9 Dywizja Pancerna SS „Hohenstaufen” – Wikipedia, wolna encyklopedia

9 Dywizja Pancerna SS „Hohenstaufen”
9. SS-Panzerdivision „Hohenstaufen”
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1942

Rozformowanie

8 maja 1945

Dowódcy
Pierwszy

SS-Obergruppenführer Wilhelm Bittrich

Ostatni

SS-Brigadeführer Sylvester Stadler

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

pancerne

Podległość

Waffen-SS

Członkowie dywizji Hohenstaufen schwytani przez Brytyjczyków na przedmieściach Arnhem 18 września 1944 roku

9 Dywizja Pancerna SS „Hohenstaufen” – niemiecka dywizja Waffen-SS, uczestniczyła głównie w walkach przeciw Armii Czerwonej oraz wojskom aliantów zachodnich.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Utworzona została w Berlinie zimą 1942/1943, nawiązując nazwą do dynastii cesarskiej Hohenstaufów. Początkowo jako dywizja grenadierów pancernych, a od października 1943 roku jako dywizja pancerna. Walczyła na froncie wschodnim przeciw Armii Czerwonej. Wiosną 1944 roku w rejonie Tarnopola została zaskoczona przez 52 Gwardyjską Brygadę Pancerną z 6 Gwardyjskiego Korpusu Pancernego wyposażonego w nowe czołgi T-34/85, tracąc m.in. dwa działa pancerne Ferdynand[1].

W czerwcu 1944 roku rzucono ją przeciwko alianckiemu desantowi w Normandii. Po klęsce wycofana w okolice Arnhem w Holandii, gdzie we wrześniu wylądowała brytyjska dywizja spadochronowa w ramach operacji Market Garden. Ciekawie przedstawiało się zaopatrywanie esesmanów w czasie tej operacji, bowiem dostarczali je Brytyjczycy. Było to możliwe gdyż pierwszego dnia desantu pojmano brytyjskiego oficera, przy którym znaleziono instrukcje, jak wskazywać lotnictwu strefy zrzutu za pomocą paneli, dymu i rac. Instrukcje przetłumaczono na język niemiecki, co umożliwiło 9 Dywizji Pancernej SS „Hohenstaufen”, wyznaczać strefy zrzutu alianckiego zaopatrzenia za własnymi liniami. Od 18 września 1944 roku brytyjska Royal Air Force dostarczała Niemcom uzbrojenie, amunicję i leki, a nawet wodę której brakowało w Arnhem. Szacuje się, że z 390 ton zaopatrzenia dostarczonych 19 września, aż 369 wylądowało za niemieckimi liniami[2].

W grudniu 1944 roku dywizja uczestniczyła w ofensywie w Ardenach. Później została przerzucona na Węgry biorąc udział w operacji „Frühlingserwachen”. Wojnę skończyła w Austrii poddając się wojskom armii USA.

Dowódcy dywizji

[edytuj | edytuj kod]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]
  • SS-Panzergrenadier Regiment 19 (pułk grenadierów pancernych)
  • SS-Panzergrenadier Regiment 20 (pułk grenadierów pancernych)
  • SS-Panzer Regiment 9 (pułk czołgów)
  • SS-Panzer Artillerie Regiment 9 (pułk artylerii)
  • SS-Panzer-Aufklärungs-Abteilung 9
  • SS-Panzerjäger-Abteilung 9 (oddział przeciwpancerny)
  • SS-Flak-Abteilung 9 (oddział przeciwlotniczy)
  • SS-Panzer-Pioneer-Abteilung 9 (oddział saperów)
  • SS-Panzer-Nachrichten-Abteilung 9 (oddział zwiadu)
  • SS-Sturmgeschütz-Abteilung 9 (oddział dział pancernych)
  • SS-Beobachtungs-Batterie 9 (bateria obserwacyjna)
  • SS-Nachschubtruppen 9
  • SS-Sanitäts-Kompanien 9 (kompania sanitarna)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Forczyk 2020 ↓, s. 416.
  2. Robert Kershaw: We wrześniu nie pada śnieg. Niemieckie spojrzenie na operację „Market-Garden”. Poznań: Wydawnictwo Replika, 2021, s. 355-356. ISBN 978-83-66790-65-0.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Robert Forczyk: Wojna pancerna na froncie wschodnim 1943-1945. Czerwony walec. Łódź: 2020. ISBN 978-83-7731-255-1.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]