Ana Tatiszwili – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ana Tatiszwili
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1990
Tbilisi

Wzrost

171 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2005

Zakończenie kariery

26 marca 2020

Trener

Ean Mayer, Dmitrij Tatiszwili

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 11 ITF

Najwyżej w rankingu

50 (8 października 2012)

Australian Open

2R (2012, 2015)

Roland Garros

1R (2011–2014, 2019)

Wimbledon

2R (2011, 2012)

US Open

4R (2012)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1 WTA, 8 ITF

Najwyżej w rankingu

59 (21 maja 2012)

Australian Open

1R (2012, 2013, 2015)

Roland Garros

2R (2013)

Wimbledon

1R (2012–2014)

US Open

3R (2011)

Ana Tatiszwili (ur. 3 lutego 1990 w Tbilisi) – tenisistka reprezentująca Stany Zjednoczone, do kwietnia 2014 roku grająca dla Gruzji.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Była tenisistką praworęczną z oburęcznym backhandem. Sklasyfikowana najwyżej na 50. miejscu w rankingu światowym, w październiku 2012 roku. Odniosła jedenaście zwycięstw singlowych w zawodach oraz osiem zwycięstw deblowych w turniejach rangi ITF. Treningi tenisowe rozpoczęła w wieku 4 lat. Wśród jej zainteresowań znajdowało się pływanie, natomiast jej ulubioną nawierzchnią były korty trawiaste.

We wrześniu 2011 roku Tatiszwili osiągnęła finał zawodów deblowych cyklu WTA Tour w Québecu. W meczu mistrzowskim razem z Jamie Hampton uległy Raquel Kops-Jones i Abigail Spears wynikiem 1:6, 6:3, 6–10. W 2013 roku awansowała do finału zawodów w Budapeszcie, gdzie wspólnie z Niną Bratczikową przegrały z parą Andrea HlaváčkováLucie Hradecká 4:6, 1:6. W sezonie 2014 odniosła deblowy triumf w Linzu, gdzie razem z Ralucą Olaru pokonały w finale Annikę Beck i Caroline Garcię 6:2, 6:1.

26 marca 2020 poinformowała o zakończeniu kariery zawodowej[1].

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra podwójna 3 (1–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 18 września 2011 Québec Twarda (hala) Stany Zjednoczone Jamie Hampton Stany Zjednoczone Raquel Kops-Jones
Stany Zjednoczone Abigail Spears
1:6, 6:3, 6–10
Finalistka 2. 14 lipca 2013 Budapeszt Ceglana Rosja Nina Bratczikowa Czechy Andrea Hlaváčková
Czechy Lucie Hradecká
4:6, 1:6
Zwyciężczyni 1. 12 października 2014 Linz Twarda (hala) Rumunia Raluca Olaru Niemcy Annika Beck
Francja Caroline Garcia
6:2, 6:1

Wygrane turnieje rangi ITF

[edytuj | edytuj kod]
turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

[edytuj | edytuj kod]
Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 15/06/2008 Stany Zjednoczone El Paso ITF 25 000 twarda Stany Zjednoczone Lauren Albanese 6:4, 6:3
2. 06/07/2008 Stany Zjednoczone Boston ITF 50 000 twarda Chan Chin-wei 2:6, 6:1, 6:3
3. 05/10/2008 Stany Zjednoczone Troy ITF 50 000 twarda Wielka Brytania Georgie Stoop 7:6(4), 6:4
4. 27/06/2009 Szwecja Kristienhamm ITF 25 000 ziemna Węgry Réka Luca Jani 6:1, 7:5
5. 30/05/2010 Włochy Grado ITF 25 000 ziemna Serbia Ana Jovanovic 6:7(3), 6:3, 6:4
6. 03/07/2011 Włochy Cuneo ITF 100 000 ziemna Holandia Arantxa Rus 6:4, 6:3
7. 13/10/2013 Stany Zjednoczone Macon ITF 25 000 twarda Chorwacja Ajla Tomljanović 6:1, 1:6, 7:5
8. 27/10/2013 Stany Zjednoczone Florence ITF 25 000 twarda Stany Zjednoczone Madison Brengle 6:2, 4:6, 6:4
9. 03/11/2013 Stany Zjednoczone New Braunfels ITF 50 000 twarda Bułgaria Elica Kostowa 6:4, 6:4
10. 26/01/2014 Stany Zjednoczone Daytona Beach ITF 25 000 ziemna Stany Zjednoczone Allie Kiick 6:1, 6:3
11. 21/09/2014 Stany Zjednoczone Albuquerque ITF 75 000 twarda Stany Zjednoczone Irina Falconi 6:2, 6:4

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wozniacki, Sharapova & the WTA stars who have retired in 2020. wtatennis.com, 2020-11-01. [dostęp 2020-11-01]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]