Aleksandr Borodiuk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aleksandr Borodiuk
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Aleksandr Gienrichowicz Borodiuk

Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1962
Woroneż

Wzrost

182 cm

Pozycja

pomocnik
napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1979 Fakieł Woroneż 0 (0)
1980–1981 Dinamo Wołogda 30 (4)
1982–1989 Dinamo Moskwa 187 (53)
1989–1993 Schalke 04 Gelsenkirchen 124 (41)
1994–1995 SC Freiburg 20 (2)
1995–1996 Hannover 96 16 (3)
1997–1999 Lokomotiw Moskwa 32 (13)
1999 Torpedo-ZIŁ Moskwa 12 (1)
2000 Krylja Sowietow Samara 20 (1)
W sumie: 441 (118)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1989–1991  ZSRR 7 (1)
1992–1994  Rosja 8 (4)
W sumie: 15 (5)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2001–2002 Krylja Sowietow Samara (asystent)
2002–2005 Rosja (asystent)
2005–2006 Rosja
2005–2007 Rosja U-21
2007–2012 Rosja (asystent)
2013–2014 Torpedo Moskwa
2015–2016 Kajrat Ałmaty
2017–2018 Kazachstan
2020 SV Horn
2021–2022 Torpedo Moskwa
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Seul 1988 piłka nożna

Aleksandr Gienrichowicz Borodiuk (ros. Александр Генрихович Бородюк, ur. 30 listopada 1962 w Woroneżu) – rosyjski piłkarz występujący na pozycji napastnika lub pomocnika, i trener piłkarski. Był zawodnikiem m.in. Dinama Moskwa, z którym zdobył Puchar ZSRR oraz dwukrotnie koronę króla strzelców Wyższej Ligi, Lokomotiwu Moskwa oraz klubów niemieckichSchalke 04 Gelsenkirchen, SC Freiburg i Hannoveru 96. Dwa razy brał udział w finałach mistrzostw świata – w 1990 (w barwach ZSRR) i w 1994 (w barwach Rosji). Jest złotym medalistą Igrzysk Olimpijskich 1988. Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniową. Był asystentem trzech kolejnych selekcjonerów reprezentacji Rosji, a od października 2005 do czerwca 2006 sam – tymczasowo – pełnił obowiązki trenera kadry. Po Mundialu 2006 zgodnie z wcześniejszą umową został zastąpiony przez Holendra Guusa Hiddinka, któremu obecnie pomaga jako asystent. Od listopada 2005 do lutego 2007 był selekcjonerem reprezentacji młodzieżowej.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem Fakiełu Woroneż, z którego w 1980 przeniósł się do Dinama Wołogda. Przez osiem lat grał w barwach Dinama Moskwa, z którym zdobył Puchar Związku Radzieckiego 1984 i dwukrotnie – w 1986 i 1988 – koronę króla strzelców ligi.

Od 1989 przez siedem lat był zawodnikiem klubów niemieckich. W barwach Schalke 04 Gelsenkirchen w ciągu czterech sezonów rozegrał 133 mecze i strzelił 44 gole. W 1991 wywalczył z tym klubem awans do 1. Bundesligi. Później grał w SC Freiburg, z którym w 1995 zajął trzecie miejsce w Bundeslidze, i Hannoverze 96.

W wieku 34 lat powrócił do Rosji, do Lokomotiwu Moskwa na specjalne życzenie trenera tego klubu Jurija Siomina. Wkrótce potem zdobył z nim Puchar Rosji oraz dwukrotnie dotarł do półfinału Pucharu Zdobywców Pucharów.

Piłkarską karierę zakończył w 2000 w wieku 39 lat.

Sukcesy piłkarskie

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji ZSRR od 1989 do 1991 rozegrał 7 meczów i zdobył 1 gola – start w Mundialu 1990 (runda grupowa).

W reprezentacji Rosji od 1992 do 1994 rozegrał 8 meczów i zdobył 4 gole – start w Mundialu 1994 (runda grupowa).

Kariera szkoleniowa

[edytuj | edytuj kod]

Przez dwa lata pracował w sztabie szkoleniowym Krylii Sowietow Samara. W 2002 został zatrudniony przez Rosyjską Federację Piłkarską.

Był asystentem trzech kolejnych selekcjonerów reprezentacji RosjiWalerija Gazzajewa (20022003), Gieorgija Jarcewa (20032005) i Jurija Siomina (2005). Po rezygnacji tego ostatniego w październiku 2005 przejął obowiązki trenera kadry, choć od początku wiadomo było, że będzie pracował tymczasowo, bowiem szefowie związku poszukiwali bardziej doświadczonego szkoleniowca. Na początku 2006 ogłoszono, że po Mundialu 2006 selekcjonerem zostanie Guus Hiddink.

Zgodnie z umową po zakończeniu mistrzostw Borodiuk przekazał stery reprezentacji Holendrowi. Za jego krótkiej kadencji drużyna narodowa rozegrała dwa mecze, w których zanotowała remis (0:0 z Hiszpanią) i porażkę (0:1 z Brazylią).

Jednocześnie od listopada 2005 do lutego 2007 był selekcjonerem reprezentacji młodzieżowej. W 2007 powrócił do sztabu szkoleniowego reprezentacji seniorów obejmując stanowisko asystenta Guusa Hiddinka.

Ciekawostki

[edytuj | edytuj kod]
  • Jest strzelcem trzydziestotysięcznego gola w Bundeslidze.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]