Liezel Huber – Wikipedia, wolna encyklopedia
Wimbledon 2013 | |
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 21 sierpnia 1976 |
Wzrost | 180 cm |
Gra | praworęczna |
Status profesjonalny | 1993 |
Zakończenie kariery | 2017 |
Trener | Tony Huber |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 0 |
Najwyżej w rankingu | 131 (29 marca 1999) |
Australian Open | 3Q (2002) |
Roland Garros | 2R (1998) |
Wimbledon | 2Q (2002) |
US Open | 1R (1998) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 53 WTA, 11 ITF |
Najwyżej w rankingu | 1 (12 listopada 2007) |
Australian Open | W (2007) |
Roland Garros | F (2005) |
Wimbledon | W (2005, 2007) |
US Open | W (2008, 2011) |
Strona internetowa |
Liezel Huber, z domu Horn (ur. 21 sierpnia 1976 w Durbanie) – amerykańska tenisistka, do 2007 roku reprezentująca ojczystą Republikę Południowej Afryki; specjalistka gry podwójnej; zwyciężczyni pięciu turniejów wielkoszlemowych w tej konkurencji, dwukrotna mistrzyni i trzykrotna wicemistrzyni w grze mieszanej; była liderka deblowej klasyfikacji WTA; zwyciężczyni deblowego turnieju Mistrzyń w latach 2007, 2008 i 2011. Reprezentantka obydwu krajów w rozgrywkach Pucharu Federacji oraz w letnich igrzyskach olimpijskich (Sydney 2000 w barwach Republiki Południowej Afryki i Pekin 2008 oraz Londyn 2012 w barwach Stanów Zjednoczonych). Tenisistka praworęczna z oburęcznym bekhendem.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Występy juniorskie
[edytuj | edytuj kod]Liezel zadebiutowała w rozgrywkach juniorskich podczas Wimbledonu w 1992 roku, ale odpadła już w drugiej rundzie. W gronie zawodników do lat osiemnastu występowała do 1994. Już wtedy osiągała lepsze wyniki w grze podwójnej. W 1992 była w juniorskim ćwierćfinale deblowym French Open i półfinale Wimbledonu. Była liderką rankingu juniorek w Republice Południowej Afryki.
Gra pojedyncza
[edytuj | edytuj kod]W styczniu 1995 roku Liezel po raz pierwszy wzięła udział w eliminacjach do turnieju WTA. Miało to miejsce w nowozelandzkim Auckland, odpadła w drugiej rundzie. Dopiero pod koniec kwietnia w Budapeszcie zadebiutowała w drabince głównej, przegrywając spotkanie otwarcia z Eleną Wagner, najwyżej rozstawioną. W czerwcu 1996 zwyciężyła pierwsze profesjonalne spotkanie w stolicy Węgier z Tiną Pliwelicz 6:2, 6:4. Jej singlowe występy w WTA nadal miały charakter „gościnny”, bowiem więcej czasu poświęcała imprezom Międzynarodowej Federacji Tenisowej, gdzie odnosiła niemałe sukcesy. W czerwcu 1997 wzięła udział w kwalifikacjach do wielkoszlemowego Roland Garros, ale została pokonana już w pierwszej rundzie. Rok później przebrnęła paryskie kwalifikacje, ulegając w meczu otwarcia Caroline Dhenin. Wynik powtórzyła na US Open. W sezonie 1999 wspięła się na najwyższe w karierze, 131. miejsce w rankingu indywidualnym. Wkrótce odnotowała gwałtowny spadek na liście światowej, gdyż po US Open nie grała już turniejów indywidualnych. W listopadzie 2001 osiągnęła najlepszy indywidualny wynik, jakim był ćwierćfinał w Pattaya, przegrany z Henrietą Nagyovą. Potem już coraz rzadziej występowała indywidualnie, wreszcie w 2004 roku definitywnie zrezygnowała z singla.
Gra podwójna
[edytuj | edytuj kod]1994-1998
[edytuj | edytuj kod]Huber poświęciła się wyłącznie karierze deblowej. Swój debiut w grze podwójnej odnotowała w kwietniu 1994 roku w Amelia Island. Partnerowała jej Lenka Laskova i odpadły w pierwszej rundzie z Elly Hakimi i Danielle Scott. Kolejny występ zawodniczki z południowej Afryki w cyklu WTA był już o wiele lepszy, a mianowicie razem z Dominique Van Roost doszły do półfinału w Tokio. W 1995 z rodaczką Mariaan de Swardt po raz pierwszy wystąpiły w Wielkim Szlemie, ale na starcie zostały pokonane przez Patty Fendick i Mary Joe Fernandez. W sezonie tym Horn grywała z różnymi partnerkami, najczęściej jednak z Belgijką Van Roost. Lata 1996 i 1997 spędziła, grając w imprezach ITF. W styczniu 1998 ponownie pojawiła się w profesjonalnych rozgrywkach. Razem z Paolą Suárez doszła do ćwierćfinału w Gold Coast. Była też w półfinale w Oklahoma City i Budapeszcie z Laurą Golarsą. W czerwcu 1998 zawitała w Warszawie i to tutaj, wespół z Karin Kschwendt, osiągnęła pierwszy zawodowy finał. Na koniec roku doszła do półfinału w Pattaya.
1999
[edytuj | edytuj kod]W 1999 przebiła się do czołowej setki deblowej klasyfikacji WTA. Razem z Sonyą Jeyaseelan były w ćwierćfinale w Berlinie, gdzie uległy Janie Novotnej i Patricii Tarabini. Wkrótce z Katariną Srebotnik awansowały do trzeciej rundy French Open, gdzie trafiły na Annę Kurnikową i Martinę Hingis. Prawdziwą niespodziankę sprawiły, dochodząc do półfinału Wimbledonu, w którym lepsze okazały się Lindsay Davenport i Corina Morariu. Horn, razem z Kimberly Po, zaliczyła jeszcze ćwierćfinał US Open, w którym przegrały z Arantxą Sánchez Vicario i Łarysą Neiland.
2000
[edytuj | edytuj kod]Sezon 2000 rozpoczęła z opóźnieniem, ale za to mocnym akcentem. Z Laurą Montalvo doszły do półfinałów turnieju pierwszej kategorii na Florydzie. Z tą samą tenisistką Horn awansowała do jednej czwartej Roland Garros (porażka z Ruano Pascual i Suarez). Pod koniec sezonu doszła do finału w Kuala Lumpur.
