3 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Nazwa wyróżniająca | Łużycka[a] |
Tradycje | |
Kontynuacja | 86 paplot (1945–1950) |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
3 Łużycka Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej (3 DAPlot) – związek taktyczny artylerii przeciwlotniczej ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]Formowanie jednostki dywizji rozpoczęto 15 sierpnia 1944 w Głusku pod Lublinem[3]. 15 października oddziały dywizji złożyły przysięgę[3]. Do końca wojny znajdowała się w składzie 2 Armii WP[4].
22 maja 1945 dywizja przybyła do garnizonu Leszno i zajęła Koszary im. Tadeusza Kościuszki byłego 55 Poznańskiego pułku piechoty oraz Koszary im. Bartosza Głowackiego byłego 17 pułku ułanów wielkopolskich. Po rozformowaniu 2 Armii dywizja weszła w skład Poznańskiego Okręgu Wojskowego. We wrześniu 1945 dywizja została przekształcona w 86 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej[3].
W 1950 na bazie pułku sformowana została 9 Dywizja Artylerii Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju. W 1962 w Siłach Zbrojnych PRL wyodrębniony został nowy rodzaj sił zbrojnych – Wojska Obrony Powietrznej Kraju. W związku z powyższym dywizja przemianowana została na 9 Dywizję Artylerii OPK. W 1967 dywizja po raz kolejny przemianowana została na 3 Łużycką Dywizję Artylerii OPK, a w 1988 przeformowana w 3 Łużycką Brygadę Artylerii OPK. W 1990, w związku z połączeniem WOPK z Wojskami Lotniczymi w Wojska Lotnicze i Obrony Powietrznej, brygada przemianowana została na 3 Brygadę Rakietową Obrony Powietrznej.
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- bateria dowodzenia
- pluton łączności
- pluton rozpoznania
- pluton radiowy
- trzy pułki artylerii przeciwlotniczej małego kalibru
- 61 pułk artylerii przeciwlotniczej
- 66 pułk artylerii przeciwlotniczej
- 69 pułk artylerii przeciwlotniczej
- cztery baterie artylerii
- kompania wkm plot
- warsztat techniczno-artyleryjski
- jeden pułk artylerii przeciwlotniczej średniego kalibru
- 75 pułk artylerii przeciwlotniczej
- cztery baterie artylerii
- pluton zaopatrzenia bojowego
- warsztat techniczno-artyleryjski
- park artyleryjski
- warsztat remontu sprzętu artyleryjskiego
- warsztat remontu samochodów
- kwatermistrzostwo
Dywizja liczyła etatowo 2337 żołnierzy
Uzbrojenie zasadnicze
[edytuj | edytuj kod]- 16 armat przeciwlotniczych kal. 85 mm,
- 72 armaty przeciwlotnicze kal. 37 mm
- 52 wkm kal. 12,7 mm
Marsze i działania bojowe
[edytuj | edytuj kod]Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]W Jeleniej Górze, przy Pałacu Paulinum została utworzona ulica III Łużyckiej Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stąpor (red.) 1965 ↓, s. 1002.
- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 39.
- ↑ a b c Krzysztof. Handke: Kalendarium Garnizonu Leszczyńskiego .... s. 33.
- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 735.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Krzysztof Handke: Kalendarium Garnizonu Leszczyńskiego 1920-2000. Leszno: Wydawnictwo Instytutu im. gen. Stefana "Grota" Roweckiego, 2003. ISBN 83-913624-5-0.
- Krzysztof Handke, Zarys historii wojennej 3 Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej 1944-1945, Stowarzyszenie Oficerów Rezerwy 69 Leszczyńskiego Pułku Przeciwlotniczego im. gen. dyw. Stefana Roweckiego "Grota" i garnizonu Leszno, Leszno 2009, ISBN 978-83-928739-1-4
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski, Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne 1945-1956, Warszawa 2003
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Stanisław Stąpor (red.): Organizacja i działania bojowe ludowego Wojska Polskiego w latach 1943-1945. Szkolenie, przegrupowania i działania bojowe 2 Armii WP. Wybór materiałów źródłowych. Tom III. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
- Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii, Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.