Opactwo św. Piotra w Montmajour – Wikipedia, wolna encyklopedia

Opactwo św. Piotra w Montmajour

nr rej. PA00081117
Widok ogólny Opactwa Montmajour
Państwo	Francja
Miejscowość	Arles
Kościół	rzymskokatolicki
Rodzaj klasztoru	opactwo
Właściciel	benedyktyni
Data budowy	X - XVIII wiek
Położenie na mapie Francji Opactwo św. Piotra w Montmajour
43°42′20″N 4°39′50″E/43,705556 4,663889
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Opactwo św. Piotra w Montmajour (fr. Abbaye Saint-Pierre de Montmajour) – dawne opactwo benedyktyńskie, które znajduje się ok. 4 km na północny wschód od Arles, w departamencie Delta Rodanu, we Francji.

Zostało założone w 948. Pod koniec X w. stało się jednym z najbogatszych opactw w Prowansji. Od XI do XVIII w. miał miejsce jego zdecydowany rozwój, czego świadectwem było powstanie szeregu budynków religijnych i wojskowych. Początki opactwa związane są z osobą Teucinde, która w październiku 949 kupiła od arcybiskupa Arles Manassesa posiadłość Montmajour i podarowała ją mieszkającym tam benedyktynom. Donację tę potwierdziła w 977. Od 960 do posiadłości zaczęto dodawać inne donacje. W 963 papież Leon III podporządkował opactwo swojej bezpośredniej jurysdykcji. Od XI w. opactwo stało się miejscem pochówku władców Prowansji. W 1018 pochowano tam Wilhelma II, w 1026 Adelajdę, a w 1063 hrabiego Godfryda. Początkowo miejscem ich spoczynku była krypta klasztorna, ale w XII w. zostali przeniesieni do krużganków. Klasztor został opuszczony pod koniec XVIII w. oraz zniszczony podczas Rewolucji Francuskiej.

• Jean-Pierre Poly, La Provence et la société féodale 879-1166, Bordas-Paris 1976.