2002
[edytuj | edytuj kod]Po serii bardzo dobrych występów w roku 2002 udało jej się zdobyć pierwszy profesjonalny tytuł. Stało się to w Tokio. Tydzień później triumfowała również w Szanghaju, a w ostatnim występie sezonu była w finale w Pattaya.
Razem z Nicole Arendt wygrała turniej w Auckland w styczniu 2002. Następnie znalazła się w trzeciej rundzie Australian Open. Na paryskich kortach niedaleko Lasku Bolońskiego doszła do półfinału, ustanawiając swój największy życiowy wynik. Zakwalifikowała się do Masters, ale odpadła już w pierwszym meczu. Towarzysząc Magdalenie Maleewej, wygrała zawody w Miami w roku 2003. Zwycięstwo odniosła także w Sarasocie, ale tym razem u boku wybitnej Amerykanki, Martiny Navrátilovej. Triumfowała w Warszawie (z Maleewą), Madrycie (z Jill Craybas) i Linzu (z Ai Sugiyamą). Huber nadal nie miała stałej partnerki deblowej.
2004
[edytuj | edytuj kod]Bardzo dobre występy w Australian Summer 2004 zwieńczyła kolejnym półfinałem wielkoszlemowym, tym razem w Melbourne (z Maleewą). Wygrała też zawody w Hajdarabadzie. W czerwcu, na kortach londyńskiego Wimbledonu, odniosła nowy największy sukces w karierze w postaci wielkoszlemowego wicemistrzostwa. Partnerowała Sugiyamie, a w decydującym meczu uległy Carze Black i Rennae Stubbs. Na US Open razem z Tamarine Tanasugarn weszła do ćwierćfinału.
2005
[edytuj | edytuj kod]W sezonie 2005 zaczęła częściej występować z Zimbabwejką Carą Black, z którą to osiągnęły mistrzostwa w Rzymie oraz na Wimbledonie (w finale pokonały Amélie Mauresmo i Swietłanę Kuzniecową). Jako rozstawione z numerem drugim doszły do finału French Open, ale uległy w nim Ruano Pascual i Suarez. Po Wimbledonie Huber nabawiła się kontuzji kolana, która zakończyła się operacją i zmusiła tenisistkę do półrocznej przerwy w występach.
2006
[edytuj | edytuj kod]Drogi jej i Black ponownie się rozeszły. W 2006 roku Huber wygrała w Bangalore razem z Mirzą, w Strasburgu z Navratilovą, w Kolkacie ponownie z Mirzą; wielokrotnie docierała do finałów, nie wystąpiła w Masters. Po tym sezonie Black rozstała się z dotychczasową partnerką deblową, Rennae Stubbs i wznowiła współpracę z Liezel. W styczniu zdobyły mistrzostwo Australian Open, wygrywając seryjnie kolejne turnieje (Paryż, Antwerpia, Dubaj, Wimbledon, San Diego, Moskwa i Linz). W listopadzie triumfowały w turnieju Mistrzyń, w finale pokonując Srebotnik i Sugiyamę.
2008
[edytuj | edytuj kod]W sezonie 2008 nie zdołały obronić mistrzostwa z Melbourne, pokonane w ćwierćfinale przez późniejsze zwyciężczynie, ukraińskie siostry Alonę i Katerynę Bondarenko. Niespodziewanie przegrały w pierwszej rundzie w Paryżu; wkrótce dotarły do finału w Dosze. W marcu przyznano Huber i Black nagrody WTA dla najlepszej pary deblowej sezonu. W kwietniu Liezel zadebiutowała w turnieju o Puchar Federacji w barwach Stanach Zjednoczonych. Razem z Vanią King pokonały Swietłanę Kuzniecową i Jelenę Wiesninę 7:6(3), 6:4. Triumfowały w Rzymie, eliminując w decydującej rozgrywce Llagosterę Vives i Martínez Sánchez. We French Open doszły do półfinału, ale zwyciężyły w Birmingham oraz Eastbourne. W półfinale Wimbledonu niespodziewanie przegrały z powracającą parą deblistek Stosur i Raymond.
Pod koniec lipca 2008 roku Huber w parze z Carą Black triumfowały w turnieju Bank of the West Classic w Stanford, pokonując w finale Jelenę Wiesninę i Wierę Zwonariową z Rosji 6:4, 6:3. Niespełna dwa tygodnie później ponownie w parze z Black odniosła spektakularne zwycięstwo, wygrywając w turnieju pierwszej kategorii Rogers Cup w Montrealu. Para Huber/Black pokonała w finale Mariję Kirilenko i Flavię Pennettę 6:1, 6:1.
W turnieju US Open Huber w parze z Carą Black, pokonała w finale Australijkę Samanthę Stosur i Amerykankę Lisę Raymond 6:3, 7:6(6), biorąc tym samym rewanż za porażkę w półfinale Wimbledonu. Ponadto Liezel w parze z Brytyjczykiem Jamiem Murrayem dotarła do finału rozgrywek gry mieszanej, ulegając w nim swojej partnerce deblowej Carze Black i Hindusowi Leandrowi Paesowi 6:7, 4:6. W halowej części sezonu Huber i Black wygrały turnieje w Zurychu (finał z Anną-Leną Grönefeld i Patty Schnyder) oraz Sony Ericsson Championships w Dosze po finale z Květą Peschke i Rennae Stubbs. Zagrały również w finałach w Moskwie i Linzu.
2009
[edytuj | edytuj kod]Na początku roku 2009 Black i Huber osiągnęły ćwierćfinały w Brisbane (pokonane przez Danielę Hantuchovą i Ai Sugiyamę), w Australian Open (z tymi samymi przeciwniczkami) i półfinał w Sydney (z Nathalie Dechy i Casey Dellacquą). Liezel wystąpiła w ćwierćfinale Pucharu Federacji przeciwko Argentynkom i wygrała spotkanie deblowe, partnerując Julie Ditty. Wkrótce liderki rankingu triumfowały w Paryżu i Dubaju (w tym drugim finale pokonując Agnieszkę Radwańską i Mariję Kirilenko), po czym odniosły zaskakującą porażkę w drugiej rundzie w Indian Wells z Alisą Klejbanową i Monicą Niculescu.
