9 Pułk Artylerii Ciężkiej (PSZ) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1942 |
Dowódcy | |
Pierwszy | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
9 Pułk Artylerii Ciężkiej (9 pac) – oddział artylerii ciężkiej Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.
Pułk był formowany od stycznia 1942 roku w miejscowości Margʻilon, na terytorium ówczesnej Uzbeckiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, w składzie 9 Dywizji Piechoty[2].
Dowódcy
[edytuj | edytuj kod]- ppłk art. Antoni Aleksandrowicz[2][3]
Skład organizacyjny
[edytuj | edytuj kod]- bateria dowodzenia (sztabową)
- 1 dywizjon artylerii ciężkiej
- 2 dywizjon artylerii ciężkiej
Pułk faktycznie nie posiadał uzbrojenia.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 30.
- ↑ a b Szczurowski 2001 ↓, s. 206.
- ↑ Wawer 2001 ↓, s. 259, 326.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.
- Zbigniew Wawer: Znowu w polskim mundurze. Armia Polska w ZSRR sierpień 1941- marzec 1942.. Warszawa: Zbigniew Wawer Prod. Film. i Międzynarodowa Szkoła Menadżerów sp.z.o.o., 2001. ISBN 83-86891-71-8.