45 mm działko lotnicze NS-45 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Historia | |
Produkcja | 1944–1947 |
Dane techniczne | |
Kaliber | 45 mm[1] |
Nabój | 45 x 186 mm |
Masa | |
broni | 150 kg. |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku | 850 m/s |
Masa pocisku | 1065 g. |
Szybkostrzelność teoretyczna | 280 strz/min. |
Dane operacyjne | |
Platformy strzeleckie | |
Jak-9K, Tu-2Sz | |
Użytkownicy | |
Związek Radziecki |
45 mm działko NS-45 – działko lotnicze produkcji radzieckiej[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Działko zostało opracowane w 1943 przez A. Nudelmana i A. Suranowa. Oznaczenie działka pochodzi od inicjałów nazwisk konstruktorów, a liczba określa kaliber broni[1].
Stanowiło ono uzbrojenie samolotów Jak-9K oraz Tu-2Sz. Do strzelania z działka używano naboi z pociskami smugowymi, zapalającymi, odłamkowymi i przeciwpancernymi[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 162.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 162. ISBN 83-86028-01-7.