AMX-40 – Wikipedia, wolna encyklopedia

AMX-40
Ilustracja
Czołg AMX-40
Dane podstawowe
Państwo

 Francja

Producent

GIAT

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

4 osoby

Dane techniczne
Silnik

12 cylindrowy, wysokoprężny, Poyaud o mocy 1114 KM (820 kW)

Długość

6,8 m

Szerokość

3,36 m

Wysokość

3,08 m

Masa

43 tony

Osiągi
Prędkość

70 km/h

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

1,3 m

Rowy (szer.)

3,2 m

Ściany (wys.)

1 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 działo 120 mm, działko 20 mm, 1 karabin maszynowy 7,62 mm

AMX-40francuski czołg podstawowy zaprojektowany przez przedsiębiorstwo GIAT na początku lat 80. XX wieku z przeznaczeniem głównie na eksport. Był wersją rozwojową swojego poprzednika – czołgu AMX-30 – znacznie ulepszoną pod względem opancerzenia, manewrowości i siły ognia. AMX-40 wyposażono w laserowy dalmierz, stabilizator działa oraz sprzęt noktowizyjny do prowadzenia walk w nocy.

Ciekawie rozwiązano problem amunicji: przedział amunicji, znajdujący się w wieży, jest otoczony specjalnymi przegrodami. W razie trafienia siła wybuchu amunicji skierowana jest w górę, co do pewnego stopnia chroni załogę wewnątrz. Armia francuska aż do pojawienia się Leclerca korzystała jednak głównie z czołgów AMX-30. Załogę AMX-40 stanowią cztery osoby, tak jak w wypadku większości współczesnych czołgów średnich i ciężkich – dowódca, kanonier, ładowniczy i kierowca.