Andrzej Januszewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej Januszewicz
Data urodzenia	19 kwietnia 1957
	Profesor nauk medycznych
	Specjalność: kardiologia, nadciśnienie tętnicze
Habilitacja	26 kwietnia 1993
Profesura	15 kwietnia 1998
	Polska Akademia Nauk
Status	członek korespondent
	Praca naukowa
Instytut	Kardiologii S. Wyszyńskiego
	Kierownik
Jednostka	Klinika Nadciśnienia Tętniczego Inst. Kardiologii
Okres spraw.	od 2000
Poprzednik	Marek Sznajderman
	Odznaczenia

Andrzej Januszewicz (ur. 19 kwietnia 1957^[1]) – polski internista, specjalista w zakresie hipertensjologii, prof. dr hab. med., od 2000 kierownik Kliniki Nadciśnienia Tętniczego Instytutu Kardiologii w Warszawie^[2]. Członek Polskiej Akademii Nauk, były prezes Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego.

Habilitację uzyskał w 1993. Praca miała tytuł: Wpływ endoteliny na czynność układu krążenia w doświadczalnym nadciśnieniu tętniczym.

W 2021 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[3].

Wybrane publikacje

Andrzej Januszewicz, Włodzimierz Januszewicz, Witold Rużyłło: Inhibitory konwertazy angiotensyny w leczeniu chorób układu sercowo-naczyniowego. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2005. ISBN 83-7430-039-6.
Tomasz Grodzicki, Andrzej Januszewicz, Grzegorz Opolski: Leki ß-adrenolityczne w chorobach układu sercowo-naczyniowego. Gdańsk: Via Medica, 2004. ISBN 83-89493-78-0.
Jacek Szmidt, Andrzej Januszewicz, Andrzej Więcek: Nadciśnienie nerkopochodne. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2003. ISBN 83-89015-58-7.
Andrzej Januszewicz, Witold Rużyłło, Marek Naruszewicz, Waldemar Banasiak: Postępowanie z chorym o dużym ryzyku sercowo-naczyniowym. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005. ISBN 83-7430-010-8.

Prof. dr hab. czł. koresp. PAN Andrzej Januszewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-05-14] .