Alexandre do Nascimento – Wikipedia, wolna encyklopedia

Alexandre do Nascimento

Kardynał prezbiter
Alexandre do Nascimento (2020)
Turres fortissima nomen Domini Wieżą najmocniejszą imię Pańskie
Kraj działania	Angola
Data i miejsce urodzenia	1 marca 1925 Malanje
Data i miejsce śmierci	28 września 2024 Luanda
Arcybiskup metropolita luandy
Okres sprawowania	1986–2001
Arcybiskup metropolita lubango
Okres sprawowania	1977–1986
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	20 grudnia 1952
Nominacja biskupia	10 sierpnia 1975
Sakra biskupia	31 sierpnia 1975
Kreacja kardynalska	2 lutego 1983 Jan Paweł II
Kościół tytularny	S. Marco in Agro Laurentino
Multimedia w Wikimedia Commons

Alexandre do Nascimento (ur. 1 marca 1925 w Malanje, zm. 28 września 2024 w Luandzie^[1]) – angolski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny Malanje w latach 1975–1977, arcybiskup metropolita Lubango w latach 1977–1986, kardynał prezbiter od 1983, arcybiskup metropolita Luandy w latach 1986–2001, od 2001 arcybiskup senior archidiecezji luandzkiej.

Studiował na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie oraz na Uniwersytecie w Lizbonie. Przyjął święcenia kapłańskie 20 grudnia 1952 w Rzymie z rąk Luigiego Traglii, biskupa pomocniczego Rzymu. W 1953 powrócił po studiach do Angoli, był wykładowcą seminarium w Luandzie oraz szefem redakcji miejscowego dziennika katolickiego „O apostolado”. Głosił kazania w katedrze metropolitalnej w Luandzie. W 1961 został zmuszony do opuszczenia Angoli; osiadł w Lizbonie, gdzie prowadził działalność duszpasterską m.in. wśród organizacji młodzieżowych. W 1971 powrócił do Angoli, wykładał w Instytucie Nauk Społecznych im. Piusa XII w Lubango, pracował w kurii archidiecezjalnej Lubango, prowadził pracę duszpasterską wśród studentów i dawnych więźniów politycznych. Koordynował działalność Caritasu Angoli.

10 sierpnia 1975 został mianowany biskupem Malanje, przyjął sakrę biskupią 31 sierpnia 1975 z rąk arcybiskupa Giovanniego De Andrea, delegata apostolskiego w Angoli. Objął funkcję wiceprzewodniczącego Konferencji Episkopatu Angoli (do 1981). W lutym 1977 przeszedł na stolicę arcybiskupią Lubango; przez pewien czas pełnił funkcję administratora apostolskiego ad nutum Sanctae Sedis diecezji Onjiva. Jesienią 1982 spędził miesiąc w rękach porywaczy z angolskiej partyzantki.

2 lutego 1983 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera S. Marco in Agro Laurentino. Od 16 lutego 1986 był arcybiskupem Luandy, zrezygnował z rządów archidiecezją w styczniu 2001 po osiągnięciu wieku emerytalnego (75 lat). Jego następcą został abp Damião António Franklin. Przewodniczący Konferencji Episkopatu Angoli i Wysp Św. Tomasza, uczestniczył w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie.

1 marca 2005 ukończył 80 lat i utracił prawo udziału w konklawe, nie mógł brać udziału w wyborze następcy zmarłego w kwietniu 2005 Jana Pawła II.

Po śmierci kard. Jozefa Tomki 8 sierpnia 2022 roku, został najstarszym żyjącym kardynałem^[2]. Zmarł 28 września 2024 w szpitalu w Luandzie^[3]. Po jego śmierci, najstarszym kardynałem został Argentyńczyk Estanislao Esteban Karlic (ur. 1926)^[4].

• Nota biograficzna Alexandre do Nascimento na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2023-06-29]. (wł.).
• Alexandre do Nascimento w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy  [dostęp 2023-06-29] (ang.)
• Alexandre do Nascimento [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2001-01-23]  (ang.).