2012
[edytuj | edytuj kod]W sezonie 2012 w parze z Lisą Raymond wygrała turniej na kortach twardych w hali we francuskim Paryżu. W finale para pokonała Annę-Lenę Grönefeld i Petrę Martić wynikiem 7:6(3), 6:1[1]. Tydzień później para wygrała zawody rangi Premier 5 w Dosze. Rywalkami w finale były rodaczki Raquel Kops-Jones oraz Abigail Spears. Mecz zakończył się wynikiem 6:3, 6:1. W kolejnym tygodniu Amerykanki znów wygrały turniej deblowy rangi Premier. W Dubaju zawodniczki pokonały Sanię Mirzę i Jelenę Wiesninę wynikiem 6:2, 6:1[2]. W marcu na kortach Indian Wells para znów pokonała Mirzę i Wiesninę. Mecz zakończył się wynikiem 6:2, 6:3[3]. W czerwcu debel przegrał w finale w turnieju w Birmingham. Lepsze okazały się Tímea Babos i Hsieh Su-wei, którym Amerykanki uległy w finale 5:7, 7:6(2), 8-10. W następnym tygodniu również znalazły się w finale turnieju na nawierzchni trawiastej. W Eastbourne musiały uznać wyższość Nurii Llagostery Vives i Maríí José Martínez Sánchez po kreczu poniesionym przy stanie 4:6. Razem z Raymond zdobyły czwarte miejsce na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012 w grze podwójnej. W meczu o trzecie miejsce przegrały 6:4, 4:6, 1:6 z Mariją Kirilenko i Nadieżdą Pietrową. W grze mieszanej wystąpiła razem z Bobem Bryanem, ale para odpadła w pierwszej rundzie. Kolejny triumf w grze podwójnej odniosła w New Haven. Podczas US Open Huber broniła tytułu w parze z Lisą Raymond. Amerykanki, rozstawione z numerem pierwszym, odpadły w trzeciej rundzie, ulegając Hsieh Su-wei i Anabel Medinie Garrigues 4:6, 6:2, 4:6. Podczas tej samej imprezy Huber spróbowała swoich sił także w mikście. Amerykanka i jej partner Maks Mirny dotarli do półfinału, gdzie przegrali z Květą Peschke i Marcinem Matkowskim 5:7, 2:6. Po tym turnieju Huber i jej partnerka deblowa Lisa Raymond straciły pozycję liderek deblowego rankingu WTA na rzecz Sary Errani. W kończących sezon Mistrzostwach WTA para osiągnęła półfinał, w którym przegrała z Czeszkami Hlaváčkovą i Hradecką, co spowodowało spadek Huber na ósmą pozycję w rankingu WTA deblistek.
2013
[edytuj | edytuj kod]Sezon 2013 Huber rozpoczęła od ćwierćfinałów w Brisbane i Sydney. Podczas Australian Open osiągnęła trzecią rundę debla, natomiast w mikście przegrała w drugim meczu. W Paryżu, gdzie grała razem z Andreą Hlaváčkovą, odpadła dopiero z Errani i Vinci w finale. W Dosze i Dubaju nie przeszła pierwszej rundy. W Indian Wells i Miami natomiast osiągnęła ćwierćfinały. Kolejny finał – w Charleston – ponownie osiągnęła z Hlaváčkovą. Zawody w Stuttgarcie zakończyła na ćwierćfinale. W Madrycie, Rzymie, Brukseli i na French Open nie wygrała meczu. W mikście w stolicy Francji awansowała natomiast do półfinału. Turnieje na trawie w Birmingham i Eastbourne kończyła na ćwierćfinale. Na Wimbledonie w deblu i w mikście awansowała do trzeciej rundy.
2014
[edytuj | edytuj kod]Sezon 2014 rozpoczęła od startów z Chan Hao-ching, jednak w pierwszych sześciu turniejach zdołały wygrać tylko pięć spotkań. Od turnieju w Miami powróciła do Lisy Raymond. Doszły wspólnie do półfinału w Oeiras i Norymberdze. Przegrały w trzeciej rundzie French Open, gdzie uległy późniejszym triumfatorkom Hsieh Su-wei i Peng Shuai 0:6, 2:6. Przegrały w ćwierćfinałach w Birmingham i Eastbourne. Podczas Wimbledonu przegrały już w drugiej rundzie z parą Shūko Aoyama – Renata Voráčová 6:0, 6:7(5), 4:6. Był to ostatni występ Huber w rozgrywkach WTA, choć oficjalnie nie ogłosiła zakończenia kariery.
2016-2017
[edytuj | edytuj kod]Po dwóch latach przerwy powróciła do startów. W czerwcu 2016 roku wystąpiła wspólnie z Maegan Manasse w turnieju ITF w Baton Rouge. Przegrały w drugim meczu. W styczniu 2017 roku drugi raz wystartowała w turnieju. Tym razem z Marią Sanchez wystąpiła w Sydney. W pierwszej rundzie stanęły naprzeciw groźnym Darji Gawriłowej i Darji Kasatkinie. Mimo prowadzenia 6:1 i 4:1 w drugiej partii przegrały w supertiebreaku do 7. Mimo porażki w pierwszym meczu turnieju powróciła do rankingu WTA w notowaniu z dnia 16 stycznia 2017 roku. Podczas wielkoszlemowego Australian Open osiągnęła drugą rundę. To był jednak ostatni występ Amerykanki na zawodowych korach w cyklu WTA Tour. Zakończenie kariery ogłosiła w kwietniu 2017 roku[4]. We wrześniu wystąpiła jeszcze gościnnie w turnieju gry mieszanej podczas US Open. U boku Danny’ego Thomasa przegrała w pierwszej rundzie z rozstawioną z numerem ósmym parą Lucie Hradecká – Marcin Matkowski 4:6, 4:6.
