7 Pułk Lotnictwa Specjalnego Marynarki Wojennej – Wikipedia, wolna encyklopedia

7 Pułk Lotnictwa Specjalnego
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

25 marca 1950

Rozformowanie

31 grudnia 1995

Tradycje
Nadanie sztandaru

27 sierpnia 1950

Rodowód

Samodzielna Eskadra Lotnictwa MW

Kontynuacja

30 Kaszubska Eskadra Lotnicza
44 Baza Lotnictwa Morskiego

Dowódcy
Pierwszy

mjr Stanisław Turczyński

Organizacja
Numer

JW Nr 5576

Dyslokacja

Słupsk-Redzikowo
Gdynia-Babie Doły
Gdańsk-Wrzeszcz
Siemirowice i Darłowo

Rodzaj sił zbrojnych

Marynarka Wojenna

Rodzaj wojsk

Wojska lotnicze

Podległość

Dowództwo Lotnictwa MW
33 Dywizja Lotnictwa MW
Dowództwo Lotnictwa
i Obrony Przeciwlotniczej MW

7 Pułk Lotnictwa Specjalnego (7 pls) – oddział lotnictwa Marynarki Wojennej.

Historia pułku

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie rozkazu Nr 0235/Org. Ministra Obrony Narodowej z dnia 22 listopada 1949 roku i rozkazu Nr 01/Org. dowódcy Marynarki Wojennej z dnia 12 stycznia 1951 roku został sformowany 30 Pułk Lotnictwa Marynarki Wojennej. Jednostka została zorganizowana w terminie do dnia 25 marca 1950 roku na bazie Samodzielnej Eskadry Lotnictwa Marynarki Wojennej i według etatu Nr 35/118.

Dowództwo pułku oraz eskadry: szturmowa, bombowo-rozpoznawcza i łącznikowa stacjonowały na lotnisku Słupsk-Redzikowo, natomiast eskadra myśliwska na lotnisku Wicku Morskim.

W niedzielę 27 sierpnia 1950 pełniący obowiązki dowódcy Marynarki Wojennej, kontradmirał Iwan Szylingowski wręczył pułkowi sztandar ufundowany przez społeczeństwo Katowic[1].

W listopadzie 1950 roku eskadra myśliwska została przebazowana na lotnisko Babie Doły. Na podstawie rozkazu Nr 041/Oper. dowódcy MW z dnia 13 kwietnia 1951 roku w następnym miesiącu pozostałe pododdziały pułku również zostały przeniesione do Babich Dołów.

W grudniu 1951 roku na bazie eskadry myśliwskiej przystąpiono do formowania 34 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego (Jednostka Wojskowa Nr 3651) według etatu Nr 6/100 (rozkaz Nr 095/Org. MON z dnia 10 grudnia 1951 i rozkaz Nr 066/Org. dowódcy MW z dnia 31 grudnia 1951).

W okresie od 26 kwietnia 1954 roku do 10 sierpnia 1957 roku pułk stacjonował na lotnisku Gdańsk-Wrzeszcz, a następnie na lotnisku w Siemirowicach i wchodził w skład 33 Dywizji Lotnictwa MW.

Na podstawie zarządzenia Nr 0137/Org. szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z dnia 27 lipca 1957 i rozkazu Nr 034/Org. dowódcy Marynarki Wojennej z dnia 16 sierpnia 1957 roku jednostka została przeformowana w 30 Pułk Lotnictwa Szturmowego.

W grudniu 1960 roku oddział został przemianowany na 30 Pułk Lotnictwa Myśliwsko-Szturmowego.

Na podstawie rozkazu Nr 07/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 maja 1967 roku jednostka przejęła dziedzictwo tradycji 7 Pułku Lotnictwa Szturmowego oraz numer i nazwę – 7 Pułk Lotnictwa Myśliwsko Szturmowego[2].

15 lutego 1983 ponownie zmieniono nazwę jednostki na 7 Pułk Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego.

Z dniem 1 lipca 1988 roku rozformowano 7 Pułk Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego, 16 Pułk Lotnictwa Specjalnego MW i 15 Samodzielną Eskadrę Lotnictwa Rozpoznawczego MW, a na ich bazie sformowano 7 Pułk Lotnictwa Specjalnego. Pododdziały pułku bazowały na lotniskach w Siemirowicach i Darłowie.

1 kwietnia 1991 roku pododdziały pułku stacjonujące w Darłowie utworzyły odrębną jednostkę – 40 Eskadrę Zwalczania Okrętów Podwodnych i Ratownictwa.

W terminie do dnia 31 grudnia 1995 roku pułk został przeformowany w 3 Dywizjon Lotniczy i 5 Batalion Zabezpieczenia, które podporządkowano dowódcy Brygady Lotnictwa MW.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. „Na Straży Wybrzeża”. Gazeta Marynarki Wojennej Nr 11 z 3 września 1950 r., s. 2.
  2. Rozkaz Nr 07/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 maja 1967 w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oddziałów frontowych oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek, Dziennik Rozkazów Tajnych MON Nr 5 z 1967, poz. 21.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jarosław Ciślak, Polska Marynarka Wojenna 1995, Warszawa: „Lampart”, 1995, ISBN 83-86776-08-0, OCLC 316544451.
  • Tomasz Madej, Historia Lotnictwa Marynarki Wojennej 1957-1989, Przegląd Morski 2004 nr 1, s. 79-93,