Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Logo
Ilustracja
Pałac Potockich, siedziba główna ministerstwa
Państwo

 Polska

Data utworzenia

5 grudnia 1918[a]
1944

Minister

Hanna Wróblewska

Sekretarz stanu

Bożena Żelazowska

Adres
ul. Krakowskie Przedmieście 15
00-071 Warszawa
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego”
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego”
Ziemia52°14′32,932″N 21°00′49,306″E/52,242481 21,013696
Strona internetowa
Gabinet ministra na parterze korpusu głównego pałacu Potockich

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego (MKiDN) – urząd administracji rządowej w Polsce, obsługujący Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego[1], właściwego do spraw jednego działu administracji rządowej – kultura i dziedzictwo narodowe[2].

Od 1949 siedzibą ministerstwa jest pałac Potockich[3]. Dodatkowo ministerstwo dysponuje kilkoma innymi obiektami, gdzie ulokowana jest część biur i departamentów.

Kierownictwo

[edytuj | edytuj kod]

Zadania

[edytuj | edytuj kod]

Do głównych zadań ministerstwa należą między innymi[9]:

  • opracowanie projektu budżetu państwa w części pozostającej w dyspozycji ministra
  • opieka nad dziedzinami: teatr, muzyka, balet, opera, sztuka estradowa, sztuki plastyczne, literatura, muzealnictwo, kultura ludowa, edukacja kulturalna, amatorski ruch artystyczny, wymiana kulturalna z zagranicą
  • opiniowanie projektów aktów prawnych oraz opracowywanie ich pod względem formalno-prawnym
  • wykonywanie i koordynacja realizacji zadań wynikających z polityki rządu w zakresie ochrony zabytków
  • inicjowanie działań na rzecz podtrzymania i upowszechniania tradycji narodowej i państwowej
  • opieka i nadzór nad szkolnictwem artystycznym
  • prowadzenie zadań z zakresu polityki audiowizualnej
  • nadzór nad Naczelnym Dyrektorem Archiwów Państwowych.

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W skład ministerstwa wchodzą Gabinet Polityczny Ministra oraz następujące jednostki organizacyjne[10][11][12]:

  • Departament Dziedzictwa Kulturowego
  • Departament Dziedzictwa Kulturowego za Granicą i Miejsc Pamięci
  • Departament Finansowy
  • Departament Funduszy i Spraw Europejskich
  • Departament Legislacyjny
  • Departament Mecenatu Państwa
  • Departament Mediów i Sektorów Kreatywnych
  • Departament Nadzoru Właścicielskiego
  • Departament Narodowych Instytucji Kultury
  • Departament Ochrony Zabytków
  • Departament Prawa Autorskiego i Filmu
  • Departament Szkolnictwa Artystycznego i Edukacji Kulturalnej
  • Departament Współpracy z Zagranicą
  • Biuro Audytu Wewnętrznego i Kontroli
  • Biuro Dyrektora Generalnego
  • Biuro Finansów i Księgowości
  • Biuro Kadr i Szkolenia
  • Biuro Ministra
  • Centrum Informacyjne.

Organ nadzorowany przez ministra[13]:

Jednostki organizacyjne podległe ministrowi lub przez niego nadzorowane[14]:

Odznaczenia ministra

[edytuj | edytuj kod]

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W rządzie tymczasowym Rady Regencyjnej Ministrowi Oświaty i Wyznań powierzono m.in. opiekę nad literaturą i sztuką, nad archiwami, bibliotekami publicznymi, czytelniami, teatrami i muzeami[18]. Ministerstwo Sztuki i Kultury zostało utworzone 5 grudnia 1918[19], zlikwidowane ustawą z 17 lutego 1922 z powodów oszczędnościowych i racjonalizatorskich[20][21]. Szeroki konsensus[22] roztoczył wokół tezy, że nie ma kultury bez edukacji. Zadania resortu kultury przejęło zatem Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego (do 1931 działał w nim Departament Sztuki, kierowany przez pewien czas przez Juliana Fałata, potem w MWRiOP istniał już tylko wydział).