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- 2005 – Najlepszy Sportowiec Republiki Południowej Afryki
- 2005 – WTA Awards: Nagroda za działalność charytatywną
- 2007 – WTA Awards: Najlepsza Para Deblowa (z Carą Black)
- 2007 – WTA Awards: Player Service
- 2007 – WTA Awards: Nagroda za działalność charytatywną
- 2008 – WTA Awards: Najlepsza Para Deblowa (z Carą Black)
- 2008 – WTA Awards: Player Service
- 2009 – WTA Awards: Player Service
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jest córką Jana i Sici Horn. Ma siostrę bliźniaczkę, Monitę i brata Janusa. 19 lutego 2000 roku poślubiła Tony’ego Hubera. Ślub odbył się w Durbanie. Tenisistka przeprowadziła się wkrótce do Houston w stanie Teksas w Stanach Zjednoczonych. 25 lipca 2007 roku Liezel otrzymała obywatelstwo amerykańskie i zaczęła reprezentować to państwo. 27 września 2012 wraz z mężem adoptowali chłopca, który otrzymał imiona Joshua Jacob[5].
W 2005 utworzyła fundację charytatywną Liezel’s Cause, w celu zebrania pieniędzy i podstawowych środków do życia dla ofiar huraganu Katrina. W marcu 2007 kupiła działkę o powierzchni dziesięciu akrów, gdzie właśnie zakończyła budowę jedenastu kortów o twardej nawierzchni. W marcu 2008 otworzyła tam Huber Tennis Ranch.
Historia występów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
Występy w grze pojedynczej
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | Z-P | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 – 0 | |||||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | 1 – 1 | |||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 – 0 | |||||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | 0 – 1 | |||||||||||||
Ranking na koniec roku | 778 | 581 | 287 | 356 | 212 | 149 | 148 | 299 | 444 | 180 | 220 | 765 | 1 – 2 |
Występy w grze podwójnej
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | Tytuły | Z-P |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | 2R | A | A | 1R | 1R | A | 2R | 3R | A | SF | 2R | 3R | W | QF | QF | F | SF | QF | 3R | 3R | A | A | 2R | 1 / 17 | 39 – 16 |
French Open | A | A | A | 1R | A | 2R | 1R | 3R | QF | 2R | SF | 1R | 1R | F | 2R | SF | SF | SF | SF | SF | 1R | 1R | 3R | A | A | A | 0 / 19 | 39 – 19 |
Wimbledon | A | A | A | 1R | A | 1R | 1R | SF | 2R | 1R | 2R | 3R | F | W | QF | W | SF | SF | SF | QF | SF | 3R | 2R | A | A | A | 2 / 19 | 50 – 17 |
US Open | A | A | A | 1R | 1R | A | 1R | QF | 2R | 2R | 2R | QF | QF | A | 3R | 2R | W | F | F | W | 3R | 3R | A | A | A | A | 2 / 17 | 41 – 15 |
Ranking na koniec roku | 338 | 388 | 112 | 181 | 130 | 106 | 57 | 37 | 43 | 21 | 18 | 12 | 11 | 6 | 17 | 1 | 1 | 1 | 3 | 1 | 8 | 22 | 51 | – | – | 401 | 5 / 72 | 169 – 67 |
Występy w grze mieszanej
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | Tytuły | Z-P |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 2R | A | SF | F | 2R | SF | 2R | 2R | 1R | 2R | QF | 2R | 1R | A | A | 1R | 0 / 14 | 22 – 14 |
French Open | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | QF | 2R | QF | QF | W | 1R | 1R | QF | SF | 2R | A | A | A | 1 / 17 | 25 – 16 |
Wimbledon | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | 1R | F | 3R | SF | 3R | SF | 2R | 2R | SF | SF | 2R | QF | SF | 3R | 2R | A | A | A | 0 / 18 | 38 – 18 |
US Open | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | 1R | QF | A | 1R | SF | F | SF | W | 2R | SF | QF | A | A | A | 1R | 1 / 12 | 30 – 11 |
2 / 61 | 115 – 59 |
Finały turniejów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]Gra podwójna
[edytuj | edytuj kod]Rezultat | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki w finale | Wynik finału |
Finalistka | 2004 | Wimbledon | Trawiasta | Ai Sugiyama | Cara Black Rennae Stubbs | 6:3, 7:6(5) |
Finalistka | 2005 | French Open | Ziemna | Cara Black | Virginia Ruano Pascual Paola Suárez | 4:6, 6:3, 6:3 |
Zwyciężczyni | 2005 | Wimbledon | Trawiasta | Cara Black | Swietłana Kuzniecowa Amélie Mauresmo | 6:2, 6:1 |
Zwyciężczyni | 2007 | Australian Open | Twarda | Cara Black | Chan Yung-jan Chuang Chia-jung | 6:4, 6:7(4), 6:1 |
Zwyciężczyni | 2007 | Wimbledon | Trawiasta | Cara Black | Katarina Srebotnik Ai Sugiyama | 3:6, 6:3, 6:2 |
Zwyciężczyni | 2008 | US Open | Twarda | Cara Black | Lisa Raymond Samantha Stosur | 6:3, 7:6(8) |
Finalistka | 2009 | US Open | Twarda | Cara Black | Serena Williams Venus Williams | 6:2, 6:2 |
Finalistka | 2010 | Australian Open | Twarda | Cara Black | Serena Williams Venus Williams | 6:4, 6:3 |
Finalistka | 2010 | US Open | Twarda | Nadieżda Pietrowa | Vania King Jarosława Szwiedowa | 2:6, 6:4, 7:6(4) |
Zwyciężczyni | 2011 | US Open | Twarda | Lisa Raymond | Vania King Jarosława Szwiedowa | 4:6, 7:6(5), 7:6(3) |
