Andrew Kratzmann – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrew Kratzmann

Państwo	Australia
Data i miejsce urodzenia	3 listopada 1971 Murgon
Wzrost	193 cm
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	1990
Zakończenie kariery	2003
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	299 (26 sierpnia 1991)
Australian Open	1R (1994)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	9
Najwyżej w rankingu	13 (13 marca 2000)
Australian Open	F (2000)
Roland Garros	QF (1999)
Wimbledon	QF (2000)
US Open	3R (1999, 2002)

Andrew Kratzmann (ur. 3 listopada 1971 w Murgonie) – australijski tenisista.

Jako zawodowy tenisista Kratzmann startował w latach 1990–2003.

W grze pojedynczej najlepszym wynikiem Australijczyka jest finał z roku 1990 turnieju rangi ATP Challenger Tour w Canberze, na nawierzchni trawiastej. W pojedynku finałowym przegrał z Brettem Stevenem. W roku 1994 zagrał w wielkoszlemowym Australian Open, jednak w meczu 1 rundy został pokonany przez Tomasa Nydahla. W rankingu singlowym najwyżej sklasyfikowany był pod koniec sierpnia 1991 roku na 299. miejscu.

W grze podwójnej wygrał 9 turniejów rangi ATP World Tour, w tym w roku 1999 rozgrywki rangi ATP Masters Series w Hamburgu. Partnerem deblowym Kratzmanna był wówczas Wayne Arthurs. Ponadto jest uczestnikiem 12 finałów turniejów ATP World Tour, w tym Australian Open z roku 2000, gdzie razem z Wayne’em Blackiem zmierzyli się z deblem Ellis Ferreira–Rick Leach. Mecz zakończył się rezultatem 6:4, 3:6, 6:3, 3:6, 18:16 dla pary Ferreira–Leach. W zestawieniu deblistów najwyższą pozycję Kratzmann osiągnął w marcu 2000 roku – nr 13.

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	9 stycznia 1994	Adelaide	Twarda	Mark Kratzmann	David Adams Byron Black	6:4, 6:3
Finalista	1.	16 lipca 1995	Båstad	Ceglana	Jon Ireland	Jan Apell Jonas Björkman	3:6, 0:6
Zwycięzca	2.	13 sierpnia 1995	San Marino	Ceglana	Jordi Arrese	Pablo Albano Federico Mordegan	7:6, 3:6, 6:2
Finalista	2.	17 marca 1996	Kopenhaga	Dywanowa (hala)	Wayne Arthurs	Libor Pimek Byron Talbot	6:7, 6:3, 3:6
Zwycięzca	3.	29 września 1996	Palermo	Ceglana	Marcos Ondruska	Cristian Brandi Emilio Sánchez	7:6, 6:4
Zwycięzca	4.	6 października 1996	Marbella	Ceglana	Jack Waite	Pablo Albano Lucas Arnold Ker	6:7, 6:3, 6:4
Finalista	3.	3 sierpnia 1997	Amsterdam	Ceglana	Libor Pimek	Paul Kilderry Nicolás Lapentti	6:3, 5:7, 6:7
Zwycięzca	5.	5 października 1997	Palermo	Ceglana	Libor Pimek	Hendrik Jan Davids Daniel Orsanic	3:6, 6:3, 7:6
Zwycięzca	6.	9 listopada 1997	Santiago	Ceglana	Hendrik Jan Davids	Julián Alonso Nicolás Lapentti	7:6, 5:7, 6:4
Zwycięzca	7.	3 maja 1998	Praga	Ceglana	Wayne Arthurs	Fredrik Bergh Nicklas Kulti	6:1, 6:1
Finalista	4.	2 sierpnia 1998	Kitzbühel	Ceglana	Joshua Eagle	Tom Kempers Daniel Orsanic	3:6, 4:6
Zwycięzca	8.	9 maja 1999	Hamburg	Ceglana	Wayne Arthurs	Paul Haarhuis Jared Palmer	2:6, 7:6(5), 6:2
Finalista	5.	29 stycznia 2000	Australian Open, Melbourne	Twarda	Wayne Black	Ellis Ferreira Rick Leach	4:6, 6:3, 3:6, 6:3, 16:18
Zwycięzca	9.	28 maja 2000	St. Pölten	Ceglana	Mahesh Bhupathi	Andrea Gaudenzi Diego Nargiso	7:6(10), 6:7(2), 6:4
Finalista	6.	24 czerwca 2001	Nottingham	Trawiasta	Paul Hanley	Donald Johnson Jared Palmer	4:6, 2:6
Finalista	7.	15 lipca 2001	Båstad	Ceglana	Simon Aspelin	Karsten Braasch Jens Knippschild	6:7(3), 6:4, 6:7(5)
Finalista	8.	29 lipca 2001	Kitzbühel	Ceglana	Simon Aspelin	Àlex Corretja Luis Lobo	1:6, 4:6
Finalista	9.	24 lutego 2002	Buenos Aires	Ceglana	Simon Aspelin	Gastón Etlis Martín Rodríguez	6:3, 3:6, 4–10
Finalista	10.	14 kwietnia 2002	Estoril	Ceglana	Simon Aspelin	Karsten Braasch Andriej Olchowski	3:6, 3:6
Finalista	11.	29 września 2002	Hongkong	Twarda	Wayne Arthurs	Jan-Michael Gambill Graydon Oliver	7:6(2), 4:6, 6:7(4)
Finalista	12.	28 września 2003	Bangkok	Twarda (hala)	Jarkko Nieminen	Jonatan Erlich Andy Ram	3:6, 6:7(4)

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22]  (ang.).