Aleksandr Łoktajew – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aleksandr Łoktajew

Александр Локтаев

Pełne imię i nazwisko	Aleksandr Dmitrijewicz Łoktajew
Data i miejsce urodzenia	10 stycznia 1994 Bałakowo
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Ukraina Mistrzostwa świata juniorów brąz 2011 żużel, drużynowo Mistrzostwa Europy złoto 2012 żużel, pary brąz 2013 żużel, pary Mistrzostwa Europy juniorów brąz 2012 żużel, drużynowo

Aleksandr Dmitrijewicz Łoktajew, ros. Александр Дмитриевич Локтаев, ukr. Ołeksandr Dmytrowycz Łoktajew, Олександр Дмитрович Локтаєв (ur. 10 stycznia 1994 w Bałakowie) – rosyjski i ukraiński żużlowiec.

Od 2011 roku reprezentował Ukrainę. W roku 2014 startował dla Rosji, natomiast w 2015 roku powrócił do jazdy dla Ukrainy.

We wczesnych latach kariery, Łoktajew odnosił dobre wyniki w wielu turniejach. Jest dwukrotnym medalistą indywidualnych mistrzostw Rosji młodzików: złotym (2006) oraz srebrnym (2007), a także dwukrotnym złotym medalistą drużynowych mistrzostw Rosji młodzików (2005, 2006).

W 2008, w wieku zaledwie 14 lat, pierwszy raz w karierze został indywidualnym mistrzem Ukrainy^[1]. W 2009 zdobył srebrny medal indywidualnych mistrzostw Rosji juniorów oraz brązowy medal indywidualnych mistrzostw Ukrainy juniorów. Sezon 2009 był jego pierwszym w profesjonalnych rozgrywkach ligowych. Miał podpisane kontrakty w ligach rosyjskiej (Turbina Bałakowo) oraz ukraińskiej (Szachter Czerwonogród). W obu drużynach wywalczył drużynowe mistrzostwo kraju.

Potencjał młodego zawodnika dostrzegł również ekstraligowy Falubaz Zielona Góra, kontraktując go na sezon 2010. W swoim debiutanckim sezonie w polskiej lidze wystartował w 15 meczach, w 35 wyścigach, w których zdobył łącznie 25 punktów i cztery bonusy, a jego średnia biegowa wyniosła 0,829^[2]. Najlepszy występ zaliczył w drugiej kolejce w meczu przeciwko Włókniarzowi Częstochowa, gdzie zdobył 7 punktów z bonusem (3,2*,2,0,0)^[3]. Rok później został wypożyczony do RKMu Rybnik. 3 września 2011 z reprezentacją Ukrainy zdobył brązowy medal drużynowych mistrzostw świata juniorów (Bałakowo 2011).

W sezonie 2012 zdobył kolejne medale reprezentacyjne: brązowy medal drużynowych mistrzostw Europy juniorów 2012 oraz złoto mistrzostw Europy par. Zaliczył wysoki postęp w wynikach względem poprzednich lat – Ligę polską ukończył ze średnią biegową wynoszącą 1,606^[4]. Startował również w indywidualnych mistrzostwach świata juniorów 2012, które ukończył na 11. miejscu. Sezon 2013 spędził na wypożyczeniu w jeżdżącej wówczas w ekstralidze Polonii Bydgoszcz. Startując w jej barwach, ukończył sezon ze średnią biegową 1,671 – najwyższą w dotychczasowej karierze spośród tych, które osiągnął w najwyższej polskiej lidze. 29 czerwca 2013 zdobył brązowy medal mistrzostw Europy par. Z powodu upadku wystartował tylko w dwóch biegach^[5]. W latach 2013–2014 w barwach Mega Łady Togliatti dwukrotnie zdobył Drużynowe mistrzostwo Rosji.

24 lipca 2015 roku wyniki kontroli antydopingowej przeprowadzonej 28 czerwca po meczu z KS Toruń wykazały, że w organizmie Łoktajewa znajdują się pozostałości marihuany^[6][7][8]. Zawodnik dostał zakaz startów przez rok, ponadto musiał zapłacić 5 000 złotych kary^[9].

Do ścigania powrócił w 2016 roku, sezon dokończył w barwach Falubazu. Po jego zakończeniu rozwiązał kontrakt z tą drużyną i przeszedł do Orła Łódź. W barwach łódzkiego klubu jeździł w latach 2017–2018.

W sezonie 2019 był zawodnikiem TŻ Ostrovii oraz Masarny Avesty. W 2020 ponownie podpisał kontarkt z Orłem Łódź

Sezon 2020 był dla Łoktajewa lepszy niż poprzednie. Z Łódzkim Orłem zajął 3. miejsce w I lidze, a sam osiągnął śr. biegową 2,111, ósmą najwyższą w lidze^[10]. Był bardzo bliski awansu do Grand Prix 2021 poprzez turniej Grand Prix Challenge w chorwackim Gorican. Po czterech seriach startów zajmował drugie miejsce za Krzysztofem Kasprzakiem z dorobkiem jedenastu punktów (3,3,3,2). W swoim ostatnim wyścigu Łoktajew zaliczył upadek, za co został z niego wykluczony. W ostatecznym rozrachunku zajął 4. miejsce w turnieju i nie wywalczył awansu do GP (Awans uzyskują zawodnicy z TOP 3)^[11]. Organizatorzy przyznali mu jednak pierwsze miejsce wśród stałych rezerwowych GP 2021, co dało mu realną szansę na zostanie pierwszym ukraińskim żużlowcem w historii cyklu^[12].