Gra mieszana
[edytuj | edytuj kod]Rezultat | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy w finale | Wynik finału |
Finalistka | 2001 | Wimbledon | Trawiasta | Mike Bryan | Leoš Friedl Daniela Hantuchová | 4:6, 6:3, 6:2 |
Finalistka | 2005 | Australian Open | Twarda | Kevin Ullyett | Samantha Stosur Scott Draper | 6:2, 2:6, 10–6 |
Finalistka | 2008 | US Open | Twarda | Jamie Murray | Leander Paes Cara Black | 7:6(6), 6:4 |
Zwyciężczyni | 2009 | French Open | Ziemna | Bob Bryan | Vania King Marcelo Melo | 5:7, 7:6(5), 10–7 |
Zwyciężczyni | 2010 | US Open | Twarda | Bob Bryan | Květa Peschke Aisam-ul-Haq Qureshi | 6:4, 6:4 |
Finały turniejów WTA
[edytuj | edytuj kod]Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1988 – 2008 | |
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V | |
2009 – 2020 | |
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) |
Gra podwójna 92 (53–39)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 19 lipca 1998 | Warszawa | Ceglana | Karin Kschwendt | Karina Habšudová Olga Lugina | 6:7(2), 5:7 |
Finalistka | 2. | 12 listopada 2000 | Kuala Lumpur | Twarda | Vanessa Webb | Henrieta Nagyová Sylvia Plischke | 4:6, 6:7(4) |
Zwyciężczyni | 1. | 23 września 2001 | Tokio (Toyota) | Twarda | Cara Black | Kim Clijsters Ai Sugiyama | 6:1, 6:3 |
Zwyciężczyni | 2. | 7 października 2001 | Tokio – Japan Open | Twarda | Rachel McQuillan | Janet Lee Wynne Prakusya | 6:2, 6:0 |
Zwyciężczyni | 3. | 14 października 2001 | Szanghaj | Twarda | Lenka Němečková | Evie Dominikovic Tamarine Tanasugarn | 6:0, 7:5 |
Finalistka | 3. | 11 listopada 2001 | Pattaya | Twarda | Wynne Prakusya | Åsa Carlsson Iroda Tulyaganova | 6:4, 3:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 6 stycznia 2002 | Auckland | Twarda | Nicole Arendt | Květa Hrdličková Henrieta Nagyová | 7:5, 6:4 |
Zwyciężczyni | 5. | 30 marca 2003 | Miami | Twarda | Magdalena Maleewa | Shinobu Asagoe Nana Miyagi | 6:4, 3:6, 7:5 |
Zwyciężczyni | 6. | 6 kwietnia 2003 | Sarasota | Ceglana | Martina Navrátilová | Shinobu Asagoe Nana Miyagi | 7:6(8), 6:3 |
Zwyciężczyni | 7. | 4 maja 2003 | Warszawa | Ceglana | Magdalena Maleewa | Eleni Daniilidu Francesca Schiavone | 3:6, 6:4, 6:2 |
Zwyciężczyni | 8. | 24 maja 2003 | Madryt | Ceglana | Jill Craybas | Rita Grande Angelique Widjaja | 6:4, 7:6(6) |
Zwyciężczyni | 9. | 26 października 2003 | Linz | Twarda (hala) | Ai Sugiyama | Marion Bartoli Silvia Farina Elia | 6:1, 7:6(6) |
Finalistka | 4. | 11 stycznia 2004 | Gold Coast | Twarda | Magdalena Maleewa | Swietłana Kuzniecowa Jelena Lichowcewa | 3:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 10. | 22 lutego 2004 | Hajdarabad | Twarda | Sania Mirza | Li Ting Sun Tiantian | 7:6(1), 6:4 |
Finalistka | 5. | 4 lipca 2004 | Wimbledon | Trawiasta | Ai Sugiyama | Cara Black Rennae Stubbs | 3:6, 6:7(5) |
Finalistka | 6. | 8 sierpnia 2004 | Montreal | Twarda | Tamarine Tanasugarn | Shinobu Asagoe Ai Sugiyama | 0:6, 3:6 |
Finalistka | 7. | 7 listopada 2004 | Filadelfia | Twarda (hala) | Corina Morariu | Lisa Raymond Alicia Molik | 5:7, 4:6 |
Finalistka | 8. | 26 lutego 2005 | Doha | Twarda | Cara Black | Alicia Molik Francesca Schiavone | 3:6, 4:6 |
Finalistka | 9. | 8 maja 2005 | Berlin | Ceglana | Cara Black | Jelena Lichowcewa Wiera Zwonariowa | 6:4, 4:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 11. | 15 maja 2005 | Rzym | Ceglana | Cara Black | Marija Kirilenko Anabel Medina Garrigues | 6:0, 4:6, 6:1 |
Finalistka | 10. | 4 czerwca 2005 | French Open | Ceglana | Cara Black | Virginia Ruano Pascual Paola Suárez | 6:4, 3:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 12. | 2 lipca 2005 | Wimbledon | Trawiasta | Cara Black | Swietłana Kuzniecowa Amélie Mauresmo | 6:2, 6:1 |
Zwyciężczyni | 13. | 19 lutego 2006 | Bangalore | Twarda | Sania Mirza | Anastasija Rodionowa Jelena Wiesnina | 6:3, 6:3 |
Finalistka | 11. | 1 kwietnia 2006 | Miami | Twarda | Martina Navrátilová | Lisa Raymond Samantha Stosur | 4:6, 5:7 |
Finalistka | 12. | 9 kwietnia 2006 | Amelia Island | Ceglana | Sania Mirza | Shinobu Asagoe Katarina Srebotnik | 2:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 14. | 27 maja 2006 | Strasburg | Ceglana | Martina Navrátilová | Martina Müller Andreea Ehritt-Vanc | 6:2, 7:6(1) |
Finalistka | 13. | 18 czerwca 2006 | Birmingham | Trawiasta | Jill Craybas | Jelena Janković Li Na | 2:6, 4:6 |
Finalistka | 14. | 26 czerwca 2006 | Eastbourne | Trawiasta | Martina Navrátilová | Swietłana Kuzniecowa Amélie Mauresmo | 2:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 15. | 24 września 2006 | Kolkata | Dywanowa (hala) | Sania Mirza | Julija Bejhelzimer Juliana Fedak | 6:4, 6:0 |
