Adam Sławiński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Adam Jan^[a] Sławiński (ur. 27 listopada 1935 w Leśniczówce) – polski kompozytor, pianista i krytyk muzyczny^[1].

Adam Sławiński w 1953 podjął studia muzykologiczne na Uniwersytecie Warszawskim, które ukończył w 1958 roku^[1][2]. W czasie studiów (1954–1956) grał w zespole muzycznym Pinokio^[1]. Podczas studiów nawiązał współpracę z prasą muzyczną: 1957–64 publikował w Ruchu Muzycznym i Jazzie, a do 1992 współpracował z Jazz Forum^[1]. W latach 1957–1962 pracował jako redaktor muzyczny w Telewizji Polskiej^[1]. W 1962 roku rozpoczął działalność kompozytorską: skomponował muzykę do spektaklu Teatru Telewizji O człowieku, który poślubił niemowę^[1]. W latach 1974–1975 był zastępcą naczelnego redaktora muzycznego Polskiego Radia, zaś w latach 1990-1991 był dyrektorem programu II Polskiego Radia^[1]. W latach 1987–1991 zasiadał w zarządzie Związku Kompozytorów Polskich, początkowo jako sekretarz, a później (od 1989) jako wiceprezes^[1]. Zasiada w Radzie Nadzorczej Fundacji Okularnicy^[3].

Jego żoną jest Krystyna Kisielewska-Sławińska, córka Stefana Kisielewskiego^[4].

Adam Sławiński komponował piosenki, ścieżki dźwiękowe do filmów oraz utwory z kręgu muzyki poważnej, w tym wokalno-instrumentalne^[1]. Współpracował z Agnieszką Osiecką, do której tekstów napisał ok. 40 piosenek^[1]. Został odznaczony nagrodą Ministra Kultury i Sztuki w 1987 i 2001 roku otrzymał nagrodę w konkursie na hejnał miasta Gdańska, a w 2005 nagrodę Związku Kompozytorów Polskich^[1]. Zredagował wydanie kompletu piosenek Witolda Lutosławskiego publikowanych pod pseudonimem Derwid (PWM 2013).

• Na całych jeziorach – ty (z rep. Teresy Tutinas), sł. Agnieszka Osiecka (1966)
• Dookoła noc się stała (z rep. Łucji Prus), sł. Agnieszka Osiecka (1966)
• Po prostu jestem (z rep. Dany Lerskiej, 1967)

Piosenki były wykonywane podczas programów telewizyjnych, np. Listy śpiewające (1964–69), Apetyt na czereśnie (1970), Sentymenty (1992–96) oraz w spektaklu Apetyt na czereśnie (1975)

Adam Sławiński napisał muzykę do ok. 40 filmów i seriali^[1], wśród których były m.in.:

• Skok (1967)
• Gra (1968)
• Chłopi (1973)
• Za rok, za dzień, za chwilę... (1976)
• Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (1979-1981)
• Komediantka (1987)

Kompozytor tworzył utwory instrumentalne i wokalno-instrumentalne. Do wokalno-instrumentalnych zaliczają się m.in.^[1][2]:

• Opera spod ciemnej gwiazdy (do tekstów Agnieszki Osieckiej, 1963)
• Symfonia buffa na sopran, bas, chór i ork. (do tekstu Jeremiego Przybory, 1969)
• Upamiętnienie na mezzosopran, fortepian przestrojony i taśmę magnetyczną (do słów Wisławy Szymborskiej, 1974)
• Air na chór i 7 instrumentów (1979)
• baśń symfoniczna Lis Witalis na 3 aktorów, chór i orkiestrę (do tekstu Jana Brzechwy, 2003)
• Symfonia c-moll na mezzosopran, bas, chór i orkiestrę (do tekstu Jeremiego Przybory, 2005)

Utwory instrumentalne^[1]:

• Ballada dla 6 perkusistów (1975)
• Caccia na orkiestrę symfoniczną (1976)
• Ballada 2 na orkiestrę (1977)
• Canto na orkiestrę smyczkową (1980)
• Hymn na trąbkę i organy (1982)
• Pulsar na perkusję i taśmę (1988)
• Intermezzo na kwartet smyczkowy (1997)

Zobacz w Wikiźródłach hasło Adam Sławiński w Encyklopedii Muzycznej PWM

• Adam Sławiński w FilmWeb