Aleksandra Jasińska-Kania – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aleksandra Jasińska-Kania

Aleksandra Jasińska-Kania
Data i miejsce urodzenia	15 czerwca 1932 Moskwa
Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: socjologia teoretyczna
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski (1954)
Doktorat	1967
Habilitacja	1978
Profesura	17 listopada 1990
Pracownik naukowy, nauczyciel akademicki
Uczelnia wyższa	Uniwersytet Warszawski
Wydział	Instytut Socjologii Wydziału Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego
Stanowisko	profesor zwyczajny
Okres zatrudn.	od 1956
Cytaty w Wikicytatach

Aleksandra Jasińska-Kania (ur. 15 czerwca 1932 w Moskwie) – polska socjolog zajmująca się teoriami socjologicznymi, problematyką stereotypów i uprzedzeń narodowych oraz badaniami wartości społecznych. Od 1956 wykładowczyni Uniwersytetu Warszawskiego.

W 1945 roku zamieszkała w Warszawie i w 1949 roku ukończyła VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana^[1][2]. W latach 1949–1954 studiowała socjologię na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 60. zaangażowana w rozwijanie postulowanej przez Juliana Hochfelda koncepcji „marksizmu otwartego”. W 1967 obroniła doktorat Karol Marks a problemy alienacji we współczesnej socjologii amerykańskiej, którego promotorem był Zygmunt Bauman. W 1978 habilitowała się, a 17 listopada 1990 otrzymała tytuł profesora. Uzyskała stanowisko profesora zwyczajnego w Instytucie Socjologii Wydziału Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego^[3].

W latach 70. prowadziła m.in. badania nad władzą lokalną, w latach 80. – pionierskie badania nad postawami Polaków wobec różnych narodów i grup etnicznych, od lat 90. uczestniczy w międzynarodowych badaniach wartości (European Value Study). Współredaktorka dwóch antologii prezentujących współczesną zachodnią myśl socjologiczną: Elementy teorii socjologicznych (1975) i Współczesne teorie socjologiczne (2006). Wchodziła w skład Komitetu Socjologii PAN^[3]. Wykładała i prowadziła badania na Uniwersytecie Sztokholmskim, Uniwersytecie Stanforda i Uniwersytecie Indiany w Bloomington.

Należała do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej^[4] i Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”^[5].

Jest córką Małgorzaty Fornalskiej i Bolesława Bieruta oraz wnuczką Marcjanny Fornalskiej. Jej mężem był socjolog Albin Kania (1930–1994), z którym ma córkę Joannę Małgorzatę. Była związana z socjologiem Zygmuntem Baumanem^[6].

• W. Derczyński, A. Jasińska-Kania i J. Szacki (red.), Elementy teorii socjologicznych (Warszawa 1975)
• A. Jasińska-Kania, R. Siemieńska, Wzory osobowe socjalizmu (tom 282 serii wydawniczej Omega, Warszawa 1975; wyd. II 1978)
• A. Jasińska-Kania, Osobowość, orientacje moralne i postawy polityczne (Warszawa 1988)
• A. Jasińska-Kania (red.), Bliscy i dalecy (Warszawa 1992)
• M. Kofta i A. Jasińska-Kania (red.), Stereotypy i uprzedzenia. Uwarunkowania psychologiczne i kulturowe (Warszawa 2001, ISBN 83-88495-30-5)
• A. Jasińska-Kania (red.), Trudne sąsiedztwa. Z socjologii konfliktów narodowościowych (Warszawa 2001, ISBN 83-88495-25-9)
• A. Jasińska-Kania i M. Marody (red.), Polacy wśród Europejczyków. Wartości społeczeństwa polskiego na tle innych krajów europejskich (Warszawa 2002, ISBN 83-7369-001-8), wydanie angielskie: Poles among Europeans (Warszawa 2004, ISBN 83-7383-045-6)
• A. Jasińska-Kania, L. Nijakowski, J. Szacki i M. Ziółkowski, Współczesne teorie socjologiczne (Warszawa 2006, ISBN 83-7383-221-1, ISBN 978-83-7383-221-3)

• Socjologia na Uniwersytecie Warszawskim: fragmenty historii, zebrał, opracował i w całość ułożył Antoni Sułek (Warszawa 2007, ISBN 978-83-7388-150-1)
• Prof. zw. dr hab. Aleksandra Jasińska-Kania, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2009-01-20] .