André-Thomas – Wikipedia, wolna encyklopedia

André-Thomas

Państwo działania	Francja
Data i miejsce urodzenia	19 listopada 1867 Paryż
Data i miejsce śmierci	21 lipca 1963 Paryż
profesor nauk medycznych
Specjalność: neurologia
Alma Mater	Uniwersytet Paryski
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

André-Thomas (ur. 19 listopada 1867 w Paryżu, zm. 21 lipca 1963 tamże) – francuski lekarz neurolog.

Urodził się jako Antoine Henri André-Thomas, ale w młodości zdecydował się odrzucić dwa nadane mu na chrzcie imiona. Zapisywał pierwsze imię i nazwisko z myślnikiem, dla odróżnienia od współczesnego mu fizjologa.

Studiował medycynę w Paryżu, specjalizował się w neurologii w Klinice Charcota. W 1893 został internem i przez kolejne trzy lata studiował neurologię u Jules'a Déjerine'a i Augusty Déjerine-Klumpke. Po objęciu przez Jules'a Déjerine'a katedry neurologii w 1910 był jego asystentem, a w ostatnich latach życia zastępcą. Po śmierci Dejerine'a katedrę objął Pierre Marie, którego pierwszą decyzją było zwolnienie wszystkich pracowników ze szkoły zmarłego konkurenta, w tym André-Thomasa i Augusty Déjerine-Klumpke.

Zajmował się głównie neuropatologią móżdżku i symptomatologią chorób móżdżku. Wspólnie z Jules'em Déjerine'em opisał zanik oliwkowo-mostowo-móżdżkowy. Opisał też objaw, zwany na jego cześć objawem André-Thomasa. W 1954 został współautorem książki poświęconej badaniu neurologicznemu noworodków.

• Cerebellar functions. New York: Journal of Nervous and Mental Diseases Pub. Co., 1912

• S.S. Duckett S.S., André-Thomas (1867–1963), „Journal of Neurology”, 247 (3), 2000, s. 235–236, DOI: 10.1007/s004150050574, PMID: 10787126 .
• André-Thomas. W: Stephen Ashwal: The Founders of child neurology. San Francisco: Norman Pub. in association with the Child Neurology Society, 1990, ss. 654–661. ISBN 0-930405-26-9.