8 Tarnogórski Pułk Piechoty – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Rozformowanie | 1921 |
Dowódcy | |
Pierwszy | |
Działania zbrojne | |
III powstanie śląskie | |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk |
8 Tarnogórski Pułk Piechoty – oddział piechoty polskiej okresu III powstania śląskiego.
Pierwotnie pułk został sformowany jako Podgrupa "Butrym" w składzie Grupy "Północ". Jego żołnierze rekrutowali się z okolic Tarnowskich Gór (stąd nazwa). Dowódcą pułku był Feliks Ankerstein ps. "Butrym".
W 1921, 8 Tarnogórski Pułk Piechoty został przetransportowany do koszar w Inowrocławiu w celu uroczystej demobilizacji. W wyniku nadgorliwości służbisty z 55 pułku piechoty 13 sierpnia 1921 życie straciło dwóch już zdemobilizowanych powstańców a 15 zostało rannych[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jędrysiak i Widziński 2021 ↓, s. 41,42.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jacek Jędrysiak, Krzysztof Widziński: Szpiedzy dezerterzy renegaci. Wykroczenia i przestępstwa żołnierzy i funkcjonariuszy służb mundurowych w latach 1918-1989. Wrocław-Warszawa: 2021. ISBN 978-83-8229-346-3.
- Kazimierz Popiołek, Historia Śląska - od pradziejów do 1945 roku, Śląski Instytut Naukowy 1984, ISBN 83-216-0151-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Instytut J. Piłsudskiego: zasoby archiwalne powstań śląskich. pilsudski.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-20)].