Finalistka | 15. | 1 października 2006 | Luksemburg | Twarda (hala) | Anna-Lena Grönefeld | Francesca Schiavone Květa Peschke | 6:2, 4:6, 1:6 |
Finalistka | 16. | 22 października 2006 | Zurych | Twarda (hala) | Katarina Srebotnik | Cara Black Rennae Stubbs | 5:7, 5:7 |
Zwyciężczyni | 16. | 27 stycznia 2007 | Australian Open | Twarda | Cara Black | Chan Yung-jan Chuang Chia-jung | 6:4, 6:7(4), 6:1 |
Zwyciężczyni | 17. | 11 lutego 2007 | Paryż | Dywanowa (hala) | Cara Black | Gabriela Navrátilová Vladimíra Uhlířová | 6:2, 6:0 |
Zwyciężczyni | 18. | 18 lutego 2007 | Antwerpia | Dywanowa (hala) | Cara Black | Jelena Lichowcewa Jelena Wiesnina | 7:5, 4:6, 6:1 |
Zwyciężczyni | 19. | 24 lutego 2007 | Dubaj | Twarda | Cara Black | Swietłana Kuzniecowa Alicia Molik | 7:6(6), 6:4 |
Finalistka | 17. | 3 kwietnia 2007 | Miami | Twarda | Cara Black | Lisa Raymond Samantha Stosur | 4:6, 6:3, 2–10 |
Zwyciężczyni | 20. | 14 lipca 2007 | Wimbledon | Trawiasta | Cara Black | Katarina Srebotnik Ai Sugiyama | 3:6, 6:3, 6:2 |
Zwyciężczyni | 21. | 5 sierpnia 2007 | San Diego | Twarda | Cara Black | Wiktoryja Azaranka Anna Czakwetadze | 7:5, 6:4 |
Finalistka | 18. | 19 sierpnia 2007 | Toronto | Twarda | Cara Black | Katarina Srebotnik Ai Sugiyama | 4:6, 6:2, 5–10 |
Finalistka | 19. | 25 sierpnia 2007 | New Haven | Twarda | Cara Black | Sania Mirza Mara Santangelo | 1:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 22. | 14 października 2007 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Cara Black | Wiktoryja Azaranka Tacciana Puczak | 4:6, 6:1, 10–7 |
Zwyciężczyni | 23. | 28 października 2007 | Linz | Twarda (hala) | Cara Black | Katarina Srebotnik Ai Sugiyama | 6:2, 3:6, 10–8 |
Zwyciężczyni | 24. | 11 listopada 2007 | Sony Ericsson Championships | Twarda (hala) | Cara Black | Katarina Srebotnik Ai Sugiyama | 5:7, 6:3, 10–8 |
Zwyciężczyni | 25. | 17 lutego 2008 | Antwerpia | Dywanowa (hala) | Cara Black | Květa Peschke Ai Sugiyama | 6:1, 6:3 |
Finalistka | 20. | 23 lutego 2008 | Doha | Twarda | Cara Black | Květa Peschke Rennae Stubbs | 1:6, 7:5, 7–10 |
Zwyciężczyni | 26. | 1 marca 2008 | Dubaj | Twarda | Cara Black | Yan Zi Zheng Jie | 7:5, 6:2 |
Finalistka | 21. | 6 kwietnia 2008 | Miami | Twarda | Cara Black | Katarina Srebotnik Ai Sugiyama | 5:7, 6:4, 3–10 |
Zwyciężczyni | 27. | 11 maja 2008 | Berlin | Ceglana | Cara Black | Nuria Llagostera Vives María José Martínez Sánchez | 3:6, 6:2, 10–2 |
Zwyciężczyni | 28. | 15 czerwca 2008 | Birmingham | Trawiasta | Cara Black | Séverine Beltrame Virginia Ruano Pascual | 6:2, 6:1 |
Zwyciężczyni | 29. | 21 czerwca 2008 | Eastbourne | Trawiasta | Cara Black | Květa Peschke Rennae Stubbs | 2:6, 6:0, 10–8 |
Zwyciężczyni | 30. | 20 lipca 2008 | Stanford | Twarda | Cara Black | Jelena Wiesnina Wiera Zwonariowa | 6:4, 6:3 |
Zwyciężczyni | 31. | 3 sierpnia 2008 | Montreal | Twarda | Cara Black | Marija Kirilenko Flavia Pennetta | 6:1, 6:1 |
Zwyciężczyni | 32. | 7 września 2008 | US Open | Twarda | Cara Black | Lisa Raymond Samantha Stosur | 6:3, 7:6(6) |
Finalistka | 22. | 12 października 2008 | Moskwa | Twarda (hala) | Cara Black | Nadieżda Pietrowa Katarina Srebotnik | 4:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 33. | 19 października 2008 | Zurych | Twarda (hala) | Cara Black | Anna-Lena Grönefeld Patty Schnyder | 6:1, 7:6(3) |
Finalistka | 23. | 26 października 2008 | Linz | Twarda (hala) | Cara Black | Katarina Srebotnik Ai Sugiyama | 4:6, 5:7 |
Zwyciężczyni | 34. | 9 listopada 2008 | Sony Ericsson Championships | Twarda | Cara Black | Květa Peschke Rennae Stubbs | 6:1, 7:5 |
Zwyciężczyni | 35. | 15 lutego 2009 | Paryż | Twarda (hala) | Cara Black | Květa Peschke Lisa Raymond | 6:4, 3:6, 10–4 |
Zwyciężczyni | 36. | 22 lutego 2009 | Dubaj | Twarda | Cara Black | Marija Kirilenko Agnieszka Radwańska | 6:3, 6:3 |
Zwyciężczyni | 37. | 17 maja 2009 | Madryt | Ceglana | Cara Black | Květa Peschke Lisa Raymond | 4:6, 6:3, 10–6 |
Zwyciężczyni | 38. | 14 czerwca 2009 | Birmingham | Trawiasta | Cara Black | Raquel Kops-Jones Abigail Spears | 6:1, 6:4 |
Zwyciężczyni | 39. | 16 sierpnia 2009 | Cincinnati | Twarda | Cara Black | Nuria Llagostera Vives María José Martínez Sánchez | 6:3, 0:6, 10–2 |
Finalistka | 24. | 12 września 2009 | US Open | Twarda | Cara Black | Serena Williams Venus Williams | 2:6, 2:6 |
Finalistka | 25. | 1 listopada 2009 | Sony Ericsson Championships | Twarda | Cara Black | Nuria Llagostera Vives María José Martínez Sánchez | 6:7(0), 7:5, 7–10 |
Zwyciężczyni | 40. | 9 stycznia 2010 | Auckland | Twarda | Cara Black | Natalie Grandin Laura Granville | 7:6(4), 6:2 |