Poza Orłem Łódź, w 2021 jeździł również dla Eskilstuny Smederny. 28 sierpnia 2021 roku zadebiutował w Grand Prix, zastępując kontuzjowanego Martina Vaculíka podczas Grand Prix Togliatti^[13]. Został pierwszym w historii ukraińskim żużlowcem, który wystartował w Grand Prix na żużlu^[14]. Ukończył zawody z dorobkiem sześciu punktów (1,1,2,0,2), co dało mu 11. miejsce i 6 punktów do klasyfikacji generalnej^[15]. W tym samym roku zdobył trzecie IM Ukrainy, a z Eskilstuną został drużynowym wicemistrzem Szwecji. Po sezonie 2021 zmienił klub zarówno w Polsce, jak i w Szwecji – Na 2022 podpisał kontrakt z PSŻ Poznań^[16] oraz z Vetlandą Speedway^[17]. Został również zawodnikiem Region Varde Speedway^[18]. Z powodu inwazji Rosji na Ukrainę nie mógł opuścić kraju, w związku z czym nie wystąpił w żadnym meczu^[19].

Rosja

• Turbina Bałakowo (2009)
• Mega-Łada Togliatti (2013–2015)

Ukraina

• Szachter Czernowograd (2009–2010)

Dania

• Holstebro Speedway Klub (2010–2013)
• Holstebro Speedway Klub (2016)
• Region Varde Speedway (2022–)

Polska

• Falubaz Zielona Góra (2010–2016)
  • RKM Rybnik (2011; wyp.)
  • Polonia Bydgoszcz (2013; wyp.)
• Orzeł Łódź (2017–2018)
• TŻ Ostrovia (2019)
• Orzeł Łódź (2020–2021)
• PSŻ Poznań (2022–2024)
• Polonia Bydgoszcz (2025-)

Szwecja

• Örnarna Mariestad (2012)
• Hammarby IF (2013)
• Dackarna Målilla (2014)
• Lejonen Speedway (2017)
• Masarna Avesta (2019)
• Eskilstuna Smederna (2021)
• Vetlanda Speedway (2022)

Niemcy

• MSC Diedenbergen (2012)
• ST Wolfslake (2013)

Sezon 2021 miejsce punkty – – – – – – – 6 – – – 21 6

Statystyki Starty 1 Zwycięstwa 0 Miejsca na podium 0 Finalista 0 Punkty 6

• Indywidualne Mistrzostwa Świata Juniorów
  • 2011 – 10. miejsce
  • 2012 – 11. miejsce
  • 2015 – 23. miejsce

• Indywidualne Mistrzostwa Europy
  • 2011 – 4. miejsce
  • 2018 – 20. miejsce

• Indywidualne Mistrzostwa Ukrainy
  • 2008 – 1. miejsce
  • 2009 – 5. miejsce
  • 2010 – 2. miejsce
  • 2011 – 2. miejsce
  • 2012 – 1. miejsce
  • 2017 – 4. miejsce
  • 2021 – 1. miejsce

• Młodzieżowe Indywidualne Mistrzostwa Ukrainy
  • 2009 – 3. miejsce
  • 2010 – 4. miejsce

• Drużynowe Mistrzostwa Świata Juniorów
  • 2011 – 3. miejsce
  • 2014 – 7. miejsce

• Drużynowe Mistrzostwa Europy Juniorów
  • 2010 – 6. miejsce
  • 2011 – 8. miejsce
  • 2012 – 3. miejsce
  • 2013 – 4. miejsce

• Mistrzostwa Europy Par
  • 2012 – 1. miejsce
  • 2013 – 3. miejsce
  • 2015 – 8. miejsce
  • 2018 – 8. miejsce
  • 2019 – 9. miejsce

• Drużynowe Mistrzostwa Danii
  • srebro: 1 (2011)

• Drużynowe Mistrzostwa Niemiec
  • srebro: 1 (2013)

• Drużynowe Mistrzostwa Polski
  • srebro: 1 (2010)
  • brąz: 1 (2016)

• Drużynowe Mistrzostwa Rosji
  • złoto: 3 (2009, 2013, 2014)
  • brąz: 1 (2015)

• Drużynowe Mistrzostwa Szwecji
  • srebro: 1 (2021)

• Drużynowe Mistrzostwa Ukrainy
  • złoto: 1 (2009)
  • srebro: 1 (2010)

• SPEEDWAY HISTORY INFO - HISTORIA ŻUŻLA | Aleksandr Łoktajew
• Loktaev, Aleksandr [online], speedway.com.pl [dostęp 2021-04-17] .
• Historia Speedwaya w Polsce | Aleksandr Łoktajew