Aleksandra Billewiczówna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2018-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Aleksandra Billewiczówna

Postać z Potopu
Oleńka, ilustr. Piotr Stachiewicz
Twórca	Henryk Sienkiewicz
Grany przez	Małgorzata Braunek
Dane biograficzne
Rodzina	małżeństwo: Andrzej Kmicic

Aleksandra Billewiczówna, Oleńka – jedna z głównych postaci Potopu Henryka Sienkiewicza. Epizodycznie pojawia się także w powieści Pan Wołodyjowski. Litwinka, należąca do szlachty laudańskiej i oddana jej pod opiekę po śmierci dziadka Herakliusza Billewicza. Posiadała wieś Wodokty.

Dziadek Oleńki w testamencie obiecał jej rękę chorążemu orszańskiemu Andrzejowi Kmicicowi – w przypadku gdyby go nie przyjęła, miała pójść do zakonu. Zakochała się w Kmicicu od pierwszego wejrzenia, jednak zachowanie jego kompanii, a także pozostanie żołnierza u boku Janusza Radziwiłła zniechęciło ją do chorążego. Dopiero w 1658 roku, po odkupieniu win przez Kmicica, zgodziła się za niego wyjść. W międzyczasie o jej rękę bezskutecznie zabiegali Michał Wołodyjowski i książę Bogusław Radziwiłł, adorował ją także Ketling.

W ekranizacji Jerzego Hoffmana z 1974 roku w postać Oleńki wcieliła się Małgorzata Braunek.