Zwyciężczyni | 41. | 16 stycznia 2010 | Sydney | Twarda | Cara Black | Tathiana Garbin Nadieżda Pietrowa | 6:1, 3:6, 10–3 |
Finalistka | 26. | 30 stycznia 2010 | Australian Open | Twarda | Cara Black | Serena Williams Venus Williams | 4:6, 3:6 |
Finalistka | 27. | 14 lutego 2010 | Paryż | Twarda (hala) | Cara Black | Iveta Benešová Barbora Záhlavová-Strýcová | walkower |
Zwyciężczyni | 42. | 18 kwietnia 2010 | Charleston | Ceglana | Nadieżda Pietrowa | Vania King Michaëlla Krajicek | 6:3, 6:4 |
Finalistka | 28. | 13 czerwca 2010 | Birmingham | Trawiasta | Bethanie Mattek-Sands | Cara Black Lisa Raymond | 3:6, 2:3 krecz |
Zwyciężczyni | 43. | 1 sierpnia 2010 | Stanford | Twarda | Lindsay Davenport | Chan Yung-jan Zheng Jie | 7:5, 6:7(8), 10–8 |
Finalistka | 29. | 13 września 2010 | US Open | Twarda | Nadieżda Pietrowa | Vania King Jarosława Szwiedowa | 6:2, 4:6, 6:7(4) |
Zwyciężczyni | 44. | 20 lutego 2011 | Dubaj | Twarda | María José Martínez Sánchez | Květa Peschke Katarina Srebotnik | 7:6(5), 6:3 |
Finalistka | 30. | 27 lutego 2011 | Doha | Twarda | Nadieżda Pietrowa | Květa Peschke Katarina Srebotnik | 5:7, 7:6(2), 8–10 |
Finalistka | 31. | 3 kwietnia 2011 | Miami | Twarda | Nadieżda Pietrowa | Daniela Hantuchová Agnieszka Radwańska | 6:7(5), 6:2, 8–10 |
Finalistka | 32. | 19 czerwca 2011 | Eastbourne | Trawiasta | Lisa Raymond | Květa Peschke Katarina Srebotnik | 3:6, 0:6 |
Finalistka | 33. | 31 lipca 2011 | Stanford | Twarda | Lisa Raymond | Wiktoryja Azaranka Marija Kirilenko | 1:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 45. | 15 sierpnia 2011 | Toronto | Twarda | Lisa Raymond | Wiktoryja Azaranka Marija Kirilenko | walkower |
Zwyciężczyni | 46. | 11 września 2011 | US Open | Twarda | Lisa Raymond | Vania King Jarosława Szwiedowa | 4:6, 7:6(5), 7:6(3) |
Zwyciężczyni | 47. | 1 października 2011 | Tokio | Twarda | Lisa Raymond | Gisela Dulko Flavia Pennetta | 7:6(4), 0:6, 10–6 |
Zwyciężczyni | 48. | 30 października 2011 | WTA Championships | Twarda | Lisa Raymond | Květa Peschke Katarina Srebotnik | 6:4, 6:4 |
Finalistka | 34. | 14 stycznia 2012 | Sydney | Twarda | Lisa Raymond | Květa Peschke Katarina Srebotnik | 1:6, 6:4, 11–13 |
Zwyciężczyni | 49. | 12 lutego 2012 | Paryż | Twarda (hala) | Lisa Raymond | Anna-Lena Grönefeld Petra Martić | 7:6(3), 6:1 |
Zwyciężczyni | 50. | 19 lutego 2012 | Doha | Twarda | Lisa Raymond | Raquel Kops-Jones Abigail Spears | 6:3, 6:1 |
Zwyciężczyni | 51. | 25 lutego 2012 | Dubaj | Twarda | Lisa Raymond | Sania Mirza Jelena Wiesnina | 6:2, 6:1 |
Zwyciężczyni | 52. | 17 marca 2012 | Indian Wells | Twarda | Lisa Raymond | Sania Mirza Jelena Wiesnina | 6:2, 6:3 |
Finalistka | 35. | 17 czerwca 2012 | Birmingham | Trawiasta | Lisa Raymond | Tímea Babos Hsieh Su-wei | 5:7, 7:6(2), 8–10 |
Finalistka | 36. | 23 czerwca 2012 | Eastbourne | Trawiasta | Lisa Raymond | Nuria Llagostera Vives María José Martínez Sánchez | 4:6, krecz |
Zwyciężczyni | 53. | 25 sierpnia 2012 | New Haven | Twarda | Lisa Raymond | Andrea Hlaváčková Lucie Hradecká | 4:6, 6:0, 10–4 |
Finalistka | 37. | 3 lutego 2013 | Paryż | Twarda (hala) | Andrea Hlaváčková | Sara Errani Roberta Vinci | 1:6, 1:6 |
Finalistka | 38. | 7 kwietnia 2013 | Charleston | Ceglana | Andrea Hlaváčková | Kristina Mladenovic Lucie Šafářová | 3:6, 6:7(6) |
Finalistka | 39. | 28 września 2013 | Tokio | Twarda | Chan Hao-ching | Cara Black Sania Mirza | 6:4, 0:6, 9–11 |
Występy w Turnieju Mistrzyń
[edytuj | edytuj kod]W grze podwójnej
[edytuj | edytuj kod]Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
2001 | Ćwierćfinał | Nicole Arendt | Cara Black Jelena Lichowcewa | 3:6, 6:7(5) |
2007 | Zwycięstwo | Cara Black | Katarina Srebotnik Ai Sugiyama | 5:7, 6:3, 10–8 |
2008 | Zwycięstwo | Cara Black | Květa Peschke Rennae Stubbs | 6:1, 7:5 |
2009 | Finał | Cara Black | Nuria Llagostera Vives María José Martínez Sánchez | 6:7(0), 7:5, 7-10 |
2011 | Zwycięstwo | Lisa Raymond | Květa Peschke Katarina Srebotnik | 6:4, 6:4 |
2012 | Półfinał | Lisa Raymond | Andrea Hlaváčková Lucie Hradecká | 6:7(6), 1:6 |
Finały turniejów rangi ITF
[edytuj | edytuj kod]turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 4 (0-4)
[edytuj | edytuj kod]Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik |
Finalistka | 24/07/1994 | Salisbury | 25 000 | Twarda | Camille Benjamin | 6:3, 2:6, 1:6 |
Finalistka | 03/06/1996 | Skopje | 10 000 | Ceglana | Linda Sentis | 4:6, 0:6 |
Finalistka | 03/08/1997 | Lexington | 25 000 | Twarda | Karin Miller | 7:6(2), 1:6, 2:6 |
Finalistka | 29/04/2002 | Dothan | 75 000 | Ceglana | Milagros Sequera | 6:7(7), 6:4, 1:6 |
