Daniel Orsanic – Wikipedia, wolna encyklopedia

Daniel Orsanic

Orsanic (w środku) z trofeum Pucharu Davisa, 2016
Państwo	Argentyna
Data i miejsce urodzenia	11 czerwca 1968 Buenos Aires
Wzrost	183 cm
Gra	leworęczny
Status profesjonalny	1989
Zakończenie kariery	2003
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	107 (15 listopada 1993)
Australian Open	1R (1994)
Roland Garros	1R (1992)
Wimbledon	1R (1991, 1993)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	8
Najwyżej w rankingu	24 (11 maja 1998)
Australian Open	1R (1998–2002)
Roland Garros	SF (1997, 2000)
Wimbledon	2R (2001)
US Open	3R (2000)

Daniel Orsanic (ur. 11 czerwca 1968 w Buenos Aires) – argentyński tenisista i trener tenisa, reprezentant kraju w Pucharze Davisa.

Karierę zawodową Orsanic rozpoczął w 1989 roku, a zakończył w 2003 roku.

W grze pojedynczej wygrał dwa turnieje kategorii ATP Challenger Tour, w 1989 roku w Goiânie i w 1993 roku w Lublanie.

W grze podwójnej Orsanic triumfował w ośmiu imprezach rangi ATP World Tour i osiągnął siedem finałów. W deblowych zawodach wielkoszlemowych najdalej doszedł w 1997 i 2000 roku podczas French Open. W edycji z 1997 roku startował razem z Lucasem Arnoldem Kerem, a w 2000 roku z Jaimem Oncinsem.

W 1999 roku wystąpił w Pucharze Davisa przeciwko Ekwadorowi w grze podwójnej, wspólnie z Lucasem Arnoldem Kerem.

W rankingu gry pojedynczej Orsanic najwyżej był na 107. miejscu (15 listopada 1993), a w klasyfikacji gry podwójnej na 24. pozycji (11 maja 1998).

Po zakończeniu kariery Orsanic zajął się pracą trenerską. Najpierw współpracował z Luisem Horną. W 2007 roku był kapitanem Argentyny, która wygrała drużynowy puchar świata. Później został zatrudniony przez José Acasuso. W 2008 roku, przed Rolandem Garrosem, zakończyli współpracę. W dalszych latach trenował Pablo Cuevasa. Od sezonu 2015 kapitan reprezentacji Argentyny w Pucharze Davisa, którą doprowadził do pierwszego w historii zwycięstwa podczas edycji z roku 2016^[1][2].

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	15 sierpnia 1993	San Marino	Ceglana	Olli Rahnasto	Juan Garat Roberto Saad	6:4, 1:6, 6:3
Zwycięzca	2.	31 lipca 1994	Hilversum	Ceglana	Jan Siemerink	David Adams Andriej Olchowski	6:4, 6:2
Finalista	1.	28 września 1997	Bukareszt	Ceglana	Hendrik Jan Davids	Luis Lobo Javier Sánchez	5:7, 5:7
Finalista	2.	5 października 1997	Palermo	Ceglana	Hendrik Jan Davids	Andrew Kratzmann Libor Pimek	6:3, 3:6, 6:7
Zwycięzca	3.	27 października 1997	Meksyk	Ceglana	Nicolás Lapentti	Luis Herrera Mariano Sánchez	4:6, 6:3, 7:6
Finalista	3.	12 lipca 1998	Gstaad	Ceglana	Cyril Suk	Gustavo Kuerten Fernando Meligeni	4:6, 5:7
Zwycięzca	4.	2 sierpnia 1998	Kitzbühel	Ceglana	Tom Kempers	Joshua Eagle Andrew Kratzmann	6:3, 6:4
Zwycięzca	5.	4 października 1998	Majorka	Ceglana	Pablo Albano	Jiří Novák David Rikl	7:6, 6:3
Finalista	4.	11 października 1998	Palermo	Ceglana	Pablo Albano	Donald Johnson Francisco Montana	4:6, 6:7
Finalista	5.	1 listopada 1998	Meksyk	Ceglana	David Roditi	Jiří Novák David Rikl	4:6, 2:6
Zwycięzca	6.	2 maja 1999	Monachium	Ceglana	Mariano Puerta	Massimo Bertolini Cristian Brandi	7:6, 3:6, 7:6
Zwycięzca	7.	25 lipca 1999	Stuttgart	Ceglana	Jaime Oncins	Ałeksandar Kitinow Jack Waite	6:2, 6:1
Finalista	6.	6 maja 2001	Monachium	Ceglana	Jaime Oncins	Petr Luxa Radek Štěpánek	7:5, 2:6, 6:7(5)
Finalista	7.	27 maja 2001	Sankt Pölten	Ceglana	Jaime Oncins	Petr Pála David Rikl	3:6, 7:5, 5:7
Zwycięzca	8.	30 września 2001	Palermo	Ceglana	Tomás Carbonell	Enzo Artoni Emilio Benfele Álvarez	6:2, 2:6, 6:2

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-21]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-21]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-21]  (ang.).