Adelajda Andegaweńska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Adelajda (Blanka) Andegaweńska
Ilustracja
hrabina Gévaudan
Okres

od ok. 955
do 970

Jako żona

Stefana

hrabina Tuluzy
Okres

od 975
do 978

Jako żona

Rajmunda

królowa Franków
Okres

od 982
do 984

Jako żona

Ludwika V

hrabina Prowansji
Okres

od 984
do 993

Jako żona

Wilhelma

hrabina Burgundii
Okres

od 1016
do 1026

Jako żona

Ottona Wilhelma

Dane biograficzne
Dynastia

Ingelgerowie

Data urodzenia

947

Data śmierci

1026

Miejsce spoczynku

Montmajour

Ojciec

Fulko II Dobry

Matka

Gerberga du Maine

Mąż

Stefan, hrabia Gévaudan

Dzieci

Wilhelm,
Pons,
Bertrand,
Almodis

Mąż

Rajmund, hrabia Tuluzy

Mąż

Ludwik V Gnuśny

Mąż

Wilhelm, hrabia Prowansji

Dzieci

Wilhelm,
Konstancja,
Ermengarda,
Adelajda

Mąż

Otto Wilhelm, hrabia Burgundii

Adelajda d'Anjou, znana także jako Blanka d'Anjou, fr. Adélaïde d'Anjou (ur. 947, zm. 1026) – córka hrabiego Andegawenii - Fulka II, i Gerbergi du Maine. Jej bratem był Godfryd I Szara Opończa. Hrabina Gevaudan, później hrabina Tuluzy, później królowa Franków, później hrabina Prowansji, później hrabina Burgundii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodziła z dynastii Ingelgerów. W 970 została wdową po Stefanie, hrabim Gévaudan, miała z nim dzieci. W 978 została wdową po raz drugi, tym razem po Rajmundzie, hrabim Tuluzy. W 982 roku, w Brioude została żoną Ludwika V Gnuśnego oraz królową Franków. W 984 została odsunięta przez męża i tym samym stracono możliwość przedłużenia istnienia dynastii karolińskiej (kolejnym królem Francji został Hugo Kapet). Schroniła się w Arles i tam w tym samym roku, wyszła za mąż po raz czwarty (mimo sprzeciwu papieża) za Wilhelma, hrabiego Prowansji. Para miała dwie córki:

Wilhelm zmarł w 993. Adelajda zmarła w 1026 i została pochowana w Montmajour, w opactwie blisko Arles - nekropolii prowansalskiej rodziny hrabiowskiej.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]