Gra podwójna 19 (10-9)
[edytuj | edytuj kod]Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
Finalistka | 29/03/1992 | Harare | 10 000 | Twarda | Jennie McMahon | Julia Muir Sally McDonald | 6:2, 4:6, 5:7 |
Finalistka | 12/04/1992 | Gaborone | 10 000 | Twarda | Estelle Gevers | Elizma Nortje Louise Venter | 0:6, 7:6(2), 4:6 |
Finalistka | 23/08/1992 | Cuernavaca | 10 000 | Twarda | Estelle Gevers | Claudia Chabalgoity Isabela Petrov | 5:7, 7:5, 2:6 |
Finalistka | 16/05/1993 | Basingston | 10 000 | Twarda | Sabine Haas | Valda Lake Robyn Mawdsley | 6:3, 4:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 10/10/1993 | Pretoria | 10 000 | Twarda | Rene Mentz | Surina De Beer Karen Van Der Merwe | 7:6(4), 7:5 |
Zwyciężczyni | 08/05/1994 | San Luis Potosí | 50 000 | Twarda | Mariaan de Swardt | Michelle Jackson Nobrega Katarzyna Teodorowicz | 4:6, 6:3, 6:4 |
Finalistka | 24/07/1994 | Salisbury | 25 000 | Twarda | Hiroko Mochizuki | Mareze Joubert Christina Papadaki | 6:3, 1:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 19/05/1996 | Ateny | 50 000 | Ceglana | Christina Papadaki | Angela Lettiere Corina Morariu | 7:5, 6:2 |
Zwyciężczyni | 04/08/1996 | Roanoke | 25 000 | Twarda | Nino Louarsabishvili | Rebecca Jensen Shannan McCarthy | 6:4, 6:4 |
Finalistka | 18/08/1996 | Bronx | 25 000 | Twarda | Christina Papadaki | Nanne Dahlman Clare Wood | 2:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 23/03/1997 | Woodlands | 25 000 | Twarda | Nancy Feber | Sabine Haas Kristina Triska | 6:1, 6:2 |
Finalistka | 12/10/1997 | Sedona | 50 000 | Twarda | Paola Suárez | Cătălina Cristea Corina Morariu | 5:7, 2:6 |
Zwyciężczyni | 29/03/1998 | Woodlands | 25 000 | Twarda | Els Callens | Nathalie Dechy Lea Ghirardi | 6:4, 6:2 |
Zwyciężczyni | 10/05/1998 | Cardiff | 50 000 | Ceglana | Katarina Srebotnik | Nancy Feber Petra Langrová | 6:4, 6:3 |
Finalistka | 02/08/1998 | Salt Lake City | 75 000 | Twarda | Karin Kschwendt | Mariaan de Swardt Samantha Smith | 2:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 27/09/1998 | Seattle | 50 000 | Twarda | Els Callens | Lilia Osterloh Mashona Washington | 6:2, 3:6, 6:3 |
Finalistka | 01/11/1998 | Austin | 50 000 | Twarda | Nannie De Villiers | Maureen Drake Lindsay Lee-Waters | 1:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 21/02/1999 | Midland | 75 000 | Twarda | Samantha Smith | Kirstin Freye Sonya Jeyaseelan | 7:6(6), 0:6, 7:5 |
Zwyciężczyni | 15/10/2000 | Miramar | 25 000 | Ceglana | Lisa McShea | Rossana de los Ríos Samantha Reeves | 5:3, 4:1, 4:1 |
Występy w igrzyskach olimpijskich
[edytuj | edytuj kod]Gra podwójna
[edytuj | edytuj kod]Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Sydney, 2000, reprezentując państwo Południowa Afryka | |||
I runda | Amanda Coetzer | Węgry: Petra Mandula / Katalin Marosi | 4:6, 3:6 |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Stany Zjednoczone | |||
I runda | Lindsay Davenport [5] | Polska: Klaudia Jans / Alicja Rosolska | 6:2, 6:1 |
II runda | Białoruś: Wiktoryja Azaranka / Tacciana Puczak | 6:4, 4:6, 6:3 | |
Ćwierćfinał | Hiszpania: Anabel Medina Garrigues / Virginia Ruano Pascual [4] | 7:5, 6:7(6), 6:8 | |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Stany Zjednoczone | |||
I runda | Lisa Raymond [1] | wolny los | |
II runda | Polska: Agnieszka Radwańska / Urszula Radwańska | 6:4, 7:6(3) | |
Ćwierćfinał | Rosja: Jekatierina Makarowa / Jelena Wiesnina [6] | 6:3, 6:3 | |
Półfinał | Czechy: Andrea Hlaváčková / Lucie Hradecká [4] | 1:6, 6:7(2) | |
O trzecie miejsce | Rosja: Marija Kirilenko / Nadieżda Pietrowa [3] | 6:4, 4:6, 1:6 |
Gra mieszana
[edytuj | edytuj kod]Runda | Partner | Przeciwnicy | Wynik |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Stany Zjednoczone | |||
I runda | Bob Bryan [2] | Niemcy Sabine Lisicki / Christopher Kas | 6:7(5), 7:6(3), 5–10 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kerber Conquers Paris, Wins First WTA Title. wtatennis.com, 2012-02-12. [dostęp 2012-02-17]. (ang.).
- ↑ Huber & Raymond’s Winning Streak Alive. wtatennis.com, 2012-02-25. [dostęp 2012-02-25]. (ang.).
- ↑ Huber & Raymond Conquer Indian Wells. wtatennis.com, 2012-03-17. [dostęp 2012-03-18]. (ang.).
- ↑ Seven-Time Grand Slam Doubles Champion Liezel Huber Joins NYJTL Cary Leeds Center. NY Tennis Magazine, 2017-04-27. [dostęp 2018-01-11]. (ang.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2012-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-02)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-09-02] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-09-02] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-09-02] (ang.).