinek batalionowy podzielony był na cztery pododcinki, które obsadzały kompanie wystawiające posterunki i patrole. Posterunki wystawiano wzdłuż linii granicznej w taki sposób, by mogły się nawzajem widzieć w dzień[11]. W tym zakresie batalion współpracował z posterunkami i patrolami Policji Państwowej. Współpraca polegała na tym, że te pierwsze wystawiały wzdłuż linii granicznej stale posterunki i patrole, natomiast policja tworzyła je w głębi strefy, poza linią graniczną. W zakresie ochrony granicy batalion podlegał staroście[12].

Sąsiednie bataliony

3 batalion celny w Kościerzynie15 batalion celny w Chodzieży – VI 1921[13]

Kadra batalionu

[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy batalionu[1]:

stopień imię i nazwisko, numer okres pełnienia służby kolejne stanowisko
major Wincenty Kwieciński VI – IX 1921[14]
major Edward Odrowąż-Sypniewski IX 1921 – I 1922[14]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]
Ordre de Bataille 20 batalionu celnego w Chojnicach 27 lipca 1921[14]
kompanie 1. Brzeźno 2. Konarzyny 3. Charzykowy 4. Płutowo 2/15 bc Sypniewo
dowódcy por. Bronisław Sarnowski por. Kostrzewski por. Lucjan Skirfało por. Jan Szałagan por. Franciszek Opioła
placówki Brzeźno Zychce leśniczówka Edmund Pustynia
Birkenstein Konarzyny Stendershof Halka Dorotowo
Wierzchocin Ciecholewo Szenfeld Dąbrowa Stebenka
Kobyla Góra Babilon Moszczenica Witkowo leśniczówka
Nowa Karczma Derefowic Blumfeld
Ordre de Bataille 20 batalionu celnego w Chojnicach na dzień 1 grudnia 1921[14]
kompanie 1. Brzeźno[a] 2. Charzykowy 3. Jerzmionki 4. Sypniewo[b]
dowódcy por. Bronisław Sarnowski por. Lucjan Głodkowski ppor. Ludwik Kawa kpt. Mieczysław Polański
placówki Brzeźno Nowa Karczma Stendershof Dąbrowo
Brzozowo Żychce Szenfeld Halka
Wierzchocin Konarzyny Moszczenica Edmund
Kełpin Ciechlewo Deręgowice Pustynia
Babilon Blumfeld Dorotowo
leśniczówka Witkowo Stebenka
Zamarte leśniczówka
  1. 1 kompania celna 20 bc w Brzeźnie została zluzowana przez obsadę komisariatu Straży Celnej „Brzeźno”
  2. 4 kompania celna 20 bc w Brzeźnie została zluzowana przez obsadę komisariatu Straży Celnej „Sypniewo”

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Hubert Bereza, Kajetan Szczepański: Centralna Szkoła Podoficerska KOP. Grajewo: Towarzystwo Przyjaciół 9 PSK, 2014. ISBN 978-83-938921-7-4.
  • Henryk Dominiczak: Granica wschodnia Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1919–1939. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992. ISBN 83-01-10202-0.
  • Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
  • Teresa Prengel-Boczkowska, Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Bataliony Celne”, Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2009.
  • Ordre de bataille batalionów celnych od numeru 1 do 19 i od numeru 20 do 44 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.110/350 i 110/351)
  • Zarządzenia i wytyczne Ministerstwa Skarbu, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Głównej Komendy Batalionów Celnych dotyczące organizacji, reorganizacji i luzowania Batalionów Celnych → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
  • Materiały dotyczące dyslokacji 3 batalionu celnego. Wytyczne władz zwierzchnich. Wykazy rozlokowania jednostek. → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
  • Zarządzenia Głównej Komendy Baonów Celnych dotyczące przejęcia odcinka granicy 21 baonu celnego przez Straż Celną . → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.