Tomás Carbonell – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 7 sierpnia 1968 |
Wzrost | 178 cm |
Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
Status profesjonalny | 1987 |
Zakończenie kariery | 2001 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 2 |
Najwyżej w rankingu | 40 (15 kwietnia 1996) |
Australian Open | 2R (1990, 1993, 1997) |
Roland Garros | 3R (1991, 1995) |
Wimbledon | 3R (1989, 1995) |
US Open | 3R (1990) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 22 |
Najwyżej w rankingu | 22 (9 października 1995) |
Australian Open | 2R (1994) |
Roland Garros | SF (1999, 2000) |
Wimbledon | 2R (1991, 1996, 1999, 2001) |
US Open | QF (1990) |
Tomás Carbonell Lladó (ur. 7 sierpnia 1968 w Barcelonie) – hiszpański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, zwycięzca French Open 2001 w grze mieszanej, olimpijczyk z Atlanty (1996).
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Startując w gronie juniorów w 1986 roku Hiszpan wywalczył tytuł gry podwójnej na Wimbledonie w parze z Petrem Kordą oraz na US Open wspólnie z Javierem Sánchezem.
Karierę zawodową Carbonell rozpoczął w 1987 roku, a zakończył w 2001 roku. W grze pojedynczej wygrał dwa tytuły rangi ATP World Tour oraz osiągnął dwa finały.
W grze podwójnej Hiszpan zwyciężył w dwudziestu dwóch turniejach z cyklu ATP World Tour i awansował do dziesięciu finałów.
W grze mieszanej Carbonell triumfował w 2001 roku podczas French Open w parze z Virginią Ruano Pascual. Hiszpańska para pokonała w finale 7:5, 6:3 Paolę Suárez i Jaimego Oncinsa.
W latach 1991–1996 reprezentował Hiszpanię w Pucharze Davisa. W singlu zagrał w dwóch spotkaniach, z których jedno wygrał oraz cztery mecze deblowe, z których w trzech zwyciężył.
Carbonell w 1996 zagrał w konkurencji gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich w Atlancie, dochodząc do ćwierćfinału wspólnie z Sergim Bruguerą.
W rankingu gry pojedynczej Carbonell najwyżej był na 40. miejscu (15 kwietnia 1996), a w klasyfikacji gry podwójnej na 22. pozycji (9 października 1995).
Finały w turniejach ATP World Tour
[edytuj | edytuj kod]Nazwa |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
ATP Tour World Championships / Tennis Masters Cup |
ATP Masters Series |
ATP Championship Series / ATP International Series Gold |
ATP World Series / ATP International Series |
Gra pojedyncza (2–2)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 9 lutego 1992 | Maceió | Ceglana | Christian Miniussi | 7:6(12), 5:7, 6:2 |
Finalista | 1. | 12 lipca 1992 | Båstad | Ceglana | Magnus Gustafsson | 7:5, 5:7, 4:6 |
Finalista | 2. | 19 czerwca 1994 | Sankt Pölten | Ceglana | Thomas Muster | 6:4, 2:6, 4:6 |
Zwycięzca | 2. | 31 marca 1996 | Casablanca | Ceglana | Gilbert Schaller | 7:5, 1:6, 6:2 |
Gra podwójna (22–10)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 16 listopada 1987 | São Paulo | Twarda | Sergio Casal | Gilad Blum Javier Sánchez | 3:6, 7:6, 4:6 |
Zwycięzca | 1. | 22 listopada 1987 | Buenos Aires | Ceglana | Sergio Casal | Jay Berger Horacio de la Peña | walkower |
Zwycięzca | 2. | 17 września 1989 | Madryt | Ceglana | Carlos Costa | Francisco Clavet Tomáš Šmíd | 7:5, 6:3 |
Zwycięzca | 3. | 1 października 1989 | Bordeaux | Ceglana | Carlos di Laura | Agustín Moreno Jaime Yzaga | 6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 4. | 24 czerwca 1990 | Genua | Ceglana | Udo Riglewski | Cristiano Caratti Federico Mordegan | 7:6, 7:6 |
Zwycięzca | 5. | 16 października 1990 | Bordeaux | Ceglana | Libor Pimek | Mansur Bahrami Yannick Noah | 6:3, 6:7, 6:2 |
