30 Rezerwowa Dywizja Zmechanizowana – Wikipedia, wolna encyklopedia

30 Rezerwowa Dywizja Zmechanizowana
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1972

Rozformowanie

1989

Organizacja
Rodzaj wojsk

Wojska zmechanizowane

Podległość

Pomorski Okręg Wojskowy

30 Rezerwowa Dywizja Zmechanizowana (30 RDZ) – związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Sił Zbrojnych PRL.

Dywizja utworzona została w 1972 roku na bazie jednostek Pomorskiego Okręgu Wojskowego, jako rezerwowy związek taktyczny, formowany na wypadek wojny. W 1977 dywizja przemianowana została na "26 Rezerwową Dywizję Zmechanizowaną". Skład dywizji pozostał bez zmian, lecz zmienione zostały jednostki mobilizujące. Istniejąca dotychczas 26 Rezerwowa Dywizja Zmechanizowana została rozformowana. W czasie wojny dywizja wchodziła w skład Frontu Polskiego, jako jednostka odwodowa dowódcy Frontu. W 1989 roku dywizja została rozformowana.

Struktura organizacyjna dywizji w latach 1972-1977

[edytuj | edytuj kod]

W nawiasach podano nazwy jednostek mobilizujących

Według etatu z 1972 dywizja w czasie wojny liczyła 11 168 żołnierzy. Jej uzbrojenie stanowiło: 184 czołgi średnie (w tym 150 T-34/85), 8 transporterów opancerzonych, 54 działa 122 mm, 36 armat przeciwpancernych 85 mm, 18 armat przeciwlotniczych 37 mm, 18 moździerzy 120 mm i 54 moździerze 82 mm.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]