W 1944 w ramach Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego (tymczasowy organ władzy na obszarze wyzwolonym spod okupacji niemieckiej) kierownikiem Resortu Kultury i Sztuki został Wincenty Rzymowski. Ostatniego dnia grudnia powołano Rząd Tymczasowy RP, a ministrem kultury i sztuki był w nim Rzymowski. 2 maja 1945 zastąpił go Edmund Zalewski. 28 czerwca powołano Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej, wkrótce potem uznany przez społeczność międzynarodową za pełnoprawny polski rząd. Ministrem kultury i sztuki był w nim Władysław Kowalski.

Urząd pod obecną nazwą Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego utworzony został 26 października 1999, z mocą od dnia 10 listopada 1999[23]. Od 20 października 2001 do 31 października 2005 funkcjonowało pod nazwą Ministerstwo Kultury[24][25]. 1 marca 2021 weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 lutego 2021 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu[26], które utworzyło Ministerstwo Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu w wyniku przekształcenia dotychczasowego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz likwidacji Ministerstwa Sportu dokonanej w tym samym dniu na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 lutego 2021 r. w sprawie zniesienia Ministerstwa Sportu[27]. Ministerstwo zostało przywrócone 26 października 2021[28].

Lista ministrów kultury i dziedzictwa narodowego

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zlikwidowane 14 lutego 1922.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. M.P. z 2010 r. nr 66, poz. 847.
  2. a b Dz.U. z 2024 r. poz. 740.
  3. Encyklopedia Warszawy. Stanisław Herbst (red.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 457.
  4. Zmiany w rządzie Tuska. Andrzej Duda powołał nowych ministrów [online], wiadomosci.radiozet.pl [dostęp 2024-05-13] (pol.).
  5. a b Bartłomiej Sienkiewicz rozpoczął misję w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Portal Gov.pl [online], gov.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  6. Kierownictwo MKiDN w pełnym składzie - Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Portal Gov.pl [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2023-12-20] (pol.).
  7. Sławomir Rogowski nowym wiceministrem kultury i dziedzictwa narodowego [online], gov.pl [dostęp 2024-08-05] (pol.).
  8. Dorota Żebrowska - Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Portal Gov.pl [online], gov.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  9. 3PO Paweł Żurek, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego • Organizacje [online], Eurodesk Polska [dostęp 2023-01-19] (pol.).
  10. M.P. z 2021 r. poz. 1019.
  11. M.P. z 2021 r. poz. 1205.
  12. M.P. z 2024 r. poz. 724.
  13. Dz.U. z 2024 r. poz. 740.
  14. M.P. z 2018 r. poz. 264.
  15. Magdalena Winiarska: ECFC ma dyrektora. torun.pl, 2020-01-09. [dostęp 2024-02-28].
  16. Muzeum „Pamięć i Tożsamość” im. św. Jana Pawła II w Toruniu. luxveritatis.pl. [dostęp 2024-02-28].
  17. MKiDN – Odznaka Za opiekę nad zabytkami. [dostęp 2019-01-14].
  18. Dekret Rady Regencyjnej o tymczasowej organizacji Władz Naczelnych w Królestwie Polskiem. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2023-02-01].
  19. Dekret o utworzeniu Ministerstwa Sztuki i Kultury (Dz.U. z 1918 r. nr 19, poz. 52).
  20. interia.pl: 14 lutego 1922 r. Likwidacja resortu kultury. [dostęp 2017-02-15].
  21. Ustawa z dnia 17 lutego 1922 r. o zniesieniu Ministerstwa Sztuki i Kultury (Dz.U. z 1922 r. nr 14, poz. 128).
  22. Jedynym istotnym środowiskiem, które oprotestowało likwidację MSiK, była PPS.
  23. Dz.U. z 1999 r. nr 91, poz. 1014, z późn. zm.
  24. Dz.U. z 2001 r. nr 122, poz. 1329.
  25. Dz.U. z 2005 r. nr 220, poz. 1885.
  26. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 lutego 2021 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu (Dz.U. z 2021 r. poz. 360)
  27. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 lutego 2021 r. w sprawie zniesienia Ministerstwa Sportu (Dz.U. z 2021 r. poz. 359)
  28. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 25 października 2021 r. w sprawie utworzenia Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (Dz.U. z 2021 r. poz. 1931)