Finalista | 2. | 11 listopada 1990 | Itaparica | Twarda | Marcos Aurelio Górriz | Mauro Menezes Fernando Roese | 6:7, 5:7 |
Zwycięzca | 6. | 4 sierpnia 1991 | Kitzbühel | Ceglana | Francisco Roig | Pablo Arraya Dmitrij Polakow | 6:7, 6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 7. | 12 lipca 1992 | Båstad | Ceglana | Christian Miniussi | Christian Bergström Magnus Gustafsson | 6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 8. | 11 października 1992 | Ateny | Ceglana | Francisco Roig | Marcelo Filippini Mark Koevermans | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 9. | 2 maja 1993 | Madryt | Ceglana | Carlos Costa | Luke Jensen Scott Melville | 7:6, 6:2 |
Zwycięzca | 10. | 13 czerwca 1993 | Florencja | Ceglana | Libor Pimek | Mark Koevermans Greg Van Emburgh | 7:6, 2:6, 6:1 |
Zwycięzca | 11. | 14 listopada 1993 | Buenos Aires | Ceglana | Carlos Costa | Sergio Casal Emilio Sánchez | 6:4, 6:4 |
Finalista | 3. | 30 października 1994 | Santiago | Ceglana | Francisco Roig | Karel Nováček Mats Wilander | 6:4, 6:7, 6:7 |
Finalista | 4. | 13 listopada 1994 | Buenos Aires | Ceglana | Francisco Roig | Sergio Casal Emilio Sánchez | 3:6, 2:6 |
Finalista | 5. | 12 lutego 1995 | Dubaj | Twarda | Francisco Roig | Grant Connell Patrick Galbraith | 2:6, 6:4, 3:6 |
Finalista | 6. | 5 marca 1995 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Francisco Roig | Martin Damm Anders Järryd | 3:6, 2:6 |
Zwycięzca | 12. | 26 marca 1995 | Casablanca | Ceglana | Francisco Roig | Emanuel Couto João Cunha e Silva | 6:4, 6:1 |
Zwycięzca | 13. | 18 czerwca 1995 | Porto | Ceglana | Francisco Roig | Jordi Arrese Àlex Corretja | 6:3, 7:6 |
Zwycięzca | 14. | 23 lipca 1995 | Stuttgart | Ceglana | Francisco Roig | Ellis Ferreira Jan Siemerink | 3:6, 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 15. | 8 października 1995 | Walencja | Ceglana | Francisco Roig | Tom Kempers Jack Waite | 7:5, 6:3 |
Finalista | 7. | 31 marca 1996 | Casablanca | Ceglana | Francisco Roig | Jiří Novák David Rikl | 6:7, 3:6 |
Zwycięzca | 16. | 14 kwietnia 1996 | Estoril | Ceglana | Francisco Roig | Tom Nijssen Greg Van Emburgh | 6:3, 6:2 |
Finalista | 8. | 22 lipca 1996 | Stuttgart | Ceglana | Francisco Roig | Libor Pimek Byron Talbot | 2:6, 7:5, 4:6 |
Finalista | 9. | 22 lutego 1998 | Antwerpia | Twarda | Francisco Roig | Wayne Ferreira Jewgienij Kafielnikow | 5:7, 6:3, 2:6 |
Finalista | 10. | 25 października 1998 | Lyon | Dywanowa (hala) | Francisco Roig | Olivier Delaître Fabrice Santoro | 2:6, 2:6 |
Zwycięzca | 17. | 11 kwietnia 1999 | Estoril | Ceglana | Donald Johnson | Jiří Novák David Rikl | 6:3, 2:6, 6:1 |
Zwycięzca | 18. | 19 września 1999 | Majorka | Ceglana | Lucas Arnold Ker | Alberto Berasategui Francisco Roig | 6:1, 6:4 |
Zwycięzca | 19. | 1 października 2000 | Palermo | Ceglana | Martín García | Pablo Albano Marc-Kevin Goellner | walkower |
Zwycięzca | 20. | 18 lutego 2001 | Viña del Mar | Ceglana | Lucas Arnold Ker | Mariano Hood Sebastián Prieto | 6:4, 2:6, 6:3 |
Zwycięzca | 21. | 25 lutego 2001 | Buenos Aires | Ceglana | Lucas Arnold Ker | Mariano Hood Sebastián Prieto | 5:7, 7:5, 7:6(5) |
Zwycięzca | 22. | 30 września 2001 | Palermo | Ceglana | Daniel Orsanic | Enzo Artoni Emilio Benfele Álvarez | 6:2, 2:6, 6:2 |
Gra mieszana (1–0)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 9 czerwca 2001 | French Open, Paryż | Ceglana | Virginia Ruano Pascual | Paola Suárez Jaime Oncins | 7:5, 6:3 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-01-30] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-01-30] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-01-30] (ang.).